TÜRK ORDUSU GAZZE’DE 1
Zamanlar Birinci Dünya Harbini göstermektedir. Türk ordusu çölü geçecektir.
O çöl ki; Tih çölü, Sina çölü derler, tarih boyunca pek az hükümdara geçmek
nasip olmuştur. Büyük İskender, Napolyon, Yavuz Selim bunlardan bir kaçıdır.
Burada canlı hayvanlara pek rastlanmaz, her taraf kum denizidir. Ağaç ve gölge
yoktur. Geceyle gündüz arasında çok sıcaklık farkları vardır. Kum fırtınaları
insanı yutar. En önemlisi de su çok azdır.
Osmanlı Devleti bu savaşta, Arap yarımadasında dört cephe açmıştır. Devlet, üç
harpten yeni çıkmıştır. Uzun zamandır muharebe ve toprak kaybedişler devam
etmektedir. Savaş yorgunu olan Ordunun teçhizatı ve teknolojisi eskidir. Onu
hasta adam olarak görmektedirler. Müttefikimiz olan Almanlar ise bize, silah,
teçhizat, personel, subay ve mali destek yapmaktadırlar.
Bitti denilen, paylaşılması, bölüşülmesi için hazırlıklar yapılan Osmanlı’ya
karşı bu savaşta son darbeyi indirmek istemektedirler. En zor zamanlarda dahi
vaz geçmemek, gayesi için her türlü fedakârlığı yapmak Türk’ün ve ordusunun
önemli özelliğidir. Lakin Osmanlı Devleti dünyanın en güçlü ülkesi sayılan
İngiltere’yi Süveyş’te durdurmak ve dahası Mısır’dan kovmak, atmak için
harekete geçmiştir ve buna da kanal harekâtı denmiştir.
Kanal Cephesi komutanı Alman Baron Von Kress’in de belirttiği gibi Anadolu
askeri mükemmel, cesur, kanaatkâr, gözü pektir. İtaatkâr, mütevekkil ve sadık
bir askerdir. Bu orduya halktan gönüllü birliklerde katılır. Hatta bu gönüllüler
arasında vatan ve iman aşkını bir tutan Kadiri, Mevlevi, Rufai dervişleri de
bulunur ki, basında resimleri de yayınlanmıştır. Kudüs’te Mescidi Aksa’da
vatanın ve dinin muzafferiyeti için zafer duaları yapılır.
Hazırlıklar arasında bitmez, tükenmez çölü ortadan geçmek için on bin civarı
deve temini de vardır. Yollar yapılır, su boruları döşenir, yirmi bin civarı asker
hazırlanır. Dombaz denilen Süveyş Kanalı’nı geçmek için teneke kayıklar temin
edilir ve yola çıkılır. Aralık 1915 de harekât başlar...
Şubat ayında Süveyş kanalına varıldığında düşmanın da hazırlıkları tamdır.
Kanalı çepçevre saran raylı bir sistem döşerler ve her yere makineli tüfekler
yerleştirirler. Kanalın karşı tarafından açılan yoğun ateşle birlikte Dombazlar
delik deşik olur, karşıya çıkan 600 askerimiz de şehit olur. Ordu geri çekilir.
Harekâttan netice alınmaz.
Türk’ün mizacında pes etmek yoktur. Birinci Kanal harekâtından bir yıl sonra
ikinci Kanal Harekâtı yapılır. Lakin bu muharebede de ordumuz mağlup olur,
nice vatan evladının kanı o topraklara akar.
İşte, Arap kıtasında üzerinde, meydana gelen nice zulümlere gözyaşı
akıtırken, kendi öz topraklarımızın ötesinde, o toprakları kanlarıyla sulayan
Vatan Evlatlarını ve yabancı diyarlarda zülüm gören, katledilen Türk’leri
unutmamamız adalet ve vefa borcumuzdur.
Celil Altınbilek