BİLMEZ

BİLMEZ

Bir amansız derde düşmüşüm, dûçar olmayan bilmez

Yitirmişim yâri sahrada, mecnun olmayan bilmez

Âlem sanır ateş-i aşk sadece özünde yanar

Kalbi kararmış ne bilir, İbrahim olmayan bilmez

Sığındım, Halil’in ateşini suya çevirene

Bir sinek ile hükümdar Nemrut’u yere serene

Gönlüm bir deryaya düştü ki mecali yok direne

Cana imdadı kim ne bilir, Yunus olmayan bilmez

Harap olmuş gönül gülistanımda güllerim soldu

Tavlanmaz artık, has bahçenin toprağı çorak oldu

Terennüm eden avazlar sustu, bülbülüm lal oldu

Bülbül derdin kim ne bilir, Süleyman olmayan bilmez

Aşığım, maşuğa emaredir sinemdeki yâre

Sine bitap olmuş, tarumar olmuş, tam bin bir pare

İcabet etmez gönlüme, olmaz yareme bir çare

Onulmaz yarem kim ne bilir, Lokman olmayan bilmez

Bir imtihan ki serimde, çoktur, çekilmez dediler

Bu harbin mağlubu çok, galibi bilinmez dediler

Tamam oldu arz-ı aşıkan, bahre vardın dediler

Bahre revanım kim ne bilir, Musa olmayan bilmez

Revan olmuşuz bir yola ki sonu canana gider

Ümitvarım vuslata, elbet firakım bir gün biter

Cerahati durur, kabuk bağlar yaram, kanı diner

Sabrım nicedir kim ne bilir, Eyüp olmayan bilmez

Erkan Akbalık