Emir Şıktaş: ÖMRÜME SÜRGÜN…

ÖMRÜME SÜRGÜN…

(Sezai Karakoç anısına, rahmetle…)
Kuytu yalnızlıklar,
ıssız geceler.
Gelme der dilim.
İçimi bilsen?
Yolcuya, hancıya
sorma, gerek yok.
Seslenmesin.
Söyle gafilce gelsin.
Yıllar neler almış, gel de gör halim.

Bir adım gerimde
her an ardımda,
Buradayım der
fırsat buldukça.
Her ayrılış özlem,
tepkiler sükut.
Vakti doldurmakmış
ömrüme sürgün.
Ebedi gidişi
beklerim her gün?
Bir adım ötemde, gölgemdi ölüm!

Yorgun çiçekler de
solmayı bekler.
Erken yol alışlar
ansızın olur.
Ebedi mekanın
yeri bir başka.
Toprakla dost olur
sonsuza giden.
Her gidiş bahane
bulunur neden…
Sarar bedenleri
bizler görmeden…
Emircan sürgünlük bitti de gülüm!

17.11.2021 Emir Şıktaş