c1. Barışın korunmasını sağlamak amacıyla Yunan Hükümeti Midilli,Sakız Adası,Sisam ve Nikaria adaların da aşağıdaki kısıtlamaları gözetmeyi taahhüt eder:(1) Söz konusu adalarda deniz üssü ve tahkimat yapılmayacaktır.

(2) Yunan askeri uçaklarının Anadolu kıyıları topraklarında uçması yasaklanacaktır. Türk Hükümeti karşılıklı olarak söz konusu adaların üzerinden uçmasını yasaklayacaktır.

(3) Söz konusu adalardaki Yunan askeri kuvvetleri, yerinde eğitim verilebilen normal askerlik durumunun yanı sıra, jandarma ve polisin gücü ile orantılı olarak bir jandarma ve polis gücü ile sınırlı olacaktır. Tüm Yunan topraklarında polis var.

BÖLÜM I. OSMANLI DEVLET BORÇLARI.  

MADDE 46 

İşbu Bölümün ekinde yer alan Tabloda tanımlandığı üzere Osmanlı Devlet Borçları, Balkan Savaşları’ndan sonra lehine Osmanlı Devleti’nden ayrılan Devletler arasında mevcut Bölgede belirtilen koşullar altında dağıtılacaktır. 1912-13’te, bu Antlaşma’nın 12 ve 15. maddelerinde atıfta bulunulan Devletlere ve bu Maddenin son paragrafında atıfta bulunulan ülkelere atıfta bulunulan ülkeler ve Asya’da yeni oluşturulan ve birbirinden ayrılan Devletler şimdiki Antlaşma uyarınca Osmanlı İmparatorluğu’ndan Yukarıdaki Devletlerin tümü, bu Bölümde belirtilen şartlar altında, 53. maddede atıfta bulunulan tarihlerden itibaren Osmanlı Devlet Borçlarının hizmetine ilişkin yıllık ücretlere katılacaktır.

53. maddede belirtilen tarihlerden itibaren Türkiye, diğer Devletlerin yükümlü olduğu Borcun paylarından hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.

Osmanlı Devlet Borçlarının dağıtılması amacıyla, Trakya topraklarının 1 Ağustos 1914’te Türk egemenliği altında olan ve bu Antlaşma’nın 2. maddesi uyarınca Türkiye’nin sınırları dışında kalan kısmı söz konusu Antlaşma uyarınca Osmanlı İmparatorluğu’ndan kopmuş sayılmak.

MADDE 47  

Osmanlı Kamu Borç Konseyi, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesini izleyen üç ay içinde, 50. ve 51. Maddelerin belirlediği esasa göre, Bu bölüme, ilgili Devletlerin her biri tarafından ödenecek olan ve bu miktarı kendilerine bildirecek olan Tablo eklenmiştir.

Bu Devletlere, Osmanlı Kamu Borçları Konseyi tarafından bu amaçla yapılan hesaplamaları kontrol etmek üzere Konstantinopolis delegelerine gönderme fırsatı verilecektir.

Borç Konseyi, 27 Kasım 1919 tarihli Bulgaristan ile Barış Antlaşması’nın 134. Maddesinde atıfta bulunulan işlevleri yerine getirir.

İşbu Maddede belirtilen ilkelerin uygulanmasıyla ilgili taraflar arasında ortaya çıkabilecek anlaşmazlıklar, birinci paragrafta atıfta bulunulan bildirimden sonra bir aydan fazla olmamak üzere, Lig Konseyi’nin hakemine gönderilir. Milletlerin atanması istenecek; bu hakem kararını üç aydan fazla olmamak üzere verir. Hakemin ücreti Milletler Cemiyeti Konseyi tarafından belirlenir ve tahkimin diğer masraflarıyla birlikte ilgili taraflarca karşılanır. Hakemin kararları kesindir. Anütasyonların ödenmesi, yukarıda belirtilen hakemlere yapılan herhangi bir anlaşmazlıktan dolayı askıya alınmayacaktır.

MADDE 48  

Bu Bölümün ekinde yer alan Tablonun A Bölümünde tanımlandığı üzere Osmanlı Devlet Borçlarının atfedildiği Türkiye dışındaki Devletler, 47. maddeye göre bildirildikleri tarihten itibaren üç ay içinde bu Maddede atıfta bulunulan yıllık ücretlerdeki ilgili payları, Borç Konseyi’ne paylarının ödenmesi için yeterli güvenliği tahsis eder. Söz konusu teminat yukarıda belirtilen süre içinde tayin edilmezse veya tayin edilen teminatın yeterliliği ile ilgili herhangi bir anlaşmazlık durumunda, bu Antlaşmayı imzalayan Hükümetlerden herhangi biri, Milletler.

Milletler Cemiyeti Konseyi, Borcun dağıtıldığı ülkelerde (Türkiye dışında) mevcut olan uluslararası finansal kuruluşlara güvenlik olarak tayin edilen gelirlerin tahsilatını yetkilendirecektir. Milletler Cemiyeti Konseyi’nin kararları kesindir.

MADDE 49  

İlgili Devletlerin her birinin yükümlü olduğu yıllık gelirin miktarının 47. maddesi uyarınca nihai tespit tarihinden itibaren bir ay içinde bir Komisyon, Paris’in nominal sermayesinin dağıtım yöntemini belirlemek için Paris’te toplanır. Bu Bölümün Ekinde yer alan Tablo A Bölümünde tanımlanan Osmanlı Devlet Borçları. Bu dağıtım, yıllık gelirlerin bölünmesi için kabul edilen oranlara uygun olarak yapılacak ve kredileri düzenleyen anlaşmaların şartları ve bu Bölüm hükümleri dikkate alınacaktır.

Birinci paragrafta atıfta bulunulan Komisyon, Türk Hükümetinin bir temsilcisi, Osmanlı Kamu Borçları Konseyi’nin bir temsilcisi, Birleşik Borç ve Çok Türklerden başka bir borcun temsilcisi; ilgili Hükümetlerin her biri de bir temsilci atamaya yetkilidir. Komisyonun anlaşmaya varamayacağı tüm sorular 47. maddenin dördüncü fıkrasında belirtilen hakeme gönderilir.

Eğer Türkiye payına göre yeni menkul kıymetler yaratmaya karar verirse, Osmanlı Devleti Borçlarının sermayesinin dağılımı, ilk olarak Türkiye’yi, Türkiye Cumhuriyeti Temsilcisinin temsilcisinden oluşan bir Komite tarafından Türkiye’yi etkilediği için yapılacaktır. Osmanlı Devlet Borçları Konseyi ile Birleşik Borç ve Çok Türkler dışındaki borçların temsilcisi. Yeni menkul kıymetler, Türkiye’nin borçtan tahsil edilmesini ve tahvil sahiplerinin Osmanlı payından sorumlu diğer devletlere karşı haklarını serbest bırakmasını sağlayacak şartlar altında tahvil sahiplerine teslim edilmelerini sağlayacak Komisyona teslim edilecektir. Kamu Borçları.

İlgili Devletlerin her birinin yükümlü olduğu yıllık gelirin ödenmesi, bu maddenin nominal sermayenin dağıtımına ilişkin hükümlerinin bir sonucu olarak ertelenmeyecektir.

MADDE 50  

47. maddede atıfta bulunulan yıllık ücretlerin ve 49. maddede belirtilen Osmanlı Devlet Borçlarının nominal sermayesinin dağılımı aşağıdaki şekilde yapılır:

(1) 17 Ekim 1912’den önceki krediler ve bu kredilerin yıllık gelirleri, 1912-13 Balkan savaşlarından sonra olduğu gibi Osmanlı Devleti arasında dağıtılacaktır. Bu savaşlardan sonra Osmanlı İmparatorluğu ve bu Antlaşma’nın 12. ve 15. maddelerinde atıfta bulunulan Devletlerin atfedildiği Devletler; bu savaşları veya müteakip antlaşmaları sona eren antlaşmaların yürürlüğe girmesinden sonra meydana gelen bölgesel değişiklikler dikkate alınacaktır.

(2) Osmanlı Devleti’nin bu ilk dağıtımdan sonra yükümlü olduğu kredilerin kalıntısı ve 17 Ekim 1912 ile 1 Kasım 1914 arasında bu İmparatorluk tarafından imzalanan kredilerle birlikte ve bu tür kredilerin yıllık gelirleri, yeni Antlaşma kapsamında bir bölge Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılmış olan Asya’da yeni oluşturulan Devletler ile son paragrafta atıfta bulunulan ülke arasında dağıtılacaktır. Söz konusu Antlaşmanın 46. Maddesi atfedilmiştir.

Sermayenin dağıtımı, her bir kredi durumunda, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girdiği tarihte ödenmemiş sermaye miktarına dayanacaktır.

MADDE 51  

50 nci maddede öngörülen dağıtım sonucunda, her bir Devletin sorumlu olduğu Osmanlı Devlet Borçlarının yıllık ücretlerindeki pay tutarı aşağıdaki şekilde belirlenir:

(I) Madde 50 (1) ‘in öngördüğü dağıtım ile ilgili olarak, ilk olarak 12 ve 15’inci maddelerde atıfta bulunulan adaların ve Balkan savaşlarından sonra Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan toprakların payı, düzeltmek. Bu payın miktarı, yukarıda belirtilen ada ve bölgelerin bir bütün olarak alınan ortalama toplam geliri ortalamanın üzerinde olduğu için Madde 50 (1) uyarınca dağıtılacak yıllık gelirlerin toplamı ile aynı orana sahip olacaktır. Osmanlı İmparatorluğu’nun 1910-1911 ve 1911-1912 mali yıllarındaki toplam geliri, 1907’de kurulan gümrük vergilerinin gelirleri dahil.

Bu şekilde belirlenen miktar, önceki paragrafta atıfta bulunulan bölgelerin atfedildiği Devletler arasında dağıtılacak ve bu Devletlerin her birinin yükümlü olacağı pay, dağıtılan toplam miktarla aynı oranda olacaktır. 1910-11 ve 1911-12 mali yıllarında her bir Devlete atfedilen bölgenin ortalama toplam geliri, Balkan Savaşları ve 12. Maddelerde atıfta bulunulan adalardan sonra Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan bölgelerin ortalama toplam gelirine ve 15. Bu fıkrada belirtilen gelirlerin hesaplanmasında gümrük gelirleri hariç tutulur.

