İki Ruh 

İki Ruh 

Sinem BULAK

İki kalp yan yana,

Ama sanki bin yıl uzakta.

Bir gülüşte bulduk kendimizi,

Bir susuşta kaybettik aslında.

Aynı geceye uyandık çoğu kez,

Ama rüyalarımız ayrı yollarda.

Sen gül bahçesi sandın beni,

Oysa ben dikenlerinde saklıydım hala.

Sevda dedik, adını koymadan,

Birlikte yürüdük suskun sokaklarda.

Ama sen göğe bakarken yıldızlara,

Ben yere düştüm, kırık aynalarda.

Affeder mi aşk her yanlışı?

Bir bakışta anladım cevabı:

Kalp ister, ruh direnir bazen,

Ve bazen, en büyük savaş içeride kazanılır ya da kaybedilir sessizce…