Hayır, teşekkürler Amerika

By, Ben Sixsmith

Her zaman Amerikan karşıtlığının çocukça bir Avrupa alışkanlığı olduğunu düşünmüşümdür. Elbette, George W. Bush onların aptal başkanıyken ve Kabil'den Bağdat'a kadar alevler parlarken, Yank-dövülmesine kapılmak cazip geliyordu. Ancak Britanyalılar en azından, Tony Blair'in at arabamızı Amerika'nın maceracılığına bağlamak için atlı arabamızı bağlamasıyla, Teröre Karşı Savaş'ta kendimizin de suç ortağı olduğumuzu hatırlamak zorunda kaldılar.
Britanyalılar ve Batı Avrupa'daki müttefiklerimiz, savunma söz konusu olduğunda Amerikan gücüne bağımlıydılar. Beyaz Saray'daki kovboydan nefret edebilirdik ama NATO'yu ayakta tutan "Avrupa değerleri" değil, Amerikan zenginliğiydi. Bu arada, Amerika'nın sağlık sistemi hakkında ellerimizi ovuşturmak ne kadar kolaysa, Avrupa hastaneleri ilaç araştırmalarından kan plazmasına kadar her şey için ABD'ye bağımlıydı. Başka yerlerde, Avrupalılar, sanki David Lynch, Cormac McCarthy ve The Sopranos'un ülkesi bizim sanatsal seviyemizmiş gibi Amerikan kültürel bombardımanına burun kıvırırlardı.
İlk yönetimi sırasında Donald Trump hakkında sevilmeyecek çok şey vardı, ancak Avrupa'nın kayıtsızlığını açığa vurma konusunda gerçek bir hüneri vardı. Rus gazına güvenmeye karşı uyarıda bulunurken kıkırdayan Alman diplomatların görüntüleri haklı olarak rezil. İsveç'teki göç ve suçla ilgili özensiz yorumları üzerine patlak veren kahkahalar, Stockholm'ün Avrupa'nın silahlı suç başkenti haline gelmesiyle öldü.
Bütün bunlar, Amerikan karşıtı olmadığımı ve kesinlikle Avrupa'nın kozmopolit yöneticilerinin hayranı olmadığımı söylemek içindir. Amerikalılar Avrupa'daki müdahalelerinden geri adım atmak istiyorlarsa, bunu yapmak onların mükemmel bir hakkıdır.
Yine de, Amerikalılar - biraz daha az ukala olabilir misiniz?
Avrupa'ya hitap etmek söz konusu olduğunda, kendini beğenmişliğin bir kenarı - belki de intikamcı bir kenarı - Amerikan siyasi söylemine sızdı. Her şey JD Vance'in Başkan Zelenskiy'e ABD'ye daha fazla müteşekkir olması gerektiğini söylemesiyle başladı. Zelenskiy, Amerikalılara onlarca kez teşekkür etmiş ve bunu oldukça samimiyetsiz bir güç hamlesi haline getirmişti. Olduğu gibi, Başkan Yardımcısı Vance'in Ukraynalıların savaşı kazanamayacağı konusunda haklı olduğundan şüpheleniyorum, ancak bu, Zelensky'ye karşı esnemenin bir yolu gibi görünüyordu.
Şimdi, garip çekiciliğini telafi etmenin bir yolu olarak dünya çapında saygı görmek için giderek daha umutsuz görünen güç sarhoşu Elon Musk, Polonya Dışişleri Bakanı Radosław Sikorski'ye, Polonya'nın Ukrayna'nın internet ve iletişim ağlarının yerini alan Musk'ın Starlink terminallerine bir alternatif arayabileceğini öne sürdüğü için "sessiz ol, küçük adam" diyor. Hiç kimse Musk'ın Ukrayna'nın savunmasına yaptığı katkıyı görmezden gelmemeli ve kimse bana Sikorski'nin kendisinin pek de diplomatik bir kısıtlama modeli olmadığını söylemek zorunda değil, ama boynunu adama sarın, Tanrım.
Trump'ın bir zamanlar "Küçük Marco" olarak adlandırdığı ve bir zamanlar kabadayısına yaptığı muamelesiyle hakareti doğrulayan ABD dışişleri bakanı Marco Rubio, Bay Sikorski'nin Musk'a teşekkür etmesi gerektiğini söylemek için çırpındı. Yine tiz bir şükran talebiyle. Bu teşekkür edilmesi gereken ihtiyaç nereden geliyor? Güç gibi görünmüyor (ki bu belirli bir miktar noblesse zorunluluğu ile gelebilir). Güvensizlik kokuyor.
Yine, ABD devletinin ve ABD işletmelerinin Avrupa'yı güvende tutmak için çok şey yaptığı doğrudur. Ancak bu basit bir hayır işi değildi. ABD, Avrupa'daki askerlerini kendi ulusal kalbinin iyiliğinden uzak tutmuyor - bunu rakiplerini kontrol altında tutmak uğruna yapıyor.
Bunu aynı zamanda müttefiklerini korumak için de yapıyor. Örneğin, düzinelerce Polonyalı asker, ABD'nin Afganistan ve Irak'taki sefil savaşlarını desteklemek için öldü. CIA, Polonya'da kara bir site kurdu. Polonya, ABD silah endüstrisinin başlıca müşterileri arasında yer alıyor.

Gerçekten de Polonya, ABD için o kadar iyi bir dost oldu ki, Trump'ın yeni savunma bakanı Pete Hegseth, savunma yatırımlarına yanıt olarak onu "model müttefik" olarak nitelendirdi (Polonya şu anda GSYİH'sının yüzde 5'ine kadar sürünen Avrupa'nın en yüksek göreceli savunma harcamasına sahip). Buna karşılık Musk, bakanlarından birine hakaret eder ve Rubio bir süre çizme yalama talep eder.

Bir diplomatın kaçınması gereken güzel Amerikan terimlerini kullanmak için, eğilin

Bir diplomatın kaçınması gereken güzel Amerikan terimlerini kullanmak için, eğilin. 
Tabii ki, Avrupalılar Amerikalı dostlarımızla olan ortaklıklarımızı takdir etmelidir. Medeniyet kuzenlerimizle cinsel organ sallama yarışına girmememiz gerektiğini düşünüyorum. Ancak bu, MAGA kalabalığının dünyanın kendi büyüklüklerinden önce yalvarmasını beklemesini doğru kılmaz. Mümkün olduğu ölçüde, Avrupa'nın zenginliğini ve gücünü güvence altına almaları gerekirken aptalca çok kültürlü ve düzenleyici projelerle meşgul olan Avrokratlar utanç vericidir.
Artık yok. Hepimizin saygı görebileceği müttefikler olmalıyız - sözde dostumuzun tuhaf kardeşi tarafından alay edilen takipçiler değil.
Kaynak:10 Mart 2025, https://thecritic.co.uk/no-thanks-america/
Not: Yazıda geçen ifadeler tarihistan.org sitesinin görüşlerini yansıtmayabilir.