Furkan KÜÇÜKKAYA Yazdı: KALBİM ELLERİNE SÜRGÜN

KALBİM ELLERİNE SÜRGÜN

Güneşin o son batışındaki demi ve mavi gün ışığının yok olması
Güneşin kentte, çiçeklerin pencerede yok oluşu
Sevgilim
Seni düşünmekteyim
Birkaç basamak önümde yükseliyor
Yalnızlık kendini belli etti
Koridor
Masada,
Mutfak
Banyoda.
Çiçekler, su verdim çiçeklere köklensin diye
Tabaklar saksılarda,
Çiçekler içlerinde
Güzelim
Kanarya ötüşleri dadanmış pencereye
Su içmeleri, öpüştükleri, çıkıp gitmeleri
Gölgem gözlerimin önünde onları seyreder
Pis bir odada; yalnız, ıssız, dimdik
Elimde mutluluğun alçalmış ışıkları
Yanımdaki iki bilge
Büyük bir devetabanı
Kalem cebimde
Hayatımız geçiyor.