Kahraman Şehit Kardeşimiz Ramazan Göydağlı'nın Aziz Hatırasına...

Vatanseverlik Savaşımız, muzaffer Ordumuzun şanlı bir zaferi, Başkomutanımızın ve gururlu halkımızın yumruk gibi bir araya gelmesinin, milli birlik ve düşünce bütünlüğümüzün kutlaması olarak tarihe geçmiştir.

Kahraman Şehit Kardeşimiz Ramazan Göydağlı'nın Aziz Hatırasına...
28 Ekim 2024 - 11:36 - Güncelleme: 28 Ekim 2024 - 11:48


Belli bir milletin onurunu her dönemde koruyan insanlar, o milletin tarihini yaratanlardır. Bu tür insanlar cesaretin sembolü haline gelir, onların yaşamı ve ölümü sonsuza kadar milletin ruhuna ve hafızasına kazınır. Özgürlük için savaşan insanlara her ülkede çok değer verilir. O hürriyeti bütün hayatı ve değerleriyle yaşatsın o insan... Mübariz İbrahimov, Polad Haşimov, İlgar Mirzayev, Anar Novruzov, Namig Ahmadov, İlgar Zeynallı... Ramazan Göydağlılar işte böyle kahraman evlatlardır. Vatanın özgürlük mücadelesinde halkının atan kalbi olan, şehadet zirvesine çıkarak milletin gönlünde ölümsüzleşen yiğit adamlar... Savaşan binlerce gururlu, mağrur kahramanımız var. Vatanın bütünlüğü için. Her birinin savaş yolu bir efsanedir, bir destandır, bir tarihtir...

 

Oğlumun nişanı ve düğünü, mezarının üzerinde dalgalanan Azerbaycan bayrağıdır!
Açıklama yok.
Oğlu Vatan uğruna şehit olan bir Anne nasıl bir yürekle bu sözleri söyler Allah'ım? - Şehit annesinin ağzından bu sözleri duyunca hayat kuru ekmek gibi boğazıma düğümleniyor...
Şimdi neden VATAN ANA'sı diyoruz biliyor musunuz?
30 yıllık işgal ve zulme son veren evlatları, Anavatan - Ana, Ana - Vatan'ı doğurdu. Ramazan'ı doğuran Nur yüzlü Zülfunaz Annemiz gibi...

Anne-baba olmak bu hayatta en zor meslektir, çünkü bir kişilik geliştiriyorsun. Zülfunaz anamızın ve Abulfat babamızın Ramazan gibi milli ideolojiye sahip, inançlı, azimli, cesur, aklı başında bir çocuk yetiştirmeleri, onların babalık görevlerini ne kadar onurlu bir şekilde yerine getirdiğinin göstergesidir. Babası Abulfat hoca askeri öğretmen olduğundan Ramazan, çocukluğundan itibaren vatansever bir ruhla yetiştirildi. Kahraman şehidimiz çocukluğundan beri asker olma hayaliyle büyümüştür.

Ramazan Göydağlı, 4 Şubat 1997'de Culfa ilçesinin Kırna köyünde doğdu. Kendisine Ordubad ilçesinin Nurgut köyündeki Göydağ onuruna "Göydağlı" soyadı verildi.
İlk eğitimini 2003 yılında Culfa ilçesine bağlı Kırna köyü ortaokulunda alan Ramazan, bu okuldan mezun olduktan sonra 2014 yılında askere gitti. 2016 yılında askerliğini tamamlayarak birçok farklı alanda çalışmaya başladı. Bu dönemde Azerbaycan'ın yanı sıra Türkiye ve Kazakistan'da çeşitli işlerde deneyim kazandı.
Açıklama yok.
Ramazan Goydağlı, birkaç yıllık iş tecrübesinin ardından 5 Eylül 2020 tarihinde Askeri İstihbarat Teşkilatı'na asker oldu ve böylece askeri faaliyetlerine yeniden başladı. Vatanseverlik Savaşı'nın başlangıcında askerlik kursunu yeni bitiren Ramazan Goydağlı, 15 Ekim'de muharebelere ve askeri operasyonlara katıldı. Fuzuli, Cebrail, Hadrut ve Gubadlı savaşlarında muharebe görevini tamamladı. MAHHHQ askeri Ramazan Goydağlı da Hocalı ilçesinin çeşitli köyleri yönündeki çatışmalarda yer almış ve 28 Ekim 2020'de Hocalı ilçesinin Çanagçi köyü yönünde devam eden çatışmalarda şehit düşmüştü.
Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in 15.12.2020 tarihli Kararnamesine göre Ramazan Goydağlı, Azerbaycan'ın toprak bütünlüğünü sağlamak amacıyla askeri operasyonlara katıldığı ve bu harekâtın yürütülmesi sırasında görevlerini onurlu bir şekilde yerine getirdiği için ölümünden sonra "Vatan İçin" Madalyası ile ödüllendirildi. askeri birliğe verilen görevler.
Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in 25.12.2020 tarihli fermanına göre Ramazan Göydağlı, Azerbaycan'ın Hocavend bölgesinin kurtarılmasına yönelik askeri operasyonlara katılarak kişisel cesareti ve cesareti nedeniyle ölümünden sonra "Hocavend'in kurtuluşu için" madalyasıyla ödüllendirildi. işgalden.