(2) Bu Antlaşma kapsamında Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan bölgelerle ilgili olarak (46. maddenin son paragrafında atıfta bulunulan bölge dahil), ilgili her bir Devletin payının toplam tutarı ile aynı orana sahip olacaktır. 1910-11 ve 1911-12 mali yıllarında, ayrılan bölgenin ortalama toplam geliri (1907’de kurulan Gümrük vergisinin gelirleri dahil) olarak 50 (2) ‘ye göre dağıtılacak yıllık gelirlerin ortalama toplamı bu maddenin (I) bendinde atıfta bulunulan bölge ve adalar hariç, Osmanlı İmparatorluğu’nun geliri.

MADDE 52  

Bu Bölümün Ekinde yer alan Tablo B Kısmında atıfta bulunulan ilerlemeler, Türkiye ile 46. maddede atıfta bulunulan diğer Devletler arasında aşağıdaki koşullar altında dağıtılır:

(I) 17 Ekim 1912’de var olan Tabloda atıfta bulunulan ilerlemelerle ilgili olarak, eğer mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girdiği tarihte, söz konusu tarihlerdeki faiz ile birlikte, ödenmemiş sermaye tutarı 53 üncü maddenin birinci fıkrasında ve bu tarihten bu yana yapılan geri ödemeler, 50 (I) ve 51 (1) Maddeleri hükümlerine göre dağıtılır.

(2) Osmanlı Devleti’nin 17 Ekim 1912 ve 1 Kasım 1914 tarihleri ​​arasında söz konusu İmparatorluk tarafından sözleşme yapılan ilk dağıtımdan ve Tabloda atıfta bulunulan ilerlemelerden sonra sorumlu kaldığı miktarlar ile ilgili olarak, , eğer varsa, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girdiği tarihte bekleyen, 1 Mart 1920’den itibaren faiz ve bu tarihten itibaren yapılan geri ödemeler, 50 (2). ) ve 51 (2).

Osmanlı Kamu Borç Konseyi, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesini izleyen üç ay içinde, ilgili Devletlerin her birinin sorumlu olduğu bu avanslardaki pay miktarını belirleyecek ve bu miktar hakkında bilgilendirecektir.

Türkiye dışındaki Devletlerin yükümlü olduğu meblağlar, bu Devletler tarafından Borç Konseyi’ne ödenecek ve Konsey tarafından alacaklılara ödenecek veya Türkiye tarafından ödenen miktara kadar Türk Hükümetine ödenecektir. bu Devletlerin hesabı için faiz veya geri ödeme.

Önceki paragrafta atıfta bulunulan ödemeler, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren beş eşit gelir ile yapılır. Bu ödemelerin Osmanlı İmparatorluğu alacaklılarına ödenecek kısmı, avansları düzenleyen sözleşmelerde belirlenen oranlarda faiz taşıyacaktır; Türk Hükümeti’ne yatırılacak kısım faizsiz ödenecektir.

MADDE 53  

Balkan savaşlarından sonra bir bölge Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan Devletler lehine Osmanlı Devlet Borçlarının (bu Bölüme ekli Tablonun A Bölümünde tanımlandığı gibi) kredilerinin hizmet gelirleri, ilgili bölgelerin bu Devletlere devredildiği anlaşmaların yürürlüğe girmesinden itibaren ödenecek. 12. Maddede atıfta bulunulan adalarda, yıllık gelir, 1/14 Kasım 1913 tarihinden itibaren ve 15. Maddede atıfta bulunulan adalarda 17 Ekim 1912’den itibaren ödenecektir.

Mevcut Antlaşma kapsamında Asya’da topraklarda yeni oluşturulan Devletlerin ve bu Antlaşma uyarınca Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan ve yıllık 46. maddenin son paragrafında atıfta bulunulan bölgenin atıfta bulunulan Devletin getirdiği yıllık ödemeler 1. Mart, 1920.

MADDE 54  

Bu Bölümün ekinde yer alan Tablonun A Bölümünde yer alan 1911, 1912 ve 1913 Hazine Bonoları, sözleşmeler tarafından belirlenen tarihten itibaren on yıl içinde, mutabık kalınan faiz oranı üze ktir.

MADDE 55  

Türkiye de dahil olmak üzere 46. maddede atıfta bulunulan Devletler, Osmanlı Borç Konseyine (bu Bölümün Ekinde yer alan Tablonun A Bölümünde tanımlandığı gibi) Osmanlı Devlet Borçları’ndan paylarının ödenmesi için gereken yıllık gelir tutarını öderler. bu tür anüasyonların 53 üncü maddede belirtilen tarihlerden itibaren ödenmemiş kalacağı ölçüde. Bu ödeme, bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden itibaren yirmi eşit yıllık maaş yoluyla faizsiz olarak yapılacaktır.

Türkiye dışındaki Devletlerin Borç Konseyi’ne ödenen yıllık gelir tutarı, bu Devletler için Türkiye tarafından yapılan ödemeleri temsil ettikleri ölçüde, bulunduğu borçlar nedeniyle Türkiye’ye yatırılacaktır. borç.

MADDE 56  

Osmanlı Kamu Borçları İdare Konseyi artık Alman, Avusturya ve Macar tahvil sahiplerinin delegelerini içermeyecek.

MADDE 57 

Mısır haraçına bağlanan 1855, 1891 ve 1894 tarihli Osmanlı Devlet Borçlarının ve Türk Kredilerinin kredileri ve avansları için kuponların veya faiz taleplerinin sunumu için belirlenen zaman sınırları ve geri ödeme için alınan bu kredilerin menkul kıymetleri, Yüksek Akit Tarafların topraklarında, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden üç ay sonrasına kadar 29 Ekim 1914’ten askıya alındığı kabul edilecektir.

BÖLÜM II. ÇEŞİTLİ HÜKÜMLER  

MADDE 58  

Öte yandan Türkiye ve diğer Akit Yetkiler (Yunanistan hariç) arasında sırasıyla Türkiye ve söz konusu Yetkili Kişiler ile vatandaşları (tüzel kişiler dahil) arasında maruz kalınan zarar ve ziyan için tüm manevi taleplerden karşılıklı olarak vazgeçilmektedir. 1 Ağustos 1914 ve mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesi, savaş eylemlerinin veya talep, tutuklama, elden çıkarma veya müsadere önlemlerinin bir sonucu olarak.

Bununla birlikte, yukarıdaki hükümler, bu Antlaşma’nın III.Bölümünün (Ekonomik Hükümler) hükümlerine halel getirmez.

Türkiye, 28 Haziran Barış Antlaşması’nın 259 (I) maddesi ile Almanya ve Avusturya’nın 210. maddesi uyarınca 259 (I) maddesi uyarınca Almanya ve Avusturya tarafından devredilen altın miktarında diğer Akit Taraflardan (Yunanistan hariç) herhangi bir haktan vazgeçmiştir. (I) 10 Eylül 1919 Barış Anlaşması ile Avusturya.

Osmanlı Devlet Borçlarının İdaresi Konseyi, 20 Haziran 1331 (3 Temmuz 1915) tarihli ve Türk para senetlerinin ilk sayısı ile ilgili olarak yapması gereken ödemeleri yapmakla yükümlüdür. bu tür notların arkasına yazılan kelimelerle.

Türkiye ayrıca, İngiliz Hükümeti veya vatandaşlarından, 1914’te İngiliz Hükümeti tarafından talep edilen Osmanlı Hükümeti tarafından İngiltere’de sipariş edilen savaş gemileri için ödenen meblağların geri ödenmesini talep etmemeyi kabul eder ve konuyla ilgili tüm talepleri reddeder.

MADDE 59  

Yunanistan, savaş yasalarına aykırı olan Yunan ordusu veya yönetiminin eylemlerinden dolayı Anadolu’da meydana gelen hasarın onarılması yükümlülüğünü kabul etmektedir.

Öte yandan Türkiye, savaşın uzamasından ve sonuçlarından kaynaklanan Yunanistan’ın mali durumu göz önüne alındığında, son olarak Yunan Hükümeti’ne karşı tazminat taleplerini reddetti.

MADDE 60 

Balkan savaşlarından sonra veya mevcut Antlaşma ile toprakları Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan veya ayrılan Devletler, ödeme yapmadan, içinde bulunan Osmanlı İmparatorluğu’nun tüm mal ve mülklerini edineceklerdir.

Medeni Listeden Devlete devredilen mal ve mülklerin 26 Ağustos 1324 (8 Eylül, I908) ve 20 Nisan 1325 (2 Mayıs I909) Iraklıları tarafından belirlendiği anlaşılmaktadır. ve ayrıca 30 Ekim 1918’de Kamu Listesi tarafından bir kamu hizmeti yararına yönetilenler, yukarıdaki paragrafta atıfta bulunulan mülk ve mülkler arasında yer almakta olup, söz konusu Devletler, söz konusu mülk ve mal varlığı ile ilgili olarak. Böyle bir mülkte yaratılan Uşaklar korunacaktır.

Sivil Listeden Devlete geçen ve Balkan savaşlarından sonra veya sonrasında Yunanistan’a transfer edilen eski Osmanlı İmparatorluğu topraklarında bulunan mal ve mülklerle ilgili olarak Yunan ve Türk Hükümetleri arasında ortaya çıkan anlaşmazlık, 1 – 4 Kasım 1913 tarihli Atina Antlaşması’na ekli 2 No’lu özel protokole uygun olarak Lahey’deki bir hakem heyetine atıfta bulunulmaktadır. Görev tanımları iki Hükümet arasında belirlenecektir.

Bu maddenin hükümleri, yukarıdaki ikinci ve üçüncü fıkralarda belirtilmeyen, Medeni Liste adına kayıtlı veya onun tarafından yönetilen mal ve mülklerin tüzel niteliğini değiştirmeyecektir.

