FLAŞ HABER
Önder GÜRCAN

Önder GÜRCAN

[email protected]

MANİSA

30 Mart 2019 - 12:44

MANİSA

Manisa’nın Cadde ve sokaklarında dolaşıyorum.

Hatıralar saklandıkları yerlerden  bir bir gün yüzüne çıkıyorlar...

Bir zamanlar şehrin kültür salonlarında lise öğrencileri tarafından tiyatro, şiir ve öykü günleri düzenlenirdi. Müzik geceleri yapılırdı.

Yeryüzünde her toplum kendi kültürel dokusunu sanat, edebiyat ve müzik yoluyla dile getirir, dünyanın kültürel zenginliğine katkıda bulunur.

O yıllarda öğrenci olarak  Klasik Türk Sanat Müziği’ni severdik.

Tanınmış Manisalı bestekâr  Haydar Bayçın yönetiminde Türk Sanat Müziği makam ve usullerini çalışırdık; solist olarak ve koro halinde konserler verirdik.

Ne var ki bugünün dünyası geleneksel sanat, edebiyat, müzik, spor, tiyatro, opera ve felsefeden uzaklaşıyor gibi.

Manisa’nın  yerleşim alanları nüfus artışı ve göçlerin etkisiyle dikey büyümüş.

Şehir kentsel dönüşüm projeleriyle yeniden yapılandırılıyor.

Caddelerde ve sokaklardaki dolaşmaya devam ediyorum.

Bir taksi tutuyorum. Doğru, Gediz Ovası, Gediz Irmağı, Akpınar, Saz Mahalle, Hükümet Konağı, Ulu Park, Mesir Camisi, Karaköy, Çaybaşı, Niobe, Mevlana Yolu ve  Ulucami.

Ulucami Mahallesi artık yıkılmış. Vaktiyle burada oturan insanlar mutlu bir hayat yaşarlardı.

Bazı Ulu camili arkadaşlarım  yükseköğretimlerini  tamamlamışlar; ardından uluslararası kuruluşlarda uzman ve  üniversitelerde akademisyen statüsünde görevlendirilmişler;  devlet kuruluşlarında üst düzey hizmetler üstlenmişlerdi.

Eski Manisalılardan Attila Karaosmanoğlu, ABD’de, Dünya Bankası başkan yardımcılığına atanmıştı.

İlhan Berk, Yusuf Atılgan, Macit Filordun, Tanju Okan,  Osman Gidişoğlu, Selda Alkor, Oytun Turfanda  gibi Manisalı isimler  edebiyat, tiyatro, müzik, sinema   ve  bale sanatlarında yerlerini almışlardı.

Manisa tarih boyunca çeşitli kavim, devlet, kültür ve  uygarlıkların merkezi olmuştur. Antik Dönem’de İzmir’in eteklerinde kurulan kente "Magnesia" adı verilmişti.

Salihli’de (Sardes) dünyada parayı ilk bulan ve kullanan bir ülke olarak Lidya Krallığı hüküm sürmüştü.

Geçmiş çağlarda bir deniz kenti olan Manisa; Gediz Ovası, gediz Irmağı ve Spil Dağı’yla örülü Magnesia, Atlantis, Tantalis,  Kral Atlas, Niobe efsaneleriyle doluydu.

Şehir, Saruhan Beyliği zamanından  sonra  Osmanlı İmparatorluğu  Sancak Beyliği yıllarını yaşamıştı.

Manisalı yeni yazarlardan A. Haydar Aksakal, Naci Yengin ve  Hilal Ortaç’ın bölge tarihi ile ilgili bilimsel temelde yazılmış kitapları  ve makaleleri vardır. Bedriye Aksakal ve Seval Arslan’ın da yayımlanmış denemeleri ve şiirleri...

Manisa üzerine anlatılacak  öyküler çoktur.

Ulucami önündeki aile bahçesine oturuyorum. Önümde uzanan şehri ve  Gediz Ovası’nı seyrediyorum.  Ege Denizi’ne yorgun ve durgun akan Gediz Irmağı’nın türküsünü  dinliyorum.

Manisa'nın antik tarihi ortaya çıkarılıyor. Dünyanın antik tarihi üzerine birtakım teoriler üretiliyor. Yakın bir gelecekte ihtmal ki evrenin tarihi konusunda da araştırmalar başlayacak.

Bu düşüncelerle okkalı acı bir Manisa kahvesi içiyorum.

Kahvemi bitirdikten sonra şehrin cadde ve sokaklarına iniyorum.

Aylardan Mart. Bahar gelmek üzere. Bildik bir rüzgar, Spil’in karlı tepesinden aşağılara esiyor.  Ekilen tohumlar tomurcuklara; yeşeren tomurcuklar otlara, çiçeklere, ağaçlara ve meyvelere dönüşüyor. Bahçelerdeki kuş sesleri ve uçuşan kelebekler harikulade duygular uyandırıyor. Gökyüzünün sessizliğinde yıldızlar kaybolmuş; yalnızca  dolunay görünüyor.

Düşlerin peşinde koşan tatlı gece  Manisa’nın bağlarını aydınlatıyor.

Hatıralar ve hatıralar...

İnsan kendisini bu dünyanın bir parçası olan Manisa’da değil  evrenin boşluğunda saklı kalmış gizemli bir yerdeymiş  gibi hissediyor sanki...

 

Reklam