ÇOCUKLAR - Levent İTEZ 

ÇOCUKLAR

Çocuksu yaşadık, hep çocuk kaldık..
Ömürler harcadık, çocuklar ile..

Göz açınca akraba çocukları,
Sonrası mahalle çocukları..
Devam ettik semtin çocuklarıyla..

Nazlı Hilâl gölgesinde, çocuktuk..
Didiştik, Moskof'un çocuklarıyla..

Misket yuvarlarken, büyüyüverdik,
Tanıştık Eylül'ün çocuklarıyla..

Şimdi tasa başka, hala çocukça..
Hedefe konulan, yel değirmeni..

Ruhumuz çekişir, daim yılmadan,
Aynı "Onun bunun" çocuklarıyla..

Ve şafak sökmede, akşamı bulmaz
Kavuşuruz, ÜLKÜ çocuklarıyla..

Levent İTEZ