EKSİKTİ BİR YANIM

EKSİKTİ BİR YANIM

Bana da bir şans verse en çok babamı severdim .
En güzel ona sarılır onu öperdim 
Ellerini sımsıkı tutup yürürdüm yıllar boyu kimseye boyun eğmeden.
Kokusunu içime çekerdim her gün
Üşüyünce ona koşardım
Her gün sevdiğimi söyler
Parka giderdim 
İşten gelmesini beklerdim
Onunla eğlenir onunla ağlar onunla büyüdüm

Oysa ben  bunları yapmaya vardım , yüreğime inşaa edilen demirden bir kafeste yaşamaya değil
El ele bir babayla kızı görünce ağladığım gün bir çocuğun"BABAM" diye koştuğunu gördüğüm gün ben her şeyden vazgeçtim. 
İREM KÖZEN