Çocukluğumun gülüşü tütün tarlarını hatırlatır
Bir lüks lambası altında nikotinin parmaklardaki zift karasıdır kahırların rengi
Çatıların altındaki tebessümlerle
Horoz sesleriyle uyanır hayat
Şafak sökerken tarlalarda kalır gözlerimiz
Esnemek toprağın tek gülüşüdür
Bir kırlangıçtır kalbimiz
“Leyleklere meftun gönül erleyiz” der geçeriz