Ramazan, sıcak savaş sırasında yoldaşına şu son sözleri söyledi:

"Buraya şehit olmaya geldim." Canım Vatan'a feda olsun!"

Sosyal ağ hesabından paylaştığı son mesaj, kahraman şehidimizin bu yolda her an canını feda etmeye hazır olduğunun göstergesidir.

"Eğer geçersek büyük sınavlar bizi bekliyor. Bu imtihanlardan sonra Allah'ın izniyle cennete gideceğiz..."
Açıklama yok.

Gazi yoldaşları onun muharebelerde nasıl kararlılıkla mücadele ettiğini ve gösterdiği cesareti anlatmaktan geri durmuyorlar. Savaş arkadaşlarından biri şöyle diyor: "Cebrayl'de ağır yaralandım. Sağlık istasyonu savaş alanından uzaktaydı. Ramazan beni elinde silah, omzunda omuzuyla sağlık hizmetlerinin verildiği karakola kadar kilometrelerce taşıdı. Yazık ki Ramazan gibi biz arkadaşlarımız da kurşun karşısında can verdik. Onu kurtaramadık. 28 Ekim'de karşı saldırılarda büyük kahramanlık göstererek şehadete yükseldi."

Her insanın hayatı tam bir deneyimdir. İnsanların yaşam yoluna baktığınızda bazen size sanki herkes birbirinin hayatını tekrarlıyormuş gibi geliyor. Ama Ramazan genç yaşta eşsiz bir hayat yaşadı ve ben onun hayatının bu ülkedeki nesiller için eşsiz bir örnek, yeri doldurulamaz bir örnek olacağını düşünüyorum - şeref, gayret, şeref, haysiyet, erkeklik, cesaret ve fedakarlık örneği. ...

Ramazan genç Hocalı'nın en sarsıcı ve yakıcı anlarından biri de masum bebeklerin, engellilerin, yaşlıların, hamile kadınların, annelerimizin, kız kardeşlerimizin başına gelen anlatılamaz felaketlerdi. Ramazan da Hocalı'nın intikamını almayı hayatının hedefi olarak seçmişti.
En büyük arzusu şehitliğin zirvesine çıkmaktı - şehitlik, ancak intikam aldıktan sonra. Dediğini yaptı, inancını ve yolunu değiştirmedi, düşmandan intikam aldı ve şehit oldu.
Vatan, toprak, büyük işler ve mukaddes, mukaddes bir kaya uğruna ölmek, bilinçli olarak kendini feda etmek... Allah'ın verdiği hayattan payını, Vatan'ın ve gelecek nesillerin refahına bağışlamak... Ölüm vardır; can kadar değerlidir... -demiş olmalılar işte- tanıklık anı...
Işıklar içinde uyu Ramazan Kardeşim! Her ayın belirli bir gününde siyahla çizilmesi gereken takvimimizi değiştirdiniz. Şimdi yazarken, her yıl siyahla çizilen işgal tarihinin, çekicin zindanı dövdüğü gibi ruhumuzu ve kan hafızamızı dövdüğünü hatırlıyorum. Ve artık takvimdeki o siyah çerçeveli sayılar gitti. Zaten birleşik bir Anavatan ve o Anavatan'ın kurtarıldığı kırmızı çerçeveli bir gün var - Zafer Bayramı!!!
Açıklama yok.
Zaferin kutlu olsun, zaferin mübarek olsun Ramazan kardeşim!

Ülkemin gayretli kocası, tarih yazan yiğit evladı!

Bugüne kadar okuduğumuz tarih kitaplarını tarih arşivine gömdünüz, tarihimizi yeniden yazdınız...

Kökleri parça parça olan Anavatanımızı kanınızla bütünleştirdiniz!

İlahi Adaleti yeniden tesis ettiniz!

Gerçekten Tarih yazdın!!!

Bize verdiğin bu Özgür ve Bütün Vatan için son nefesimize kadar sana minnettarız! Ruhunun önünde eğiliyoruz!