MADDE 61 

İşbu Antlaşma kapsamında Türkiye dışındaki bir devletin vatandaşlığını kazanan Türk medeni ve askeri emeklilik maaşını alanların, Türk Hükümeti’ne emekli aylıkları konusunda herhangi bir talepte bulunmayacaktır.

MADDE 62 

Türkiye, 28 Haziran 1919’da Versay’da yapılan Barış Antlaşması’nın 261. Maddesi ve buna karşılık gelen Almanya, Avusturya, Bulgaristan veya Macaristan’ın kendisine karşı sahip olabileceği herhangi bir ödeme veya geri ödeme talebinin devredildiğini kabul etmektedir. 1 Eylül 1919 tarihli Barış Antlaşmalarının Avusturya ile olan maddeleri; 27 Kasım 1919’da Bulgaristan ile; ve 4 Haziran 1920’de Macaristan ile birlikte.

Diğer Akit Yetkililer, Türkiye’yi bu hesaptan yükümlü olduğu borçlardan çıkarmayı kabul eder.

Türkiye’nin Almanya, Avusturya, Bulgaristan ve Macaristan aleyhindeki iddiaları da bu Sözleşme Makamlarına devredilmiştir.

MADDE 63 

Türk Hükümeti, diğer Akit Yetkilerle mutabık kalınarak, Alman Hükümeti’ni, savaş sırasında Türkiye’den Almanya’ya ihraç edilecek mallar için belirli bir döviz kuru oranında Türk Hükümeti para notlarını kabul etme yükümlülüğünden serbest bırakır. savaş.

BÖLÜM III — EKONOMİK HÜKÜMLER

MADDE 64  

Bu bölümde, “Müttefik Kuvvetler” ifadesi, Türkiye dışındaki Akit Yetkileri anlamına gelmektedir.

“Müttefik vatandaşlar” terimi, Türkiye dışındaki Sözleşme Makamlarının veya söz konusu Yetkilerden birinin koruması altındaki bir Devletin veya bölgenin fiziksel şahıslarını, şirketlerini ve derneklerini içerir.

Bu Bölümün “Müttefik vatandaşlar” ile ilgili hükümleri, Müttefik Devletlerden birinin vatandaşlığına sahip olmadan, bu yetkilerin ellerinde gerçekten korudukları koruma sonucunda Osmanlı makamlarından alınan kişilere fayda sağlayacaktır. Müttefik vatandaşlarla aynı muamele görüyor ve bu nedenle ön yargıda bulunuyorlar.

BÖLÜM I. MÜLKİYET, HAKLAR VE ÇIKARLAR  

MADDE 65 

Halen var olan ve bu Antlaşma’nın yürürlüğe girdiği tarihte Türk kalan bölgelerde tespit edilebilen ve 29 Ekim 1914’te Müttefik vatandaşlar olan kişilere ait mülk, hak ve menfaatler derhal geri yüklenecektir. mevcut durumdaki sahiplerine.

Karşılıklı olarak, 29 Ekim 1914’te Müttefik Kuvvetlerin egemenliğine veya korumasına tabi olan bölgelerde veya Balkan savaşlarından sonra Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan ve bugüne kadar tespit edilebilen ve hâlâ var olan ve tanımlanabilecek mülkiyet, haklar ve çıkarlar Türk vatandaşlarına ait olan ve böyle bir Gücün egemenliğine derhal mevcut devlet sahiplerine geri yüklenecektir. Aynı hüküm, bu Antlaşma kapsamında Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan ve Türk makamlarının yetkileri ne olursa olsun tasfiyeye veya diğer istisnai önlemlere maruz kalmış bölgelerdeki Türk vatandaşlarına ait mülkiyet, hak ve menfaatler için de geçerlidir. Müttefik Güçler.

Osmanlı Devleti tarafından istisnai bir savaş tedbirine tabi tutulduktan sonra, şimdi söz konusu bölge üzerindeki Sözleşme Makamı yetkisine sahip olan, mevcut Antlaşma kapsamında Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılan bölgede yer alan tüm mülkiyet, hak ve menfaatler tanımlanabilen ve mevcut durumlarında meşru sahiplerine geri yüklenecektir. Söz konusu bölge üzerinde Sözleşme Makamı icra makamı tarafından tasfiye edilmiş olabilecek taşınmaz mallar için de aynı hüküm uygulanır. Kişiler arasındaki diğer tüm talepler yetkili yerel mahkemelere sunulur.

Hak talebinde bulunulan mülkün kimliği veya mülkünün iadesi ile ilgili tüm anlaşmazlıklar, bu Bölümün V. Bölümünde belirtilen Karışık Tahkim Mahkemesine sunulacaktır.

MADDE 66  

Yüksek Sözleşmeci Taraflar, 65. maddenin birinci ve ikinci fıkra hükümlerini yürürlüğe koymak için, en hızlı prosedürle sahiplerini, sahip oldukları herhangi bir yük veya yükümlülükten arınmış mülk, hak ve menfaatlerine sahip olacak şekilde geri kazanacaklardır. bu tür mülkiyet, haklar ve menfaatler söz konusu sahiplerin rızası olmadan tahsil edilmiş olabilir. Mülkü doğrudan veya dolaylı olarak söz konusu Hükümetten almış olabilecek ve bu iade ile yaralanabilecek üçüncü tarafların tazminini sağlamak, iadeyi etkileyen İktidar Hükümeti’nin görevidir. Bu tazminatla ilgili olarak doğabilecek uyuşmazlıklar olağan mahkemelerce çözülür.

Diğer tüm durumlarda, tazminat almak için sorumlu olana karşı harekete geçmek üzere yaralanabilecek herhangi bir üçüncü tarafa açık olacaktır.

Bu hükümleri yürürlüğe koymak için, Yüksek Akit Tarafların düşman mülkiyeti, hakları ve menfaatleri ile ilgili yapmış olabileceği tüm transfer eylemleri veya diğer istisnai savaş tedbirleri, tasfiye henüz tamamlanmadığında derhal iptal edilecek ve kalacaktır. . Talepte bulunanlar, malları, haklarını ve menfaatlerini belirledikleri anda derhal iade etmelidirler.

İşbu Anlaşmanın imzalandığı tarihte, iadesi 65. maddede öngörülen mal, hak ve menfaatler, Yüksek Akit Taraflardan birinin yetkilileri tarafından tasfiye edildiğinde, Taraf, tasfiyenin hasılatını sahibine ödeyerek söz konusu mülkü, hakları ve menfaatleri geri yükleme yükümlülüğü. Sahibinin başvurusu üzerine, Bölüm V tarafından sağlanan Karışık Tahkim Mahkemesi, tasfiyenin, adil bir fiyatın gerçekleşmesini sağlayacak şartlarda gerçekleştirilmediğini tespit ederse, Taraflar, adil sayılacak miktarın tasfiyesine ilişkin hasılatların eklenmesini emretmek. Bahsedilen mülkiyet,

MADDE 67 

Bir yandan Yunanistan, Romanya ve Sırp-Hırvat-Sloven Devleti, diğer yandan Türkiye, hem uygun idari tedbirlerle hem de bunlarla ilgili tüm belgelerin teslimi, bölgelerindeki arama ve orduları veya idareleri tarafından Türkiye topraklarında veya Yunanistan, Romanya veya Sırp-Hırvat-Sloven Devleti topraklarında ele geçirilen veya el konulan her türlü mülkün iadesi, fiilen topraklar dahilinde söz konusu.

Bu tür bir arama ve iade, yukarıda belirtilen, Alman, Avusturya-Macaristan veya Bulgar orduları veya Yunanistan, Romanya veya Sırp-Hırvat-Sloven Devleti topraklarındaki idareler tarafından ele geçirilen veya el konan nitelikteki mülkiyete ilişkin olarak da gerçekleştirilecektir. Türkiye’ye veya vatandaşlarına, Türkiye topraklarında Yunanistan, Romanya veya Sırp-Hırvat-Sloven Devleti veya vatandaşlarına tahsis edilen Yunan, Romanya veya Sırp orduları tarafından ele geçirilen veya el konulan mülklere tahsis edildi.

Bu tür arama ve iade ile ilgili başvurular, mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren altı ay içinde yapılmalıdır.

MADDE 68  

Türkiye’deki Yunan ordusu tarafından işgal edilen ilçelerde, bir yanda Yunan makamları ve idareleri ile diğer yanda Türk vatandaşları arasında yapılan sözleşmelerden doğan borçlar, söz konusu sözleşmelerin hükümlerine göre Yunan Hükümeti tarafından ödenecektir. .

MADDE 69 

1 Ağustos 1914’te sahip oldukları ayrıcalıklar nedeniyle Müttefik vatandaşların ve mallarının tabi olmadığı hiçbir ücret, vergi veya ek vergi, müttefik deneklerden veya mallarından daha önceki mali yıllara göre tahsil edilmeyecektir. mali yıl 1922-23.

15 Mayıs 1923 tarihinden sonra, 1922-1923 mali yılından önceki mali yıllarla ilgili olarak herhangi bir miktar tahsil edilirse, bu Anlaşma yürürlüğe girer girmez bu tutar ilgili kişilere iade edilir.

15 Mayıs 1923 tarihinden önce tahsil edilen meblağlar için geri ödeme talebinde bulunulmaz.

MADDE 70  

65, 66 ve 69. Maddelere dayanan talepler, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren altı ay içinde yetkili makamlara ve anlaşmalı olarak on iki ay içinde Karışık Tahkim Mahkemesine sunulmalıdır.

MADDE 71. 

Britanya İmparatorluğu, Fransa, [taly, Roumania ve Sırp-Hırvat-Sloven Devleti veya vatandaşları, 29 Ekim 1914’ten önce Osmanlı Hükümetine karşı mülkleri, hakları ve çıkarları ile ilgili iddialarına veya davalarına başlamışlardır. Bölüm, bu iddia ve davalara halel getirmeyecektir.

