GÖNÜL BEKLER KALEMİ ÇARE-SAZ OLUR KÂĞIT

GÖNÜL BEKLER KALEMİ ÇARE-SAZ OLUR KÂĞIT


Masivadan kaçar idik arif bilir aç sofrayı
Deryalara şimdi daldık açlık bize kalmayınca

Ekin gökte biter imiş sema bize yorgan oldu
Sükût sana derman olur halkta sözler kalmayınca

Dinle dedi kalbim bana can dost ili mekân oldu
Ol söz bana derman imiş dosttan ayrı kalmayınca

Ben duvardan öte kaldım serdim ak postu toprağa
Gökte yıldız yalnız kaldı ten duvarı aşmayınca

Can kalemi sağdan aldım kâğıt benim dostum oldu
Aşkı yazdım mesrur oldu hâlde haram kalmayınca