Keman

KEMAN
Neydi Çetinyay'ım neydi o keman
Mushaf-ı sînemi Eyledi suzan
Eridi yüreğim çürüdü âh Cân
Neydi o keman neydi âh aman
Neydi o keman ki Neyden de nalan
Bir neşve taşıyor sanki O sırdan

Çağlayıp coştu ağladı taştı
Sanki denizler Deryalar coştu
Vahdet ummânında Dost'a ulaştı
Evren sanki bir dost bir arkadaştı
Gönülller bir oldu Bir'i dolaştı

Neydi Çetinyay'ım neydi o keman
Pek Çetin pek güzel pek Yahşi yaman
El-aman gönlüm oldun hep talan
Sözümde hilaf yok, yoktur hiç yalan

Burası Dergâh'tır bârgâhtır bu
Hüzzamdır Hüseyni, bu çârgâhtır
Meclis-i yârândır yârgâhtır bu
Sînede sonuçtan hep âh u vâhdır bu
Gah çalar geh söyler ince râhdır bu

Neydi Çetinyay'ım neydi o keman
Dağladı yüreğim kan ağladı kan
Zatını da Muammer eylesin Rahman
El-aman Yâ Rabbim el-aman meded

Ezelden gelir bu "hu" der nefesler
Aynı Dergâhı'ndan sesler yükseldi
Hüseyin Köroğlu ruhumu besler
Dinmez gözyaşları sel oldu hisler
Söyleyin be dostlar söyleyin hele
Kalmasın kederler dağılsın sisler

Neydi Çetinyay'ım neydi o keman
Yaktın yüreğimi eyledin Niran
Rabbim ötede de bizi böyle bir
Ayırma Zât'ından Sen ey Yaradan