Osmanlı Hükümeti veya vatandaşları tarafından İngiliz, Fransız, İtalyan, Romanya veya Sırp-Hırvat-Sloven Hükümetleri aleyhine açılan davalar veya davalar da benzer şekilde önyargılı olmayacaktır. Bu iddialar veya davalar, Kapitülasyonların kaldırılması nedeniyle 29 Ekim I9I4’ten önce mevcut şartlar altında Türk Hükümetine ve bu Maddede belirtilen diğer Hükümetlere karşı sürdürülecektir.

MADDE 72  

Mevcut Antlaşma nedeniyle Türk kalan bölgelerde, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden önce Müttefiklerin eline geçmiş veya işgal etmiş olan Almanya, Avusturya, Macaristan ve Bulgaristan’a veya vatandaşlarına ait mülkiyet, hak ve menfaatler Hükümetler, Almanlar, Avusturya, Macar ve Bulgar Hükümetleri ya da ilgili vatandaşları arasındaki düzenlemeler sonuçlanıncaya kadar, tlxese Hükümetleri’nin elinde kalacaklardır. Yukarıda belirtilen mal, hak ve menfaatler tasfiye edilmişse, bu tasfiye teyit edilir.

Mevcut Antlaşma kapsamında Türkiye’den ayrılan bölgelerde, bu yetkiyi kullanan Hükümetler, mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren bir yıl içinde Almanya, Avusturya, Macaristan ve Bulgaristan’a ait mülkiyet, hak ve menfaatleri tasfiye etme yetkisine sahip olacaktır. veya vatandaşlarına.

Tasfiye edilmiş olsun ya da olmasın tasfiye gelirleri, tasfiye edilen mülk Alman, Avusturya, Macar veya Bulgar Devletine aitse, ilgili Devletlerle akdedilen Barış Antlaşması ile kurulan Tazminat Komisyonuna ödenecektir. Özel mülkiyetin tasfiyesi durumunda, tasfiye gelirleri doğrudan sahiplerine ödenir.

Bu madde hükümleri Osmanlı limited şirketleri için geçerli değildir.

Türk Hükümeti, bu Maddede atıfta bulunulan tedbirlerden hiçbir şekilde sorumlu olmayacaktır.

BÖLÜM II. SÖZLEŞMELER, REÇETELER VE KARARLAR  

MADDE 73  

Aşağıdaki sözleşme sınıfları, 82. maddede belirtilen tarihten önce, daha sonra bu maddede tanımlandığı gibi düşman haline gelen kişiler arasında, sözleşmenin hükümlerine ve işbu Antlaşmanın hükümlerine tabi olarak yürürlükte kalırlar:

(a) Teslimatın gerçekte tarafların 82. maddede tanımlanan düşman haline geldiği tarihten önce gerçekleşmesi şartıyla, tüm formaliteler sonuçlandırılmamış olsa bile taşınmaz malların satışına ilişkin sözleşmeler.

(b) Kişiler arasında girilen arazi ve evlerin kiralanması ve sözleşmeleri.

(c) Madenler, ormanlar veya tarım alanlarının işletilmesi ile ilgili bireyler arasındaki sözleşmeler.

(d) İpotek, rehin veya haciz sözleşmeleri.

(e) Söz konusu yasa kapsamında, oluşturdukları kişilerden (ortaklıklar) ayrı bir kuruluşu teşkil etmeyen “topluluklar en ‘nom collectif” hariç, şirketleri oluşturan sözleşmeler.

(f) Amaçları ne olursa olsun, bireyler veya şirketler ile Devlet, iller, belediyeler veya idari işlevlerden sorumlu diğer benzer tüzel kişiler arasında imzalanan sözleşmeler.

(g) Aile statüsüne ilişkin sözleşmeler.

(h) Her türlü hediye veya lütufla ilgili sözleşmeler.

Bu madde, sözleşmelere, akdedildiklerinde kendilerinden farklı bir geçerlilik kazandırmak için çağrılamaz.

İmtiyazlı sözleşmeler için geçerli değildir.

MADDE 74  

Sigorta sözleşmeleri, bu Bölümün Ek hükümlerine tabidir.

MADDE 75  

73 ve 74 üncü maddelerde belirtilenler ve sonradan düşman olan kişiler arasında yapılan imtiyazlı sözleşmeler dışındaki sözleşmeler, tarafların düşman olduğu tarihten itibaren iptal edilmiş sayılır.

Bununla birlikte, sözleşmenin taraflarından herhangi biri, mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren üç ay içinde, koşulların gerektirdiği hallerde, sözleşmenin yerine getirilmesini gerektirmesi durumunda, diğer tarafın tazminatına yetkilidir. sözleşmenin yapıldığı sırada geçerli olan koşullar ile bakımının gerekli olduğu sırada geçerli olan koşullar arasındaki farka göre hesaplanır. Taraflar arasındaki anlaşmanın temerrüde düşmesi durumunda, bu tazminat Karışık Tahkim Mahkemesi tarafından tespit edilir.

MADDE 76  

Bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden önce, Sözleşme Makamları vatandaşları, 73-75. ödeme para birimi veya döviz kuru ile ilgili anlaşmalar da dahil olmak üzere bu tür sözleşmelerin doğrulanması.

MADDE 77 

30 Ekim I918’den sonra imzalanan Müttefik ve Türk vatandaşları arasındaki sözleşmeler yürürlükte olup, olağan kanunla düzenlenecektir.

30 Ekim I9I8 ile I6 Mart I920 arasında Konstantinopolis Hükümeti ile usulüne uygun olarak imzalanan sözleşmeler de yürürlükte olup, olağan kanun tarafından yönetilecektir.

Söz konusu Hükümetin etkin kontrolü altında kalan bölgelerle ilgili olarak 16 Mart I920’den sonra Konstantinopolis Hükümeti ile usulüne uygun olarak imzalanan tüm sözleşmeler ve düzenlemeler, ilgili tarafların başvuruda bulunması halinde Türkiye Büyük Millet Meclisinin onayına sunulur. işbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden üç ay sonra. Bu tür sözleşmeler kapsamında yapılan ödemeler, bunu yapan tarafa usulüne uygun olarak yansıtılır.

Eğer onay verilmezse, ilgili taraf, şartlar talep ederse, gerçekte maruz kalınan doğrudan zarara karşılık gelen tazminat alma hakkına sahiptir; bu tür bir tazminat, dostane bir anlaşmanın temerrüde düşmesi halinde, Karışık Tahkim Mahkemesi tarafından tespit edilir.

Bu maddenin hükümleri imtiyazlı sözleşmeler veya imtiyaz devirleri için geçerli değildir.

MADDE 78  

Zaten var olan veya aşağıda belirtilen altı aylık süre içinde ortaya çıkabilecek, imtiyazlı sözleşmeler dışındaki sözleşmelerle ilgili olarak, müteakip olarak düşman haline gelen taraflar arasındaki uyuşmazlıklar, Tarafsız Güçler yasalarına uygun olarak, bu Güçlerin ulusal mahkemelerinin yetkisi dahilindedir. İkinci durumda, bu tür anlaşmazlıklar, karışık tahkim mahkemesinin hariç tutulması için, söz konusu ulusal mahkemeler tarafından belirlenir. Bu madde uyarınca Karışık Tahkim Mahkemesi’nin yetkisi dahilindeki uyuşmazlıklarla ilgili başvurular, kurulduğu tarihten itibaren altı ay içinde söz konusu Mahkemeye sunulmalıdır.

Bu sürenin sona ermesinden sonra, Karışık Tahkim Mahkemesine sunulmayan anlaşmazlıklar, olağan yasaya uygun olarak yetkili mahkemeler tarafından belirlenir.

Bu maddenin hükümleri, sözleşmenin tüm taraflarının savaş sırasında aynı ülkede ikamet ettikleri ve orada kişilerini ve mallarını serbestçe bertaraf ettikleri veya yetkili bir kişi tarafından hangi kararın verildiği konusundaki uyuşmazlıklar için geçerli değildir. tarafların düşman olduğu tarihten önce mahkeme.

MADDE 79  

Savaşın başlamasından önce veya sonra koşmaya başlasalar da, reçete veya eylem hakkının kısıtlanması ne olursa olsun, tüm dönemler, Yüksek Akit Tarafların topraklarında, düşmanlar arasındaki ilişkiler açısından askıya alınmış olarak ele alınacaktır. 29 Ekim I9I4, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden sonraki üç ayın sona ermesine kadar.

Bu hüküm, özellikle, faiz veya temettü kuponlarının ibrazı veya başka bir nedenle itfa veya geri ödenebilir menkul kıymetlerin ödenmesi için verilen sunum süreleri için geçerlidir.

Romanya ile ilgili olarak, yukarıda belirtilen sürelerin 27 Ağustos 19I6’dan itibaren askıya alındığı kabul edilecektir.

MADDE 80  

Düşmanlar arasında olduğu gibi, savaştan önce yapılan kıymetli evrakların hiçbiri sadece aleti kabul veya maaş için sunmak veya çekmecelere kabul etmemek veya ödememek üzere bildirmek için gerekli süre içinde başarısızlık nedeniyle geçersiz sayılmayacaktır. ya da aracı protesto etmek için ne de savaş sırasında herhangi bir formalitenin tamamlanmaması nedeniyle.

Kıymetli bir aracın kabul veya ödeme için sunulması gereken süre veya çekmecelere veya onay verenlere kabul veya ödeme yapılmaması bildiriminin verilmesi veya aracın içinde protesto edilmesi gereken süre, savaş sırasında sona ermiş ve aracı sunması veya protesto etmesi gereken veya kabul veya ödeme yapmama bildirimi vermiş olan taraf, savaş sırasında, yürürlüğe girmesinden itibaren üç aylık bir süre boyunca bunu yapamadı. sunum, kabul etmeme veya ödeme yapmama bildirimi veya protesto yapılabilecek mevcut Antlaşma’ya izin verilecektir.

