HAKAN ÖZŞANLI YAZDI: SAÇLARIN

SAÇLARIN
Yıldızlar saçlarından yakaladı, beni.
Akik gözlü sevdalılar vardı.
Saçları bir su perisinin elleri gibi
Saçları hafakanlarla dolu sevdalar gibiydi.

Saçların, kozmosu aydınlatan nurdu.
Başlangıç, sadece başlangıç diyen saçları vardı.
İpeksi dokunuşun arzusuyla yandı sevdalılar.
Ferahlatıcı bir rüzgârdı oysa saçların.

Yıllardır âşıklar saçlarını aradı.
Bir umut diyen kehribar gözlü sevgililer,
Veda ettiler birbirlerine.
Son günü merak etmeden,
Silinmez yazıyla yazdılar coşan kalplerine...

Umarsızca tempolu yürüyüp zamanı gelince öğrendiler,
Gölgelerin nasıl âşık olduğunu…
Işık huzmesiydi, o saçların.
Kalp yarasıydı, onlar cilalı.
İlacı sendin...
 
Eskimeyen meydan yeni yiğitlerine kaldı.
Birbiriyle kucaklaşan saçların esiriydi onlar.
Değer bilen hastalıksız gözleri vardı.
Sadece saçların esiri suskun yiğitlerdi...

Saçların, azabı onurlandıran yara,
Ezber bozan yabandı...
Temizleyen toprak, zulme karşı başkaldırdıydı.
Saçların… Heyecan veren dilekti onlar.
Saçların... Senin saçların...

Hakan ÖZŞANLI 30/05/2021