KÜRESEL BELA KORONAVİRÜS - Bilal Dündar

Henüz göremediğimiz ve kimliğini tam bilemediğimiz bütün dünyayı korkutan, yaşamımızı altüst eden adına koronovirüs denilen bir bela ile karşı karşıyayız.
O şekilde bir bela ki kadın erkek, genç yaşlı, zayıf şişman, zengin fakir, işçi köylü fabrikatör ve kral, kraliçe dinlemeden uzun süre bizleri  karantina sayabileceğimiz bir şekilde evlere hapis etti.
İşyerleri kapandı, insanlar işsiz kaldı. Okullar kapandı. Uzaktan eğitim de ekseriyetin bilgisayarı ve interneti olmadan yola çıkıldı. 
Uzun aradan sonra yüzyüze eğitimin 21 Eylül de başlanacağı söyleniyor. Bu büyük risk olarak görünüyor ve herkesi korkutuyor. Bilim Kurulunun neye karar vereceğini zaman ve şartlar belirleyecek görünüyor. 
Bu virüs saymakla bitiremiyeceğimiz sıkıntılar içinde bizleri bıraktı. Alacaklar alınamadı. Borçlar ödenemediği için ertelendi. Devlet insanların ihtiyaçlarını az veya çok  temin etmek için karşılıksız para basarak işin altından kalkmaya çabalıyor. 
İnsanlar gitmesi gereken yerlere gidemedi. Gitmiş olanlar geri dönemedi.
Bir curcunadır gidiyor.
İnsanların rutin alışkanlıkları değişti. Yokluk insanları perişan etti. Evde uzun süre mecburi kalmalar aile sorunlarını yarattı.
İnsanlar bocalama ve stres içinde kaldılar. Acımasızlıklar, dengesiz davranışlar ve kavgalar çoğaldı.
Ne yazık ki ufukta müjdeli bir haber veya ışıkta göremiyoruz.
Aşısı bulununcaya kadar bu çile ve kaos devam edecek görünüyor.
Herkes tekerleme gibi 65 yaşına kafaya takmış. O kafaya ve kafalara göre 65 yaşına tam karantina uygulanmalıymış. Bu yaş grubu ve üzerini gözden çıkarmak ve günah keçisi durumuna getirmek bence çaresizliye kılıf aramak çaresizliğidir.
Evet, maske, sosyal mesafe ve temizlik şimdilik tek çıkar yol görünüyor.
Benim için de anne olan rahmetli ablamın kızı araştırmacı yazar Songül Dündar'ın virüs ile ilgili yazmış olduğu şiiri beğeninize sunuyor, Allah hepimizi kurtarsın diyorum.

Kaynak: https://asasmedya.info/