Emir Şıktaş: DE FELEK…

DE FELEK…

Söyle, hangi derde bir çare kıldın,
Senden kimler hayır gördü, de felek.
Mutlu gördüğünden intikam aldın,
Kader kimlere ağ ördü, de felek.

Gezdim bu dünyayı dertsiz aradım,
Marazlar elinden yok ağız tadım,
Üst üste yığılan derde uğradım,
Umutla yaşayan serdi, de felek.

Bir sıçan yolu ver, canda dinlenir,
Beden sakinleşir, yürek demlenir,
Bunca maraz kimde olsa kinlenir,
Sabır tükenirse zordu, de felek.

Felek bir gün bölemedik kozları,
Yıllar geçer, silinmez dost izleri,
Ezme, mazlum, garip, sahipsizleri,
Başımızı dertler sardı, de felek.

Hayat zor da, bazen neşe veriyor,
Bazen de önüne fırsat seriyor,
Mertlerde yoksulluk kötü duruyor,
Yokluk, mert gönlüne dardı, de felek.

Sevgi boy atmışsa ömür geçerken,
İyi – kötü diye akıl seçerken,
Kötüler dal verip, çiçek açarken,
İyiler dostları sordu, de felek.

Fırtına koptu bu belalı başta,
Ne akıl da suç var, nede ki yaşta,
Emircan, hiç bela olur mu taşta,
İlletler bedeni yordu, de felek.

5.8.2021 Emir Şıktaş