MADDE 81  

Savaştan önce ödenecek borçlar için teminat olarak teminat veya ipotek gerçekleştirmek için savaş sırasında yapılan satışlar, borçluya bildirimde bulunmak için gereken tüm formalitelerin yerine getirilmesi mümkün olmasa da, geçerli kabul edilecektir. söz konusu borçlunun alacaklıyı, Karışık Tahkim Mahkemesi nezdinde hesap açması için çağırma hakkı, alacaklının zararla yükümlü kılınamaması.

Taraflar arasındaki hesapların kapatılması, rehin verilen veya ipotek edilen malın satıldığı koşulları araştırmak ve alacaklıya borçlunun maruz kaldığı herhangi bir zararı tazmin etmesini emretmek Karışık Tahkim Mahkemesinin görevidir. alacaklı kötü niyetle hareket ettiyse veya satışa başvurmaktan kaçınmak veya satışın adil bir fiyatın gerçekleşmesini sağlayacak şartlarda yapılmasını sağlamak için elinden gelen tüm adımları atmadıysa satış.

Mevcut hüküm sadece düşmanlar arasında geçerlidir ve Ist Mayıs 1923’ten sonra gerçekleştirilmiş olabilecek yukarıda belirtilen işlemleri kapsamaz.

MADDE 82 

İşbu Bölümün amaçları bakımından, bir sözleşmeye taraf olan taraflar, aralarındaki ticaretin aslında imkansız hale geldiği veya yasaklandığı veya taraflardan birinin tabi olduğu yasalar, emirler veya düzenlemeler uyarınca yasadışı hale geldiği tarihten itibaren düşman olarak kabul edilecektir. .

73-75, 79 ve 80’inci Maddelere istisna olarak, sözleşmeler, eğer düşmanlar (şirketler dahil) arasında Yüksek Sözleşmeci Taraflardan birinin veya acenteleri arasında, bu bölge ise, imzalanmışsa, olağan kanunla yönetilir. savaş sırasında orada kalan ve kişi ve mülkünü serbestçe elden çıkarabilen sözleşme taraflarından biri için bir düşman ülke.

MADDE 83 

Bu Bölüm hükümleri Japonya ile Türkiye arasında geçerli değildir; Bu Bölümde ele alınan konular, her iki ülkede de yerel yasalara göre belirlenir.

EK 

I. Hayat Güvencesi 

Paragraf 1  

Bir sigortacı ile daha sonra düşman olan bir kişi arasında yapılan hayat sigortası sözleşmeleri, savaşın patlak vermesiyle veya kişinin düşman haline gelmesiyle çözülemez.

Savaş sırasında, bir önceki paragrafa göre çözülmediği kabul edilen bir sözleşme ile ödenmesi gereken her meblağ, savaştan sonra geri kazanılabilir olacaktır. Bu tutar faizle yüzde 5 oranında artırılacaktır. ödeme gününe kadar olan tarihten itibaren yıllık olarak.

Sözleşmenin savaş sırasında geçmesi durumunda, primlerin ödenmemesi nedeniyle veya sözleşmenin, teminat sahibinin veya temsilcilerinin veya hak sahiplerinin şartlarının ihlali nedeniyle geçersiz hale gelmesi durumunda, oniki süre içinde herhangi bir zamanda hakka sahip olacaktır. işbu Antlaşmanın yürürlüğe girmesinden aylar sonra, poliçenin gecikme veya fesih tarihinde ve% 5 faizle poliçenin teslim değerini talep etmek. yılda.

29 Ekim 1914 tarihinden önce hayat sigortası sözleşmeleri imzalanmış olan Türk vatandaşları, söz konusu sözleşmeler hükümlerine uygun olarak prim ödememesi Antlaşması’ndan önce iptal edilmiş veya indirilmiş olup, önümüzdeki tarihten itibaren üç ay içinde hakka sahip olacaklardır. Mevcut Anlaşma’nın, hâlâ yaşıyorlarsa, güvence altına alınan miktarın tümünün politikalarını geri getirmesi için yürürlüğe girmesi. Bu amaçla, şirketin doktoru tarafından tıbbi bir muayeneden geçtikten sonra, sonucu tatmin edici buldukları primleri, yüzde 5 oranında bileşik faizle ödenmemiş primlerle ödemek zorundadırlar.

Paragraf 2 

29 Ekim 19I4 tarihinden önce, bir müttefik iktidarın vatandaşı olan şirketler ile Türk vatandaşları arasında primlerden önce ve sonra ödenen Türk Lirası dışındaki parayla hayat sigortası sözleşmelerinin anlaşıldığı anlaşılmaktadır. 18 Kasım 1915 ve hatta yalnızca bu tarihten önce, ilk olarak, 18 Kasım 1915 tarihinden önceki döneme ait poliçenin genel koşullarına uygun olarak teminat hakları belirlenerek, menşe ülkesinde geçerli oran üzerinden sözleşme (örneğin, frankı, altın frankı veya “francs effectifs” de belirtilen her bir tutar, ikinci olarak 18 Kasım 19I5’ten sonraki dönem için)Türk lirası kağıt-Türk lirası savaş öncesi eşit değerde alınmaktadır.

Sözleşmeleri Türk parası dışındaki para birimine giren Türk vatandaşlarının primlerini 18 Kasım 1915’ten bu yana sözleşmede öngörülen para biriminde ödemeye devam ettiklerini göstermeleri halinde, söz konusu sözleşmeler aynı para biriminde 18 Kasım 19I5’ten sonraki periocl için bile menşe ülkesinde mevcut oran.

29 Ekim 1914’ten önce sözleşmeleri, Müttefik Devletlerin vatandaşlığına sahip şirketlerle Türk parası dışındaki para biriminde yapılan Türk vatandaşları, halen yürürlükte olan primlerin ödenmesi nedeniyle, işbu Anlaşma’nın, sözleşmelerinde öngörülen para biriminde, menşe ülkesindeki geçerli oran üzerinden politikalarını tam tutarda geri yüklemeye yürürlüğe girmiştir. Bu amaçla 18 Kasım 1915 tarihinden bu yana ödenen primleri bu para biriminde ödemek zorundadırlar. Öte yandan, bu tarihten itibaren gerçekte kendileri tarafından Türk Lirası kağıt olarak ödenen primler aynı para biriminde geri ödenecektir.

Paragraf 3  

Türk lirası cinsinden sigortalarla ilgili olarak, Türk lirası belgesinde uzlaştırma yapılacaktır.

Paragraf 4  

2 ve 3 üncü fıkra hükümleri, açık bir anlaşma ile sigorta şirketlerine poliçelerinin değerinin ve primlerinin ödenme yönteminin tespit edilmesini daha önce yapmış olan poliçe sahipleri veya poliçeleri nihayet mevcut Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte karara bağlanmıştır.

Paragraf 5  

Önceki paragrafların amaçları açısından, sigorta sözleşmeleri, iki taraf arasındaki karşılıklı katılımın hesaplanması için, faiz oranıyla birlikte insan hayatının olasılıklarına bağlı olduklarında hayat sigortası sözleşmeleri olarak kabul edilecektir.

II. Deniz Sigortaları  

Paragraf 6 

İçerdiği hükümlere tabi olarak, deniz sigortası sözleşmelerinin tarafların düşman haline gelmesinden önce riskin eklendiği yerlerde feshedilmiş olduğu kabul edilmeyecek, ancak politika, sigortacı bir ulusal ya da bu Gücün müttefikleriydi.

III. Yangın Ve Diğer Sigortalar  

Paragraf 7  

Yukarıdaki paragrafta yer alan rezerve tabi olmak kaydıyla, yangın sigortası sözleşmeleri ve diğer tüm sigorta sözleşmeleri feshedilmiş sayılmaz.

BÖLÜM III. BORÇLAR 

MADDE 84  

Yüksek Akit Taraflar, savaştan önce ödenecek olan veya savaştan önce savaştan önce imzalanan sözleşmeler kapsamında ödenecek olan ve savaş nedeniyle ödenmemiş kalan borçların, sözleşmelerin menşe ülkesinde geçerli olan oranda mutabık kalınan para birimi cinsinden sözleşmeleri.

Bu kısmın II. Söz konusu sözleşmede bu ödemeler, gerçekte tahsil edilen meblağların tahsil edildikleri para biriminde teslim edilerek yapılabilir. Bu hüküm, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden önce taraflar arasında gönüllü anlaşma ile ulaşılan yukarıdaki hükümlere aykırı yerleşimleri etkilemeyecektir.

MADDE 85 

Osmanlı Devlet Borçları, bu Bölüm ve bu Bölümün diğer Bölümleri (Ekonomik Hükümler) kapsamı dışında kalan genel bir mutabakatladır.

BÖLÜM IV. ENDÜSTRİYEL, EDEBİ VE SANATSAL MÜLKİYET  

MADDE 86 

İşbu Antlaşma hükümlerine tabi olarak, 1 Ağustos’ta mevcut oldukları sınai, edebi ve sanatsal mülkiyet hakları, I9I4, her bir akit ülkenin kanunlarına göre, gelecek olanlardan itibaren yeniden tesis edilecek veya geri yüklenecektir. İşbu Anlaşmanın Yüksek Akit Tarafların topraklarında, savaşın başladığı andan yararlanma hakkına sahip olan kişiler veya onların yasal temsilcileri lehine yürürlüğe girmesi. Aynı şekilde, ancak savaş için, sınai mülkiyetin korunması için yasal olarak yapılan bir başvuru veya bir edebi veya sanatsal eserin yayınlanması yoluyla savaş sırasında kazanılmış olabilecek haklar, işbu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren buna hak kazanmış olan kişiler.

Yukarıdaki hükme göre geri yüklenmesi gereken haklara halel getirmeksizin, bir müttefik iktidarın yasama, yürütme veya idare otoritesi tarafından savaş sırasında alınan özel önlemler sayesinde yapılan tüm eylemler (lisansların verilmesi dahil) Türk vatandaşlarının sınai, edebi veya sanatsal mülkiyet haklarına ilişkin olarak yürürlükte kalacak ve tam olarak geçerli olmaya devam edecektir. Bu hüküm, herhangi bir Müttefik Gücü’nün vatandaşlarının hakları ile ilgili olarak Türk makamları tarafından alınan karşılık gelen önlemlere gerekli değişiklikler yapılarak uygulanır.

