BİR ŞİİR VE BİRKAÇ BEYİT
Prof. Dr. Ahmet SEVGİ
İnsanlar düşüncelerini sözlü ve yazılı olarak aktarırlar. Yazılı anlatım ya manzum/şiir ya da nesir/düzyazıyla olur. Üstat Cemil Meriç:“Nazım; ifadenin çocukluğu, sevimli ve serkeş. Nesir, bütün nazımları kucaklayan bir orkestra:Girift ve kâmil. Kur’ân mensurdur. Yedi Askı şairlerini secdeye kapandıran bir nesir.” diyorsa da biz, bugünkü sohbetimiz manzum olsun istiyoruz…
Her Şey Yerinde Güzel
Taş yerinde ağırmış; gül, baharda yazda güzeldir,
Göz yüzde, sürme gözde, tel kemanda, sazda güzeldir.
Hazan mevsimidir güz, sararıp solsa da yapraklar,
Değil mi ki hüzne âşığız, kış da, güz de güzeldir.
Çok naz âşık usandırır derlerse de sen inanma,
Zaman olur ki değil bir işve, bin nâz da güzeldir.
İmrenme altın kemerlere, sırmalı kaftanlara,
Bize yüktür, gerekmez Hint kumaşı, bez de güzeldir.
SAKIZLIOĞLU, güzeli gel uzaklarda arama,
Hakkı söyle, doğruları haykıran söz de güzeldir.
(Ahmet SEVGİ)
**
Gerçekçi ol ama hayal etmekten geri durma,
Yere sağlam bas, gözlerini semadan ayırma.
**
Hayat; sema ile zemin arasında gelip giden bir sarkaçtır,
Bilmem ki onu anlamak için çözülmesi gereken sır kaçtır?
**
Aşk ve muhabbet azaldı mı gönül daralır,
Daralan gönülde hak değil, batıl yer alır.
**
İyilik de kötülük de talebe göre çoğalır,
Hangisi daha geçerli ise toplum onu alır.
**
Suyun temizleyemeyeceği kir yok derler, öyledir el-hak,
Lakin gözyaşı nehri gerekir ki ola gönül kiri pak.
**
Padişah olup yedi iklime hükmetmek hüner değil,
Virane bir gönle ışık ol ki haşre dek söner değil.
**
Gökten rahmet yağsa, yerden merhamet fışkırsa,
Yine af olmaz günahı, her kim gönül kırsa.
**
Yıllar yılı taş olup baş yardın, gönül kırdın,
Biraz da toprak ol ki yeşersin yerin yurdun.
**
Mayasında nur olanın gönlünde kin olmaz,
Hamurunda kir olanın kalbinde din olmaz.
**
Ata evladına, evlat çocuğuna yanar durur,
Kanun bu, felek değirmeni hep böyle döner durur.
**
İnsan; maddeten etiyle kemiği kadardır,
Mânen ise “düşünce”si nispetinde vardır.
**
Ne saltanat isterim ne mal-mülk, bunlar bir gün biter,
Allah’ım, secde etme devleti ver sen bana, yeter.
**
İnsan; al yanağım solmasın, köşküm yıkılmasın ister,
Yusuf’un güzelliği, Süleyman’ın tahtı nerde göster.
**
İnsanoğlu mükellefken hak, adalet, ilim ve irfanla
Melekleri haklı çıkardı yeryüzünde döktüğü kanla.
**
Sakın ha, vefasızlarla yola çıkayım deme,
Çürük tahtaya basıp da kendi başını yeme.
**
Gönülden kopup gelen bütün bu sözler kanımdır, canımdır,
Kalp kalbe karşıymış, söylediklerim hem senin hem benimdir.
**
Sözüme bakıp da deme:“Niçin acı söylersin?”
Hatanı yüzüne söylemeyen dostu neylersin.
Son Söz:
İlhamını Cenap’tan, Şeyh Sâdî’den, Mevlânâ Celalettin’den aldım,
Çaldımsa da Mesnevî’den, Gülistan’dan, Tiryaki Sözleri’nden çaldım.
(Li-müellifihî)
FACEBOOK YORUMLAR