BİR TESELLİM VAR BAŞI YERE DÜŞMEDEN ÖLDÜ
Çınar ağacı uzun ömürlü ağaçlardan biridir. Toprağa derin kök salar.
Bursa’da 805, Marmaris’te 1880 yaşında çınar ağacının olduğu bilgisi mevcuttur.
Asırlarca ayakta kalır ve çevresindekiler onun gölgesinden yararlanırlar. Ve onun altı sıcak ve güneşli hava dâhil olmak üzere pek çok tehlikeden korunmak için bir sığınma yeridir.
Aynı zamanda sır deposudur. Milletlerin, devletlerin, fertlerin sırrı ondadır. Çok da ketumdur, boş boğazlık yapmaz.
Kısaca tarihe şahitlik yapmış, pek çok olumsuz olaylarla karşılaştığı halde birikenleri kusmamıştır.
Çevreye zarar da vermez.
Bu özelliklerinden dolayı saygıya değerdir, önemlidir.
Tabii ki başkaca ağaçlarda vardır yararlan ılınan, gölgesinde yaşanabilen. Çoğunun hizmeti bunun gibi önemli değildir.
***
İnsanlar içinde bunun gibi olanlar da vardır. Çınar ağacı gibi gölgelidir, koruyucu kollayıcıdır. Yardım severdir.
Hayırla yâd edilen, devleti ve milleti için, bulunduğu çevre için önemli olan özelliktedir. Devletine, milletine gölge olurlar, zarar görmemesi için elinden geleni yaparlar. Ve çok ketumdurlar, sır saklarlar.
Bu tip insanlar koruyucu kollayıcıdır, yanında veya çevresinde olanları korur kollarlar. Milleti için ellerinden gelen her şeyi düşünmeden yaparlar. Bunlara gelecek tehlikelere karşı göğüslerini siper ederler.
Sultan Alparslan, Osman bey, Yıldırım Beyazıt, Fatih, Ankara savaşından sonra Türk birliğinin tekrar sağlanması için inanılmaz çaba sarf eden Çelebi Mehmet gibi.
Kurtuluş Savaşının kahramanı, Türk Milletinin esaretini önleyen, Cumhuriyetin banisi Atatürk’te önemli çınarlardandır.
Asli unsuru Türk olan ve bunun farkında olmayan topluma, zor şartlar altında iken Türk Milliyetçiliği fikrini siyasi sahaya çekerek vatan millet sevdalısı nesillerin yetişmesini sağlayan Türkeş’ de, Toplumunun bağımsızlık ve erdem savaşında ileri atılıp aile hayatından fedakarlığını gösteren dava adamı Rauf DENKTAŞ’ da bu çizginin görünen son halkalarıdır.
Bu çizgide yetişecek Türk nesli bitmez. Türk Milleti ve onun evlatları ulu çınar olarak varlıklarını ebediyen devam ettirir. Çünkü Türk Milletinin tarih sahnesinde yerini koruyabilmesi ve devamının olabilmesi için ihtiyaç vardır.
Manevi Çınarlarımız yok mudur? Elbette vardır. Sarı Saltuk, Somuncu baba, Hacı Bektaşi Veli, Hacı Bayram Veli, Yunus Emre, Tapduk Emre, Ahmet Yesevi vb. gibi manevi hazlarımızı da unutmamız mümkün değildir.
***
Kıbrıs’ta bir tören sırasında Atatürk anıtı önünde K. K. T. Cumhuriyeti kurucusu ve İlk Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş ayağı takılıp düşmüştü. Yoğun üzüntü duyduğum anlardan biriydi. Haberleri takip ederken gördüğüm o manzara karşısında farkında olmadan “Çınarlar düşmemeli” diye ünlemiştim.
Bütün canlılar ölümü tadacaktır, amenna. Bunu kabul edip inanıyoruz. Çınar diye vasıflandırdığımız liderlerde ölecektir. Ama yürekten istediğim onlar yere düşmeden, başı yere değmeden ölmeleridir. Çünkü öyle liderlerin kendisine layık olmayan ölümle hayatı bırakmaları canımız yakar.
Türkeş’in öldüğünde çok üzüldüm ama arkadaşlarıma da şunu dedim. “Bir tesellim var başı yere düşmeden öldü. Kimseye ihtiyaç duyma noktasına gelmeden öldü. Ona yakışan bir ölümdü, vakur, mağrur ve sevimli” demiştim.
Büyük Atatürk’ de öyle öldü. Kısa bir yatak dönemi ve sevenlerinin gözlerini yaşlı bırakarak gitti. Adı asırlarca anılmaya devam edecektir inanıyorum.
Kök salmış, isim bırakmış devletlerinde, liderlerinde, insanlarında başları yere değmeden ölmesi dileğimle.
Tabii ki insanlarında kimseye muhtaç olmadan ölmeleri temennimizdir.