MADDE 87  

İşbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden itibaren en az bir yıl, herhangi bir ek vergi veya ceza olmaksızın, diğer Akit Yetkilerin her birinin ülkesindeki Türk vatandaşlarına ve bu Devletlerin Türkiye’deki vatandaşlarına, içinde herhangi bir eylemi gerçekleştirebilecekleri, herhangi bir formaliteyi yerine getirebilecekleri, herhangi bir ücret ödeyecekleri ve genellikle ilgili Devletlerin yasaları ve yönetmelikleri tarafından önceden edinilmiş olan endüstri mülklerine ilişkin hakların korunması veya elde edilmesi veya bunlara karşı çıkılması için öngörülen yükümlülükleri yerine getirebilecekleri 1 Ağustos I9I4 veya savaş için, savaştan önce veya savaş sırasında yapılan bir başvuru ile o tarihten bu yana alınmış olabilir.

Herhangi bir fiili yerine getirememe, herhangi bir formaliteyi yerine getirme veya herhangi bir ücret ödememe nedeniyle aşılmış olan sınai mülkiyet hakları yeniden canlandırılır, ancak patentler ve tasarımlar durumunda, her bir Gücün bu tür önlemlerin alınmasına tabi olur. zaman aşımından bu yana patent veya tasarımları kullanan veya kullanan üçüncü tarafların haklarının korunması için makul olarak gerekli görülmelidir.

İst Ağustos I9I4’ten mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesine kadar olan süre, bir patentin kullanılması gereken sürenin veya ticari marka veya tasarımın kullanılmasının hesaplanmasında hariç tutulur ve ayrıca hiçbir patentin kabul edilmediğine karar verilir. İst Ağustos I9I4’te yürürlükte olan ticari marka veya tasarım, yürürlüğe girmesinden sonraki iki yıl boyunca, yalnızca bu tür bir patentten yararlanılamaması veya bu ticari marka veya tasarımı kullanamaması nedeniyle iptal veya iptal işlemine tabi olacaktır. mevcut Antlaşma.

MADDE 88 

Türk vatandaşları veya Türkiye’de ikamet eden veya bu işi sürdüren kişiler tarafından hiçbir işlem yapılmazken, diğer taraftan Müttefik Devletlerin vatandaşları veya bu ülkelerin topraklarında ikamet eden veya sürdüren kişiler tarafından herhangi bir dava açılmayacaktır. Ne devletlerin ne de savaşın başlangıcı ile savaşa girdiği tarih arasında gerçekleşen herhangi bir olay nedeniyle, savaş sırasında bu kişilerden ünvanı alan üçüncü şahıslar tarafından yetkiler verilmez. Mevcut Antlaşma’nın, sınai mülkiyet haklarının veya savaş sırasında herhangi bir zamanda mevcut olan veya 86. madde hükümleri uyarınca yeniden canlandırılan edebi veya sanatsal mülkiyet haklarının ihlali anlamına gelebilecek gücü.

Yukarıda sözü edilen olaylar arasında Yüksek Sözleşmeci Tarafların Hükümetleri veya kendi adına hareket eden herhangi bir kişi tarafından veya endüstriyel, edebi veya sanatsal mülkiyet haklarının rızasıyla ve satış, bu hakların geçerli olduğu ürün, cihaz veya herhangi bir ürünün satışını veya kullanımını teklif etmek.

MADDE 89 

Sınai mülkiyetin kullanımı veya savaştan önce Müttefik Kuvvetlerin vatandaşları veya kendi topraklarında ikamet eden veya buralarda iş yapan kişiler tarafından savaştan önce verilen edebi veya sanatsal eserlerin çoğaltılması için lisanslar Öte yandan Türk vatandaşları, Türkiye ile ilgili Müttefik Güç arasındaki savaş durumunun başladığı tarihten itibaren iptal edilmiş sayılır. Ancak her halükarda, bu tür bir lisansın eski yararlanıcısı, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden itibaren altı ay içinde yeni bir ruhsat verilmesini talep eden haklardan, koşullardan yararlanma hakkına sahip olacaktır. Taraflar arasındaki anlaşmaların temerrüde düşmesi durumunda, bu Bölümün V. Bölümünde atıfta bulunulan Karma Tahkim Mahkemesi tarafından tespit edilir. Mahkemenin yetkisi vardır,

MADDE 90 

Bu Antlaşma kapsamında Türkiye’den ayrılan bölge sakinleri, bu devir ve buna bağlı olarak milliyet değişikliği dikkate alınmaksızın, Türkiye’de Osmanlı hukukuna tabi oldukları endüstriyel, edebi ve sanatsal mülkiyet haklarının tüm haklarından yararlanmaya devam edeceklerdir. transfer süresi.

Ayrılma sırasında mevcut Antlaşma kapsamında Türkiye’den ayrılmış veya 86. madde hükümleri ile yeniden tesis edilen veya restore edilen sınai, edebi ve sanatsal mülkiyet hakları, söz konusu bölge aktarılır ve bu bölgede Osmanlı yasalarına göre sahip olacakları süre boyunca varlığını sürdürür.

MADDE 91  

30 Ekim 1918’den beri Konstantinopolis’teki veya başka yerlerdeki İmparatorluk Osmanlı Hükümeti tarafından usulüne uygun olarak yapılmış olan tüm patent hibeleri ve ticari marka tescillerinin yanı sıra tüm transfer kayıtları veya patent veya ticari marka atamaları sunulacaktır. ilgili tarafların işbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden itibaren üç ay içinde başvuruda bulunmaları halinde Türk Hükümetine tescil ve tescil ettirmek. Bu kayıt, asıl kayıt tarihinden itibaren geçerlidir.

BÖLÜM V. KARMA TAHKİM MAHKEMESİ 

MADDE 92 

İşbu Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç ay içinde, bir yandan Müttefik Devletlerin her biri ile Türkiye arasında bir Karışık Tahkim Mahkemesi kurulacaktır.

Bu Mahkemelerin her biri, sırasıyla ilgili Devletlerin her biri tarafından atanan üç üyeden oluşacak ve söz konusu davaya göre, üye olarak seçilecekleri birkaç kişiyi atama hakkına sahip olacaklardır. Mahkeme. Başkan, ilgili iki Hükümet arasındaki anlaşma ile seçilir.

İşbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden itibaren iki ay içinde anlaşmaya varılamaması durumunda, ilgili Hükümetlerden birinin talebi üzerine, savaş sırasında tarafsız kalan Güç vatandaşları arasından başkan, Lahey’deki Uluslararası Adalet Daimi Mahkemesi Başkanı.

Söz konusu iki ay içinde, söz konusu Hükümetlerden biri Mahkemede temsil etmek üzere bir üye atamazsa, Milletler Cemiyeti Konseyi, diğer Hükümetin talebi üzerine bu üyenin atanmasına devam etme yetkisine sahip olacaktır. endişeli.

Mahkemenin bir üyesinin ölmesi veya istifa etmesi veya herhangi bir nedenle görevlerini yerine getirememesi durumunda, görevlendirilmesi için atanan yöntem, ölüm, istifa veya yetersizlik tarihinden itibaren iki aydır. gerektiği gibi doğrulandı.

MADDE 93 

Karışık Tahkim Mahkemelerinin merkezi İstanbul’dur. Davaların sayısı ve niteliği haklı çıkarsa, ilgili Hükümetler, her türlü Mahkemede veya koltuğu uygun olan herhangi bir yerde bulunacak daha fazla Ek Bölüm oluşturma hakkına sahiptir. Bu Bölümlerin her biri bir başkan yardımcısından ve 92. maddenin ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarında belirtildiği şekilde atanan iki üyeden oluşur.

Her Hükümet, Mahkemede temsil etmesi için bir veya daha fazla temsilci atayacaktır.

Bir Karışık Tahkim Mahkemesi veya Bölümlerinden birinin kurulmasından üç yıl sonra, böyle bir Mahkeme veya Bölüm işini bitirmediyse ve böyle bir Mahkeme veya Bölümün bulunduğu yerdeki Gücün talep ettiği koltuk böyle bir bölgeden çıkarılır.

MADDE 94 

92. ve 93. maddeler uyarınca kurulan Karma Tahkim Mahkemeleri, bu Anlaşma kapsamındaki yetki alanları dahilindeki tüm sorulara karar verecektir.

Kararlar çoğunlukla alınır.

Yüksek Akit Taraflar, Karma Tahkim Mahkemelerinin kararlarını nihai ve kesin olarak kabul etmeyi ve vatandaşlarını bağlayıcı kılmayı ve Mahkemelerin kararları kendilerine bildirilir bildirilmez kendi bölgelerinde uygulanmasını sağlamak, icra ilan etmesine gerek kalmadan.

Yüksek Akit Taraflar ayrıca Mahkemelerinin ve makamlarının, özellikle bildirimlerin iletilmesi ve delil toplanması ile ilgili olarak, sabit Tahkim Mahkemelerine yetkileri dahilindeki her şekilde doğrudan yardım etmeyi taahhüt ederler.

MADDE 95 

Karma Tahkim Mahkemeleri adalet, eşitlik ve iyi niyetle yönlendirilir.

Her Mahkeme, daha önce kullanılacak dili belirleyecek ve yargılamaların tamamen anlaşılmasını sağlamak için gereken çevirilerin yapılmasını emredecektir; izlenecek prosedür için kurallar ve zaman sınırları koyacaktır. Bu kurallar aşağıdaki ilkelere dayanmalıdır:

(I) Prosedür sırasıyla bir anma töreninin ve bir karşı anma töreninin sunumunu, bir cevap ve bir cevap verme seçeneği ile birlikte içerecektir. Taraflardan herhangi biri sözlü bir iddiada bulunmak için izin isterse, bunu yapmasına izin verilecektir; bu durumda karşı taraf aynı hakka sahip olacaktır.

