Hoca Ahmed Yesevî'nin Divan-ı Hikmet'inden VII. Hikmet

Hoca Ahmed Yesevî'nin Divan-ı Hikmet'inden VII. Hikmet

7. Hikmet

"Kul huvallâh, sübhânallâh"ı vird eylesem

Bir ve Var'ım cemalini görür müyûm?

Baştan ayağa hasretinde feryad eylesem,

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?

Ellibirde çöller gezip otlar yedim;

Dağlara çıkıp, tâat kılıp gözümü oydum;

Cemalini göremedim, candan doydum;

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?

Elliiki yaşta geçtim ev-barktan;

Ev-barkım ne görüne belki candan;

Baştan geçtim, candan geçtim, hem imandan;

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?

Elliüçte vahdet şarabından nasip eyledi;

Yoldan azan günahkar idim, yola saldı;

"Allah" dedim, "Lebbeyk!" diyerek elimi aldı

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?

Ellidörtte bedenlerimi ağlar eyledim

Mârifetin meydanında dolandım

İsmâil gibi aziz canımı kurban eyledim

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Ellibeşte cemal için dilenci oldum

Kavruldum, yandım, gül gibi ta ki yok oldum

Allah'â hamdolsun cemal arayıp eda oldum

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Ellialtı yaşa ulaştı dertli başım

Tevbe eyledim, akar mı ki gözden yaşım;

Erenlerden nasip almadan taş gönülüm

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Elliyedi yaşta ömrüm yel gibi geçti

Ey dostlar, amelsizim, başım kurudu

Allah â hamd olsun, pir-i kamil elimi tuttu

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Ellisekiz yaşa girdim, ben habersiz

Kahhar Malik'im nefsimi eyle zir ü zeber

Himmet versen, kötü nefsime vursam teber

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Ellidokuz yaşa ulaştım, feryad ve figan

Can verirken cananımı akla, getirmedim

Ne yüz ile sana söyleyeyim, eyle azâd;

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Gözümü yumup tâ açınca erişti altmış

Bel bağlayıp ben eylemedim bir iyi iş;

Gece gündüz gamsız yürüdüm ben, yaz ve kış;

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Altmışbirde pişmanım günahımdan

Ey dostlar, çok korkuyorum İlah'ımdan;

Candan geçip kurtuluş dileyim Allah'ımdan

 Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Altmışiki yaşta Allah ışık saldı;

Baştan ayağa gafletlerim yok eyledi

Canım, gönlüm, aklım, şuurum "Allah!" dedi

  Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?

Altmışüçte çağrı geldi; "Kul yere gir!.."

Hem canınım, cananınım, canını ver

Hu kılıcını ele alıp nefsini kır

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?

Kul Hoca Ahmed, nefsi teptim, nefsi teptim;

Ondan sonra cananımı arayıp buldum;

Ölmeden önce can vermenin derdini çektim

Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?