LEYLA’YI BULMAK
Nereye baksam dayanılmaz hüzün,
Kıymeti kalmadı verilen sözün.
Onlar gibi ol, önemi yok özün
Artık kimse değerini bulmuyor.
Kimi sadece uzaktan bakarken
Kimi servetine servet katarken
Herkese üç metre kumaş yeterken
Fani insanlara aklım ermiyor.
Bu, bizden unutma, sen onu kayır;
Bu, sözümü dinlemez, bunu ayır;
Bundan zaten bize hiç gelmez hayır,
Hesap gününü kimseler bilmiyor.
Aşk varsa yürekte gerisi yalan.
Onurdan başka ne var bizden kalan?
Parada, pulda, malda gözü olan,
Değersiz diyerek selam almıyor.
Kalbine Yunusça söz öremedim,
Konuşmayınca seni göremedim,
Halin nicedir diye soramadım,
Ekrana esirsen sesim varmıyor.
Kul İdris’im gel çıkalım dağlara,
Tutsak olduk o çıkarcı ağlara
Onca aşk sığmışken geçen çağlara,
Artık kimse Leyla’sını bulmuyor.
FACEBOOK YORUMLAR