(2) Mahkeme, soruşturma sipariş etme, belge üretimi ve uzman incelemeleri yapma, görüş bildirme, bilgi talep etme, herhangi bir tanık dinleme ve taraflardan veya temsilcilerinden sözlü veya yazılı açıklama isteme konusunda tam güce sahiptir. .

(3) İşbu Anlaşma’da aksine hüküm bulunmadıkça, söz konusu Mahkemenin kararında yer alan açık yetkinin haricinde, Mahkemenin kuruluşundan itibaren altı aylık bir sürenin dolmasından sonra herhangi bir talep kabul edilmeyecektir. mesafe veya mücbir sebeplerle ilgili hususlarda istisnai önlem.

(4) Yılda toplam sekiz haftayı aşmayacak tatiller hariç olmak üzere, işlerinin derhal gönderilmesi için her hafta gerektiği kadar oturum yapmak Mahkemenin görevidir.

(5) Karar her zaman duruşmanın bitiminden itibaren en geç iki ay içinde verilmelidir, bundan sonra Mahkeme bir kerede kararını değerlendirmeye devam edecektir.

(6) Varsa sözlü iddialar kamuya duyulur ve her durumda karar kamuya açıklanır.

(7) Her Karışık Tahkim Mahkemesi, işin gönderilmesi için avantajlı olduğunu düşünürse, koltuğun kurulduğu yerden başka bir yerde oturum açma hakkına sahiptir.

MADDE 96 

İlgili Hükümetler, her Mahkeme için anlaşma ile bir Genel Sekreter atayacak ve her biri kendisine bir veya daha fazla Sekreter atayacaktır. Genel Sekreter ve Sekreterler, ilgili Hükümetlerin rızasıyla yardımına ihtiyaç duyabilecek herhangi bir kişiyi görevlendirme hakkına sahip olacak olan Mahkeme’nin emri altındadır.

Her Mahkemenin Sekretaryası Konstantinopolis’te makamlarına sahiptir. İlgili Hükümetler, uygun olabilecek başka yerlerde ek bürolar kurma yetkisine sahiptir.

Her bir Mahkeme, kendisine sunulan davalara ilişkin kayıt, belge ve belgeleri Sekretaryası’nda saklar ve görevlerini tamamladıktan sonra bunları, bulunduğu ülkenin Hükümeti arşivlerine bırakır. Bu arşivlere her zaman ilgili Hükümetler erişebilir.

MADDE 97  

Her Hükümet, atadığı Karma Tahkim Mahkemesi üyesinin emanetlerini ve tayin ettiği herhangi bir temsilci veya sekreterin emojenlerini ödeyecektir.

Cumhurbaşkanı ve Genel Sekreteri’nin emirleri ilgili Hükümetler arasındaki anlaşma ile tespit edilir ve bu emirler ve Mahkemenin genel giderleri iki Hükümet tarafından eşit paylarla ödenir.

MADDE 98  

Bu bölüm, mevcut Antlaşma’nın hükümlerine göre Karma Tahkim Mahkemesi’nin yetkisine girecek olan Japonya ile Türkiye arasındaki davalar için geçerli değildir. Bu tür davalar iki Hükümet arasındaki anlaşma ile çözülecektir.

BÖLÜM VI. ANTLAŞMALAR  

MADDE 99  

İşbu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden ve hükümlerine tabi olmak kaydıyla, aşağıda sıralanan ekonomik veya teknik nitelikteki çok taraflı anlaşmalar, sözleşmeler ve anlaşmalar, Türkiye ile bunlara taraf olan diğer Akit Yetkililer arasında yeniden yürürlüğe girecektir:

(I) denizaltı kablolarının korunmasına ilişkin 14 Mart 1884, 1 Aralık 1886 ve 23 Mart 1887 tarihli Sözleşmeler ve 7 Temmuz 1887 tarihli Nihai Protokol;

(2) Gümrük tarifelerinin yayınlanması ve gümrük tarifelerinin yayınlanması için bir Uluslararası Birliğin organizasyonu ile ilgili 5 Temmuz 1890 tarihli Sözleşme;

(3) Paris’te Uluslararası Kamu Hijyeni Ofisi’nin oluşturulmasına ilişkin 9 Aralık 1907 tarihli düzenleme;

(4) 7 Haziran 1905 tarihinde Roma’da bir Uluslararası Tarım Enstitüsü kurulmasına ilişkin Sözleşme;

(5) 16 Temmuz 1863 tarihli, Scheldt üzerindeki paralı ödemelerin itfa edilmesi için Sözleşme;

(6) Süveyş Kanalı’nın ücretsiz kullanımını garanti altına alan, bu Antlaşma’nın 19. Maddesi ile öngörülen özel hükümlere tabi olarak, 29 Ekim 1888 tarihli Sözleşme;

(7) 30 Kasım 1920’de Madrid’de imzalanan Sözleşmeler ve Anlaşmalar dahil Evrensel Posta Birliği Sözleşmeleri ve Anlaşmaları;

(8) 10-22 Temmuz 1875’te St.Petersh’de imzalanan Uluslararası Telgraf Sözleşmeleri; Uluslararası Telgraf Konferansı tarafından hazırlanan Yönetmelik ve Tarifeler, Lizbon, 11 Haziran 1908.

MADDE 100 

Türkiye, aşağıda yer alan Sözleşmelere veya Anlaşmalara uymayı veya onaylamayı taahhüt eder:

(I) 11 Ekim 1909 tarihli, motorlu araçların uluslararası dolaşımına ilişkin Sözleşme;

(2) Gümrük denetimine ve 18 Mayıs 1907 Protokolüne tabi demiryolu araçlarının sızdırmazlığına ilişkin 15 Mayıs 1886 tarihli anlaşma;

(3) 23 Eylül 1910 tarihli ve denizde çarpışma ve kurtarma ile ilgili bazı düzenlemelerin birleştirilmesine ilişkin Sözleşme;

(4) Hastane gemilerinin limanlardaki aidat ve harçlardan muaf tutulmasına ilişkin 21 Aralık 1904 tarihli Sözleşme;

(5) Beyaz Köle Trafiğinin bastırılmasına ilişkin 18 Mayıs 1904, 4 Mayıs 1910 ve 30 Eylül 1921 tarihli Sözleşmeler;

(6) Müstehcen yayınların bastırılmasına ilişkin 4 Mayıs 1910 tarihli sözleşmeler;

(7) 17 Ocak 1912 tarihli Sağlık Sözleşmesi, 54, 88 ve 90. Maddeler saklıdır;

(8) Fillokseraya karşı alınacak önlemlerle ilgili 3 Kasım 1881 ve 15 Nisan 1889 tarihli sözleşmeler;

(9) 23 Ocak 1912’de Lahey’de imzalanan Afyon Sözleşmesi ve 1914 ek Protokolü;

(10) 5 Temmuz 1912 tarihli Uluslararası Radyo-Telgraf Sözleşmesi;

(11) 10 Eylül 1919’da St. Germain-en-Laye’de imzalanan Afrika’daki likör trafiğine ilişkin Sözleşme;

(12) 26 Şubat 1885 tarihli Berlin Genel Kanunu ile 2 Temmuz Brüksel Genel Kanunu ve Beyannamesi’ni 10 Eylül 1919’da St. Germain-en-Laye’de imzalayan Sözleşme;

(13) Türkiye’nin 1 Mayıs 1920 Protokolü uyarınca, coğrafi durumu gibi derogasyonları gerekli kılabilmesi koşuluyla, hava seyrüseferini düzenleyen 13 Ekim 1919 tarihli Sözleşme;

(14) Berne’de imzalanan ve kibrit üretiminde beyaz fosfor kullanımını yasaklayan 26 Eylül 1906 tarihli Sözleşme.

Türkiye ayrıca, telgraf ve radyo-telgrafiyle ilgili yeni uluslararası sözleşmelerin hazırlanmasına katılmayı taahhüt etmektedir.

BÖLÜM IV — İLETİŞİM VE SIHHİ SORULAR

BÖLÜM I. İLETİŞİM 

MADDE 101  

Türkiye, 14 Nisan 192I tarihinde Barselona Konferansı tarafından kabul edilen Geçiş Özgürlüğüne saygı duyan Konvansiyona ve Tüzüğe, ayrıca kabul edilen uluslararası menzilli su yolları rejimine saygı duyan Sözleşmeye ve Tüzüğe uymayı taahhüt eder. 19 Nisan 1921 ve ek Protokol Konferansı.

Dolayısıyla Türkiye, bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden bu Sözleşmeler, Tüzük ve Protokol hükümlerini yürürlüğe koymayı taahhüt eder.

MADDE 102 

Türkiye, Barselona Deklarasyonuna bağlı kalmayı taahhüt eder. 20 Nisan 1921 tarihli “deniz tahtasına sahip olmayan Devletlerin bayrak haklarını tanımak”.

MADDE 103 

Türkiye, 20 Nisan 1921 tarihli Barselona Konferansının uluslararası bir rejime tabi limanlara saygı göstererek tavsiyelerine uymayı taahhüt eder. Türkiye daha sonra bu rejime tabi olacak limanları tanıtacaktır.

MADDE 104  

Türkiye, uluslararası demiryollarına saygı duyarak 20 Nisan 1921 tarihli Barselona Konferansı’nın tavsiyelerine uymayı taahhüt eder. Bu öneriler Türk Hükümeti tarafından mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesi ve yürürlüğe girmesi ile yürürlüğe girecektir.

MADDE 105 

Mevcut Antlaşma’nın yürürlüğe girmesiyle Türkiye, 14 Ekim 1890, 20 Eylül 1893, Temmuz I6, 1895, 16 Haziran 1898 ve 19 Eylül 1906’da Berne’de imzalanan Sözleşmelere ve düzenlemelere abone olmayı kabul eder. demiryolu ile mal taşımacılığı.

