YAHYA KEMAL

 
Son büyük klasiğimiz.
Yüzyıl içinde açık ara en büyük şairimiz.
Yılmaz Öztuna'ya göre şiimizin en büyüğü.
Nihad Sami Banarlı, Tanpınar gibi önemli isimlere göre, Fuzûlî, Bâkî, Nedim ve Şeyh Gaalib'ten sonra anılacak büyüklerden.
 
Atatürk, kültür politikasını benimsemediği ve desteklemediği halde onu hep gözetti.
Ya milletvekili, ya da elçi yaptı.
İnönü de aynı saygıyı gösterdi. 
Milletvekili ve elçi yapmaya devam etti.
Bununla da kalınmadı ve devrin kültür- sanat adamları CHP şiir ödülünün ona verilmesini kararlaştırdılar.
İnönü, itiraz etmek şöyle dursun bilenlerin kararıdır diyerek gönül rahatlığıyla uydu.
Liyakat ve ehliyeti bir kere daha gözetti.
Onlar bu değeri böyle takdir ettiler.
Menderes döneminde artık emekliydi.
İtibarı devam etti.
Son sekiz senesiydi.
 
Böyleyken, adını bugün Google'a yazsanız, yüzlerce isim ondan önde gelir.
On yıl kadar önce Doğan Hızlan'ın köşesinde yüzyılın şairi anketinin sonuçları yayınlanmıştı.
Nâzım Hikmet, Yahya Kemal'den binlerce oy fazla aldı, iyi mİ?
Necip Fâzıl da.. hatta şair denemeyecek bir çok ikinci yeni ve devamı isim de.. 
Fransa'da Verlaine yerine J.Prévert birinci olmuş gibi garip bir durum.
Orada olur mu? Sanmıyorum.
 
Bunu bir tesbit gibi anlayınız.
Bir bakıma normaldir.
Devir öyle.
Esasen kaliteyi anlayan her zaman azdır.
Büyükleri ve büyüklüğü takdir edecek bir zevk ve seviye bizden uzağa mı düştü?
Soru budur ve cevabı da az çok bellidir.
 
Bugünün durumu ne olursa olsun o klasiğimizdir.
Yahya Kemal, bugün değil uzun asırlar boyu Türkçenin zaferlerini söyleyen bir dil kuyumcusu, eşsiz bir ses olarak yaşayacaktır.
 
1 Kasım 1958 onun gemisinin bu limandan kalktığı tarihtir.
İsmi, şiirleri ve fikirleri ebedîdir.
Destanımızı söyleyen büyük Türk'ü minnetle, şükranla anıyoruz.