TARLA GÜLER Mİ?
Emeksiz yemek olmaz misali güldürmeyi bilenler, gülmeyi de hak ederler.
05 Mart 2025 - 00:16
TARLA GÜLER Mİ?
Tabi ki gülmez! Deyişlerinizi duyar gibi oluyorum. Ben de lafın gelişi bu kolay soruyu önce kendime, sonra da sizlere yönelttim. Kendime yöneltme sebebim, bu sorunun bana sorulması münasebetiyledir. Ben de alelacele verdiğim cevapta nasıl gülecek sorusuyla cevaplama yolunu seçmiştim.
Durup düşününce, durumun aceleyle geçiştirilmesinin doğru olmadığı yargısı beni ‘bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur’ sözünün peşinden sürükledi. Ve gülebileceği ihtimali bana uzaklardan gülüverdi.
Soruyu soran dostuma, nereden aklına geldi bu sual, deyince: Bana da babam sordu. Deyiverdi. Pek ala sen ne cevap verdin dedim. Ben de senin verdiğin ‘tarla gülmez’ cevabını verdim. Dedi ve bunun üzerine babam bana bir hikâye anlattı, ben de sana anlatayım dedi.
Adamın biri uzunca zaman işlenmemiş bir tarlayı almaya kalkınca yakınları bu tarla ‘yüz güldürmez’ deyip başka nasip aramasını tavsiye etmişler. Adamı kendine çeken tarla, adamda da çekim gücü oluşturmuş ve adam tarlayı satın almış.
İlk iş olarak adam tarlanın etrafını çevirmiş. Tarlaya sahiplenmiş. Her geliş ve gidişinde ‘nasılsın bakalım, benim güzel tarlam’ der çalışmaya koyulurmuş. Ayrılırken de seni sana, sonra Allah’a emanet ediyorum güzel mahsuller yetiştir dermiş.
Ektiği fidanlar boy verdiğinde, meyveye durduğunda, az çok demeden her seferinde hasat öncesinde ve sonrasında hoş sohbetleriyle tarlasını, ektiklerini, topladıklarını güzel sözlerle karşılar, uğurlar ve bereket dilermiş.
Hayli bir zaman bu minval üzere ekmiş, biçmiş, çalışmış, çabalamış ve bıkmadan, usanmadan ‘nasılsın bakalım, benim güzel tarlam’ dedikçe tarlası daha bir güzel daha bir verimli olmuş. Bolluk, bereket her yanından adeta fışkırmış. Adam tarlayı sevdikçe tarla da ona vermiş de vermiş. Hikâyeyi burada bitirince eeee dedim.
Babam o zaman son darbeyi böğrüme vurdu. Esi şu dedi: İnsan elinden geleni terinin son damlasına kadar usulünce verirse o‘na dönüşü beklediğinden fazlası olur. Bu yüzünün gülmesine, sevince, olumsuz düşüncelerden uzaklaşmasına sebep olur.
Senin anlayacağın her şey yüz güldürür. Yeter ki sen onun yüzünü güldürecek davranışı sergilemeyi bilmelisin. Sevinmek, sevilmek, gülmek isteyen her ne olursa olsun bunu önce kendisi gerçekleştirmelidir.
Emeksiz yemek olmaz misali güldürmeyi bilenler, gülmeyi de hak ederler.
Velhasıl tarla güler, tarla yüz güldürür, tarlasız kalmayın, tarlanıza sahip çıkın.
Muammer AZMAK 28.03.2025
Tabi ki gülmez! Deyişlerinizi duyar gibi oluyorum. Ben de lafın gelişi bu kolay soruyu önce kendime, sonra da sizlere yönelttim. Kendime yöneltme sebebim, bu sorunun bana sorulması münasebetiyledir. Ben de alelacele verdiğim cevapta nasıl gülecek sorusuyla cevaplama yolunu seçmiştim.
Durup düşününce, durumun aceleyle geçiştirilmesinin doğru olmadığı yargısı beni ‘bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur’ sözünün peşinden sürükledi. Ve gülebileceği ihtimali bana uzaklardan gülüverdi.
Soruyu soran dostuma, nereden aklına geldi bu sual, deyince: Bana da babam sordu. Deyiverdi. Pek ala sen ne cevap verdin dedim. Ben de senin verdiğin ‘tarla gülmez’ cevabını verdim. Dedi ve bunun üzerine babam bana bir hikâye anlattı, ben de sana anlatayım dedi.
Adamın biri uzunca zaman işlenmemiş bir tarlayı almaya kalkınca yakınları bu tarla ‘yüz güldürmez’ deyip başka nasip aramasını tavsiye etmişler. Adamı kendine çeken tarla, adamda da çekim gücü oluşturmuş ve adam tarlayı satın almış.
İlk iş olarak adam tarlanın etrafını çevirmiş. Tarlaya sahiplenmiş. Her geliş ve gidişinde ‘nasılsın bakalım, benim güzel tarlam’ der çalışmaya koyulurmuş. Ayrılırken de seni sana, sonra Allah’a emanet ediyorum güzel mahsuller yetiştir dermiş.
Ektiği fidanlar boy verdiğinde, meyveye durduğunda, az çok demeden her seferinde hasat öncesinde ve sonrasında hoş sohbetleriyle tarlasını, ektiklerini, topladıklarını güzel sözlerle karşılar, uğurlar ve bereket dilermiş.
Hayli bir zaman bu minval üzere ekmiş, biçmiş, çalışmış, çabalamış ve bıkmadan, usanmadan ‘nasılsın bakalım, benim güzel tarlam’ dedikçe tarlası daha bir güzel daha bir verimli olmuş. Bolluk, bereket her yanından adeta fışkırmış. Adam tarlayı sevdikçe tarla da ona vermiş de vermiş. Hikâyeyi burada bitirince eeee dedim.
Babam o zaman son darbeyi böğrüme vurdu. Esi şu dedi: İnsan elinden geleni terinin son damlasına kadar usulünce verirse o‘na dönüşü beklediğinden fazlası olur. Bu yüzünün gülmesine, sevince, olumsuz düşüncelerden uzaklaşmasına sebep olur.
Senin anlayacağın her şey yüz güldürür. Yeter ki sen onun yüzünü güldürecek davranışı sergilemeyi bilmelisin. Sevinmek, sevilmek, gülmek isteyen her ne olursa olsun bunu önce kendisi gerçekleştirmelidir.
Emeksiz yemek olmaz misali güldürmeyi bilenler, gülmeyi de hak ederler.
Velhasıl tarla güler, tarla yüz güldürür, tarlasız kalmayın, tarlanıza sahip çıkın.
Muammer AZMAK 28.03.2025
FACEBOOK YORUMLAR