Türk'çe Hâl Beyânı - Mert ÖZTAŞ

Türk'çe Hâl Beyânı 

Bilmiyorum Türk olandan üstünü;
gönül verdim, yolcusuyum, Turan'ın.
Yalavaç'ım, Muhâmmed'in izinde,
kılıñç oldum
gücü ile Kur-an'ın.

Alaca geyikler, alaca kuşlar;
koyaklar, vâdiler, çetin yokuşlar...
Can ile kan ile değiş tokuşlar,
şehâdet uğrunda
ceñge duranın.

Mehter vurur, zafer olur, öç olur.
Beğ dediğin fermân eyler göç olur.
Diyâr diyâr... şu ahvâli nic'olur,
yâd ellerde
bıyığını buranın?

Vuruşma zamânı Oğuz'un soyu,
Nevruz'um gelende muştular toyu,
bir ulu çınarın yirmi dört boyu;
haykırır telinde
kırık curanın.

Gayrı Türk'ün törelenme çağında,
üç kıt'ada hörelenme çağında,
parsel parsel yörelenme çağında;
feth edilme
zamânıdır şuranın.

Nâralar ürkütür kavî geceden,
Tanrı'nın buyruğu derler yüceden,
Börteçin ulur da şimdi niceden;
ve der ki: zaferler
Türk'çe vuranın.

Mert ÖZTAŞ