~~Hayatın İzleri
Dağların, ovaların ardında, yeni umut ve gönül eyleyişlerle zamanı yitirenler, sahip olunanın zevki, elde edilmeyenin hırsı ve azmiyle mücadele eyler.
Devran bir bitmeyen zamanın büyüsü içinde bitmez, sürer gider. Bahar olur, bülbül yeni açan goncaya şarkısını söyler. Yeni doğan bebek süt ister. Uyumak, doymak nice bir istek birbirini bütünler. Ömrün hevesi canlandırır, vücut gıdası olur, besler büyütür hayatı ne çok iş eyler. Her sabah yeni başlangıç yeni bir ümitle uyanmaktır. Ne de olsa ömür vesilesiz olmaz. İstikbale kuşlar gagalarında hayat izleri taşır.
Veyahut içinde ne çok dünyalar vardır…
Sevda alır seni götürür. Hâtıralar hayata karışır, yâd edişler sevda haline gelir. Yalnızca özleyişler yetmez. Hükmün ve tahakkümün saltanatı hiç bitmeyecekmişçesine sürer gider. Kendini değil, eşyayı da birbiri ardınca sürükler. Ne zordur itirazsız kabullenişler.
Her bir başlayış ile yeniden, açılır yeni kapılar. Ne büyük bir saadettir yaktıkça yakar. Mumlar ki etrafını aydınlatır. Vakit ki o mumlar da sönmeye yüz tutar. O şarkının nağmesi gönülde başlar, âlemi kaplar. “Bugün mülk kimindir?” Titiz bir muhafaza bitişleri uzatmaz, hükmünü sürer baharın. Kanıksamış, öylesine durgun, seyir hâlinde kalır, O ses gönlümüzde, göğümüzde bir hoş şarkı olur.
Celil Altınbilek 23.09.2018