MECNUN

MECNUN

Bi-çare talihim nâle vü ahım
Ezelde yazılmış bahtı siyahım
Çalabım vermiş varmıdır günahım
Şişe-i alemden içer ağlarım

Dâr-ı dünyada çektim çoktur cefa
Bulmadım gülşeninde gülden vefa
Kahpe felek birgün eylerse sâfa
Subh-a dek içer güler hem ağlarım

Neylesin gönlüm düş olmuş nâr'ına
Divane-i  mecnun bakmaz varına
Ednâ kulun belki kalmaz yarına
Vahdet deryasında sızar ağlarım.