KABUKTAN İÇE, HER ŞEYDEN HİÇE DOĞRU - Abdurrahim Karakoç

KABUKTAN İÇE, HER ŞEYDEN HİÇE DOĞRU

Hasret büyür, çile büyür, kin büyür
Dakikalar yıla bağlı... çözemem.
Gaflet büyür, şeytan büyür, cin büyür
Karıncalar file bağlı, çözemem.

Keder sepet sepet; dert sandık sandık
Sebepsiz ha bire yakıldık, yandık
Ezadan, cezadan bıktık, usandık
Aşk meyvesi dala bağlı... çözemem.

Mamur evler çakallara in oldu
Karganın, baykuşun biri bin oldu
Bülbüller yuvadan tedirgin oldu
Atmacalar göle bağlı... çözemem.

Ana garip, oğlan yetim, kız öksüz
Sofra garip, ekmek yetim, tuz öksüz
Ağız garip, dudak yetim, söz öksüz
Zağlı hançer dile bağlı... çözemem.

Tarifsiz hile var karada, akta
Hakkın sahipleri boğulur hâkta
Ceylan akvaryumda, balık kavakta
Akbabalar güle bağlı... çözemem.

Yokuşa akıyor sular bir tuhaf
Denizler boşalır, dolar bir tuhaf
Düğümler bir tuhaf, yular bir tuhaf
Küheylanlar küle bağlı... çözemem.

Kader bizi gam küpüne yoğurur
Günler hüzün, aylar hicran doğurur
Eski dostlar “gel, gel” diye çağırır
Ayaklarım yola bağlı... çözemem.

Abdurrahim Karakoç