MADDE 106  

Yeni sınırların sabitlenmesinin bir sonucu olarak, aynı ülkenin iki bölümü arasındaki bir demiryolu bağlantısı başka bir ülkeyi geçtiğinde veya bir ülkeden bir şube hattının başka bir ülkede sonlandırılması durumunda, çalışma koşulları, İki ülke arasındaki trafik, herhangi bir özel düzenlemeye tabi olarak, ilgili demiryolu idareleri arasında yapılacak bir anlaşma ile belirlenecektir. Bu idarelerin bu tür bir sözleşmenin şartlarına ilişkin bir anlaşmaya varamaması halinde, bu şartlar tahkim yoluyla kararlaştırılır.

Türkiye ile komşu Devletler arasında tüm yeni sınır istasyonlarının kurulması ve bu istasyonlar arasındaki hatların çalışması da benzer şekilde sonuçlanan anlaşmalarla çözülecektir.

MADDE 107  

Türkiye veya Yunanistan’dan gelen veya Türkiye’ye giden ve Yunanistan-Bulgaristan sınırı ile Kuleli-Burgaz yakınlarındaki Grceco-Türkiye sınırı arasındaki Doğu Demiryollarının üç bölümünün transit geçişinde kullanılan gezginler ve mallar, hesaba katılmayacaktır. pasaport veya gümrük ile bağlantılı olarak herhangi bir görev veya ücrete veya sınavın herhangi bir formalitesine.

Milletler Cemiyeti Konseyi tarafından seçilecek bir Komiser, bu Maddenin hükümlerinin yerine getirilmesini sağlayacaktır.

Yunan ve Türk Hükümetlerinin her biri, bu Komiserliğe eklenmek üzere bir temsilci atama hakkına sahiptir; bu temsilci, yukarıda belirtilen şartların yerine getirilmesi ile ilgili herhangi bir soruya Komiserin dikkatini çekmekle yükümlüdür ve görevini yerine getirmesini sağlamak için gerekli tüm olanaklardan yararlanır. Bu temsilciler, ihtiyaç duyacakları alt personelin sayısı ve niteliği konusunda Komiser ile bir anlaşmaya varacaklardır.

Milletler Cemiyeti’nin kararı için, söz konusu şartların yerine getirilememiş olabileceği herhangi bir soruyu sunmak, söz konusu Komiserin görevidir. Yunan ve Türk Hükümetleri, söz konusu Konseyin çoğunluk oyu ile verilen kararları yerine getirmeyi taahhüt ederler.

Söz konusu Komiser’in maaşı ve çalışmalarının masrafları, Yunan ve Türk Hükümetleri tarafından eşit miktarda karşılanacaktır.

Türkiye’nin daha sonra Edirne’yi Kuleli-Burgaz ve Konstantinopolis arasındaki çizgiye birleştiren bir demiryolu hattı inşa etmesi durumunda, bu Maddenin hükümleri, Kuleli-Burgaz’ın yakınında bulunan Graoco-Türk sınırındaki noktalar arasındaki geçişle ve Sırasıyla Bosna-Keuy.

İlgili iki Yetkinin her biri, bu Antlaşma’nın yürürlüğe girmesinden beş yıl sonra, 2. paragrafta bahsedilen kontrolün gerekli olup olmadığına karar vermek amacıyla Milletler Cemiyeti Konseyi’ne başvurma hakkına sahiptir. Bu maddenin 5’ine kadar muhafaza edilmelidir. Bununla birlikte, I paragrafının şartlarının Doğu Demiryollarının Graeco-Bulgar sınırı ile Bosna-Keuy arasındaki iki bölümü üzerinden geçiş için yürürlükte kalacağı anlaşılmaktadır.

MADDE 108  

İster Türk Hükümeti ister özel şirketlere ait olsun, bu Antlaşma kapsamında Türkiye’den ayrılmış bölgelerde bulunan ve benzer şekilde yapılmış veya yapılabilecek herhangi bir anlaşmaya tabi olan liman ve demiryollarının transferine ilişkin özel hükümlere tabidir. imtiyaz sahipleri ve personelin emekli maaşı ile ilgili Sözleşme Makamları arasında, demiryollarının transferi aşağıdaki koşullar altında gerçekleşecektir:

(I) Tüm demiryollarının işleri ve kurulumları eksiksiz ve mümkün olduğunca iyi durumda bırakılmalıdır;

(2) Kendi demiryolu taşıtlarına sahip bir demiryolu sisteminin tamamı nakledilen bölgede bulunuyorsa, bu stok 30 Ekim 1918’den önceki son envantere uygun olarak demiryolu ile birlikte bırakılır;

(3) Mevcut Anlaşmanın gereği idaresi bölünecek olan hatlarla ilgili olarak, demiryolu taşıtlarının dağıtımı idarelerin çeşitli bölümlerini devralan idareler arasında dostane anlaşma ile yapılacaktır. Bu anlaşma, 30 Ekim 1918’den önce son envanterde bu hatlara kaydedilen malzeme miktarını, parkurun uzunluğunu (yanlar dahil) ve trafiğin niteliğini ve miktarını dikkate alacaktır. Anlaşmanın başarısız olması durumunda, ihtilaflı hususlar tahkim yoluyla çözülür. Tahkim kararı, gerekirse, her bölümde bırakılacak olan lokomotifleri, arabaları ve vagonları, (4) Mağaza, ek parça ve tesis stokları, demiryolu taşıtları ile aynı şartlarda bırakılır.

MADDE 109  

Aksi hükümlerin temerrüde düşmesi durumunda, yeni bir sınırın sabitlenmesi sonucunda bir Devletteki hidrolik sistem (kanalizasyon, su basması, sulama, drenaj veya benzeri konular) başka bir Devletin topraklarında yürütülen çalışmalara bağlı olduğunda, ya da bir Devletin topraklarında, savaş öncesi kullanımı nedeniyle, kaynağı başka bir Devletin topraklarında bulunan su veya hidrolik güç nedeniyle, ilgili Devletler arasında, her birinin sahip olduğu ilgi ve haklar.

Anlaşmanın başarısız olması durumunda, konu tahkim tarafından düzenlenir.

MADDE 110

Romanya ve Türkiye, Köstence-Konstantinopolis kablosunun çalışma koşulları için adil bir düzenleme konusunda anlaşmaya varacaklar. Anlaşmanın başarısız olması durumunda, konu tahkim yoluyla çözülür.

MADDE 111  

Türkiye kendi adına ve kendi vatandaşları adına, artık topraklarında bulunmayan bu tür kabloların tamamı veya bir kısmı üzerinde doğanın tüm haklarını, unvanlarını veya ayrıcalıklarını reddetmektedir.

Yukarıdaki paragraf uyarınca aktarılan kablolar veya kısımları özel mülkiyete aitse, bu mülkün devredildiği Hükümetler mal sahiplerini tazmin etmek zorundadır. Tazminat miktarına saygılı bir mutabakata varılamayan bu miktar tahkim ile tespit edilecektir.

MADDE 112  

Türkiye, en az bir ucu Türkiye topraklarında kalan kablolar üzerinde sahip olabileceği mülkiyet haklarını elinde tutacaktır.

Söz konusu kabloların Türk topraklarında iniş haklarının kullanılması ve çalışma koşulları, ilgili Devletler tarafından dostane bir şekilde çözülecektir. Anlaşma başarısız olursa, anlaşmazlık tahkim yoluyla çözülecektir.

MADDE 113  

Yüksek Sözleşmeci Tarafların her biri, ilgili olduğu ölçüde, Türkiye’deki dış büro sonrası hizmetlerin kaldırılmasını kabul eder.

BÖLÜM II. SIHHİ SORULAR  

MADDE 114  

Konstantinopolis Sağlık Konseyi kaldırıldı. Türk İdaresi, Türkiye’nin kıyılarının ve sınırlarının sıhhi organizasyonu ile görevlendirilmiştir.

MADDE 115  

Türk bayrakları ve yabancı bayraklar arasında ayrım gözetmeksizin tüm gemilere ve Türkiye vatandaşları ile aynı şartlar altında yabancı güçlerin vatandaşlarına, aidat ve koşulları adil olacak tek bir sıhhi tarife uygulanacaktır.

MADDE 116  

Türkiye, hizmetleri eski Konstantinopolis Yüksek Sağlık Konseyi fonlarından tahsis edilmek üzere tazminat olarak sona eren sıhhi çalışanların ve Konseyin çalışanları veya eski çalışanları tarafından edinilen diğer tüm haklara saygı göstermeyi taahhüt eder veya temsilcileri. Bu haklarla, Konstantinopolis’in Yüksek Sağlık Konseyinin yedek fonlarının istihdamına veya eski sıhhi idarenin nihai tasfiyesine ve diğer tüm benzer veya ortak kökenli sorulara ilişkin tüm sorular, Almanya, Avusturya ve Macaristan dışında Konstantinopolis Yüksek Sağlık Konseyi’nde temsil edilen yetkilerin her birinin bir temsilcisinden oluşacak komisyon ad hoc.

MADDE 117  

Türkiye ve Kudüs ile Hedjaz ve Hedjaz demiryollarına hacların denetlenmesiyle ilgilenen yetkiler, uluslararası sıhhi sözleşmeler hükümlerine uygun önlemleri alacaktır. Bu tedbirlerin uygulanmasında tam bir tekdüzelik sağlamak amacıyla, bu Yetkiler ve Türkiye, Türkiye’nin sağlık hizmetlerinin ve Mısır Deniz Sağlık ve Karantina Konseyi’nin temsil edileceği haclar için bir Sağlık Koordinasyon Komisyonu oluşturacaklardır.

Bu Komisyon, topraklarında toplandığı Devletin önceki onayını almalıdır.

MADDE 118  

Hac Koordinasyon Komisyonunun çalışmalarına ilişkin raporlar, Milletler Cemiyeti Sağlık Komitesine ve Uluslararası Halk Sağlığı Ofisine ve ayrıca haclarla ilgilenen ve talepte bulunan her ülkenin Hükümetine gönderilir. Komisyon, Milletler Cemiyeti, Uluslararası Halk Sağlığı Dairesi veya ilgili Hükümetler tarafından sorulan her soru hakkında görüş bildirecektir.

BÖLÜM V — ÇEŞİTLİ HÜKÜMLER