ÇAĞLA SEVGİMİ

ÇAĞLA SEVGİMİ

Susmanın ölümcül saatleri,

Bir yılan gibi kıvrılır göğsüme

Sıkılır, sıkıştırır

Zehrini kanıma akıtır

Toplanmış pencerenin önünde birileri bağırır

“Neden” yazar avuçları havaya

Neden öper darağacının alnından

Terk edilecek olan, hayat tarafından

Şimdi koşup sarılmanın vaktidir buyurgan kollarına

Şimdi kalemini kırmanın vaktidir hasretin

İki tersi tek düz etmenin vaktidir

Ben bağırsam anlamazlar şimdi

Şimdi bağırsam hiç anlamazlar beni

Ellerini havaya dikenler,

Sallar dünyayı, başı döner

Oturur dinlenir belki

Bize de sarılmak kalır

Çabuk olalım, hadi!

Sustuğum kadar çağla sevgimi…

Dilara Gökçe İNCE