Yaşadıklarımız ne kadar acı olursa olsun bunlar tarihtir, bunları yazmak sizin kutsal ruhunuza olan vefa borcumuzdur...

***
Açıklama yok.

Bugün Culfa ilçesine bağlı Kırna köyü mezarlığında gururla dalgalanan Azerbaycan bayrağının gölgesinde gururlu bir evlat uyuyor...

Artık sadece Zülfunaz Anne'nin oğlu değil, aynı zamanda annemiz Ramazan'ın da oğlu!
Bu toprak ananın kökündeki en sevgili, en sevgili ve en kutsal adreslerden biridir bu Ramazan!…
Ramazan Azad Karabağ'ın berrak semalarında dalgalanan bayraktı!
Binlerce hemşerimizin kutsal mekanı, mabedi, piridi Ramazan!
Zülfunaz Ana ve Abulfat Bey'in çift kanatları, ellerinin şişmesi, alınlarının teri, Ramazan!
Bedeni toprağın koynunda olsa da kalbimizde hep yaşıyor, Ramazan!
**
Açıklama yok.
Zülfunaz annenin evinde, ocağında, köyünde 4 yıldır Ramazan adı kullanılıyor...
4 yıldır anne Zülfunaz'ın "Oğlu!" Hicran ateşinde kaybolduğunu söyleyenin dili...
4 yıldır o büyük kadının kanatları kırık, artık kollarını, kanatlarını açamıyor...
Kollarını, kanatlarını açmak, yaşamak uğruna bir şekilde hayata tutunmanın ne anlamı var...
Bir annenin, sözde Anavatanı olan evladına duyduğu özlemin yarasını sarmak mümkün olmasa da, bağrında kin barındırmayan bir çocuğun yarası, en azından bugün Anavatanımızın yarası sarılıyor. Azerbaycan'ın bir bayrağı, bir askeri!
Bugün Ramazan'ın kutsal ruhu özgür Karabağ'ın berrak semalarında bir bayrak gibi yükseliyor!
***
Açıklama yok.
27 Senden önce Tanrı'dan bir ışık parçası koptu...
Eğer yaşasaydı bu seni 27 yaşında yapacaktı...
Doğduğu gün Tanrı'dan kutsal bir hediye aldı, ilahi adaleti tesis etmek için bu dünyaya gönderilenlerden biriydi...
O, bizler gibi sıradan bir hayat yaşamadı, Allah'ın lütfuyla lütufta bulundu ve o alnı yaşadı...
İçinde kocaman bir dünya taşıdı... Bir sır gibi, sayfaları açılmamış bir kitap gibi yüreğinde olanı sonsuza kadar götürdü...
Hala "Seviyorum!" söylemeye vakti yoktu...

Yüreğine sığmayan aşk dolu hayalleri hâlâ göklerde uçuyordu...

Yüreğinde bir dünya hayalleri vardı...
23 yaşında tarih yazdı, ünlü oldu, tarihe adını yazdı...
Saflığıyla Allah'a temiz bir yüz ve açık bir alınla geldi...
Tanrı'dan kopan o Işık parçası O'na geri döndü...
Açıklama yok.
Bu Allah'ın Ramazan Abulfat oğlu Göydağlı adına yazdığı hayat senaryosuydu... Bize göre eksik olabilir ama Allah aşkına dolu ve asil bir hayattı...

Hayatın altın kuralı budur. Elbette O'ndan gelen, bir gün O'na dönecektir... Hayat, Tanrı'dan ayrıldığımız an ve geldiğimiz an dediğimiz iki nefes, ilk nefes, doğum ve kendimize döndüğümüz an arasındaki aralıktır. O - son nefes, yaşam arasındaki zaman aralığıdır...
Bir gün hepimiz o kutsal yere gideceğiz. Mesele gidip gitmemek değil, nasıl gideceğimiz, hangi yüzle hakikate gideceğimizdi...
Ramazan gençliğinde şerefle yaşadı, yiğitlik ve vakarla timsal oldu, saflığıyla hakikate döndü... Gençlik hayatını gönüllerde unutulmayacak bir şarkıya, dillerde bir destana dönüştürdü. ..
Bir adalet savaşı adananı olarak, bir kutsal cihat şehidi olarak, Cennetlere yöneldi...

Allah'tan kopan Nur parçası, Allah'a döndü... O'ndan gelen, O'na döndü!...
Tanrı'nın huzurunda - Ebedi Doğum, Yücelik ve Şehitlik kutlu olsun, Babamın Çocuğu!


Khayala Zarrabgizi
Filoloji Felsefe Doktoru
Bakü, 27 Ekim 2024


FACEBOOK YORUMLAR

YORUMLAR

  • 0 Yorum