"GÖK EKİNİ BİÇER GİBİ" - Abdurrahim Karakoç

“GÖK EKİNİ BİÇER GİBİ”

Gerçek o ki, beş kıtanın beşinde
Yurdundan sürülen benim gardaşım
Kimi dokuz, kimi doksan yaşında
Sırtından vurulan benim gardaşım.

Zulüm dalga dalga gelir art arda
Çaresiz mazlumlar çırpınır darda
Bazan İsrail’de, bazan Bulgar’da
Kemiği kırılan benim gardaşım.

İşte Filipinler ve işte Lübnan
Bin derde bedeldir bir Afganistan
Müslüman kanıdır dökülen her kan
Toprağa serilen benim gardaşım.

Ha Razgrat, ha Üsküp, ha Gümülcine
Kurbanlık verilmiş haçlı kinine
Sudan’dan-Keşmir’e, Taşkent’ten-Çin’e
Kanına girilen benim gardaşım.

Azerbaycan esir bekler tuzakta
Kırgız, Özbek, Uygur yetim uzakta
Neden hürriyet yok Tatar, Kazak’ta
Yılana sarılan benim gardaşım.

Kiminin sırtına güçlüler binmiş
Kiminin sırtına haçlılar binmiş
Kiminin sırtına suçlular binmiş
Altında yorulan benim gardaşım.

Eritre aklıma çakıldı gitmez
Kerkük’ün dramı bitmez de bitmez
Hangisin anlatsam yüz sene yetmez
Hor, hâkir görülen benim gardaşım.

Kuduzun dişinden o nasiplenir
Cellatın şişinden o nasiplenir
Her körün taşından o nasiplenir
Kafası yarılan benim gardaşım.

“İnsan hakları”ymış, geçiver gitsin
“Hukuk”muş, uzağa kaçıver gitsin
“Demokrasi”, aman göçüver gitsin
Hepsinde yerilen benim gardaşım.

Dinsiz Müslüman’a vurur dad alır
Yahudi zulmeder, mükâfat alır
Hristiyan kan döktükçe ad alır
Ya ceza verilen? Benim gardaşım.

Abdurrahim Karakoç / 1990