Elif AKDOĞAN YAZDI: YOKTUR SONSUZ YOL 

YOKTUR SONSUZ YOL 

Bir trene binmişsin gibi hayat 

Tıngır mıngır yol alır rahat rahat 

Neler çeker içine bilinmez fakat 

Sonsuz da değildir hiçbir zaman 

Doğumla başlar elbet tren yola 

Günler geçtikçe ilerler uzağa 

Bir sürü kazanç ve kayıpla hayatta 

Var olmak ister o sadece 

Pencereden bakarsın başka hayatlara 

Ulaşmak istersin belki olmazlara 

Yetinemezsin elindeki bulunanla 

Beklersin gelsin diye daha fazlası 

Dertler sarar tekerlekleri trenin 

Dolar birer birer içine kalbinin 

Kurtulmak istedikçe hayatın 

Yığın olur olumsuzluklarla bir 

Çare ararsın en sevdiklerinde 

Kurtuluşu bağlarsın tek sözlerine 

Birlikten beklersin kuvvetle 

Çıkılması gereken uzun yolları 

Tren sona varırken gitgide 

Ölüm sarmışken birdenbire 

Yaşanan ve yaşanmamışlar haliyle 

Kalır içinde ukdeyle insanın 

ELİF AKDOĞAN