KERKÜK-TÜRKMEN

Bilirsiz irehmetsiz
Toprağa çorak derler

Sitem bu, şikayet bu
Bir acı hikayet bu
Men derim, bir yudum su
Onlar od verek derler

Sözü hoyrat söylerem
Yani,feryat söylerem
Dilim Şirin'dir menim
Ferhat,Ferhat ! söyelerem
Bu nice merak derler

Bu merak değil derttir
Dert ki demirden serttir
Öz vatanda gurbettir
Bu derde firak derler !

İnkar eyle özünü
Bana döndür yüzünü
Şol TÜRKMENEM sözünü
Dilinden bırak derler

Derim ki,dedem ,nenem
Eba ecdad TÜRKMENEM
Kimime,Büğdüz,Bayat
Kimime Barak derler

Bu sine kanar dağdır
Od salar yanar dağdır
Her sinede bin yara
Her yara onar dağdır
Sineme baş koyanlar
Tamudan durak derler

Bir bir seçerler meni
Ezer geçerler meni
Komazlar murad alam
Körpe biçerler meni

Şol hanesi haraplar
Din kardeşim,Araplar
Kendini kasap sanıp
Türkmen'e ''Burak ''derler

Serviler yâr ağacı
Tuğbalar bâr ağacı
Kimime dâr ağacı
Kimime kürek derler

Yazarım men kalemim
Kalem menim alemim
Yaklaş bana TÜRKİYE'M
''Sen gel '' desen ,gelemem
Gelmeye niyetlensem
Buna ne gerek derler !

Engin çöller içinde
yücelen bir hisarım
Gâh umutlarla dolar
Gâh bahtıma küserim
Talih yâr olmaz mene
Bağrıma taş basaram

Ey Tanrım! burçlarıma
Ne gün bayrak asaram ?
Geçer beden yarası
Men gönülden hasaram

Tarihtir âdil hakem
Sen kadar men de TÜRK'EM
Sen hür Türkiyemsen
Mense ESİR KERKÜKEM.