ŞEYTANİ PLANIN BAŞLANGICI: İREVAN-ZENGEZUR-KARABAĞ - Emir Şıktaş

Eskiler adına şark kurnazlığı derlerdi.

Dinlerin yeryüzüne yayılmaya başlamasından itibaren şeytani/şeytanca fikirler Şeytanın düşünceleri ile plan yapmak, hareket etmek olarak ifade edilmeye çalışıldı.

Diplomatik dil kullananlarımız, yapılan işin vahametini anlatabilmek, bilinçli yapılan işi tarif edebilmek için Şeytani plan dedi.

Böyle bir şeytani planın uygulandığını biz, yanı başımızdaki komşumuz olan fakat toprakları işgal edilmeye devam edilen Azerbaycan da açık ve net görmekteyiz.

İlk Çarlık Rusya ihanet ederek İrevan hanlığı olan Azerbaycan toprağı İrevan/Revan/uydurma adla Erivan’a, Orta doğu'dan, Rusya'dan, Avrupa'dan, İran'dan, vs getirilen Ermeniler yerleştirilip güya misafir ediliyorlardı.
Akabinde xonaxa (gonağ/misafir) Ermeniler, İrevan’da yaşayan nüfusun % /70’ini oluşturan Türk nüfusu katletmeye, sürgün etmeye, yok etmeye başladılar.

Bu işler olurken belirtmek gerekir ki Osmanlı devletinin zor dönemleri seçilmiş, Türk katliamı ve topraklarını işgal etmede akıl hocaları Avrupalılar, Amerikalılar, Rus’lar ve maşaları Ermenilerce hep fırsat kollanmıştır.
Xonaxa Ermeni, Avrupa ve Amerika’nın şirin katili, Rus’ların asker, silah, koruma ile büyütmeye başladığı maşası yılan, Türkistan coğrafyasına kadar uzanan Türk milletinin gidiş geliş yolunu, birliğini, görüşmesini nasıl keseriz şeytani planında sürekli yer almakta, “toprak kazanacağım nasıl olsa” diyerek sürekli saldırmaya devam etmektedir.

Rusya halk Dışişleri Komiseri Georgiy Çiçerin'in, Türkiye ve Azerbaycan'a yönelik önyargılı tutumda yardımcısı Ermeni Karahan (Lev Mihayloviç Karahan) önemli bir rol oynar. Ermenistan Dışişleri Bakanı Ohancanyan, Azerbaycan Dışişleri Bakan Yardımcısı Mirza Davud Huseynov'a 3 Mayıs'ta gönderdiği bir telgrafta Karabağ ve Zengezur’u Ermenistan'ın bir parçası olarak gördüğünü ve Azerbaycan askeri birliklerinin varlığından endişe ettiğini, Zengezur'da hiçbir zaman Azerbaycan yönetiminin bulunmadığını, bu bölgenin Zengezur Ermeni Ulusal Konseyi tarafından yönetildiğini ve Ermenistan'ın ayrılmaz bir parçası olduğunu yüzsüzce, pişkinlikle belirtir.

Ermeni araştırmacı Vanik Virabyan, Azerbaycan ordusundan bir Gürcü subayın, Zengezur “Dığ” operasyonunda Ermenilere para karşılığı savaş planını sattığı iddiası üzerine savaşı kaybettiğini belirtilmekte.*

Sürekli Ermeni katillerin saldırılarına, katliamlarına ve 60 binin üzerinde Türk’ün sürülmesi neticesi, Rus bolşeviklerin destek ve “böl, parçala, yut” sinsi düşünceleri, başta Nahçivan - Azerbaycan’ın ve devamında Türk dünyasının ilişkilerini kesme planları neticesi Zengezur bölgesi ele geçirilir.

Azerbaycan’ı işgal eden Bolşevikler Neriman Nerimanof’u başa getirirler.

Zengezur’u kurtaracak beklentisi içinde olan bolşevik devrimi yanlısı Azerbaycan yeni yönetiminin bu beklentileri de boşa çıkar ve Rus Bolşevik ordusu da düşman gördüğü, sıcak denizlere ulaşmada engel gördüğü, Türkleri dikkate almaz ve Ermeni’lerden yana tavır alır.

Zengezur bölgesi akabindeki çeşitli hilelerle, oyunlarla, sahte, ikiyüzlü Rus diplomasisinin dümenleri ile kaybedilir.

Savaş döneminde ve sonrasında Zengezur bölgesinin yanısıra Karabağ’a da göçlerle önemli miktarda Ermeni yerleştirilir.

Karabağ’ı ele geçiremeyen Ermeniler, tohumlarını daha sonra Karabağ’ı işgal etmek üzere ekerler.
Ekilen tohum, katil Ermenilerin fikri üzerinde yeşerir, insanca yaşamaktan yana olan yerli Karabağ Türk halkıyla, eli silahlı katiller ne kadar bir arada yaşayabilirse o kadar yaşayabildiler.

Nitekim soykırımcı, katil Ermeniler (fakat batılıların gözünde masum Ermeniler) 1991/1994 yılları arası tekrar Karabağ’a saldırdılar.

30 yıldır Dağlık Karabağ, Şuşa, Laçin, Gubadlı, Ağdam, Kelbecer, Cebrail, Fuzuli işgal altında tutmaktalar.
1,5 milyon Karabağ Türk’ü çadırlarda göçebe yaşamakta, yurtlarına dönmeyi beklemekteler.

Azerbaycan Türklerinin toprakları olan İrevan, Zengezur, Karabağ (Hocalı/Ağdam/Hankendi) soykırımları, katliamları “özgür dünyaca!” maalesef yok sayılmakta.

Soykırımcı, katil, şımarık maşa Ermeniler ise halen masum, halen suçsuz ve halen toprak işgallerine devam ediyorlar.

“İnsan hakları var” diyenler var mı halen?