Beyazıt'ın Sembolü Şair Hüseyin Avni Dede'nin Babası Durmuş Dede

Yazan: Bedriye Aksakal
"Sevgili Şükran,
Uzun bir suskunluktan sonra mektubunu almak bana ilaç gibi geldi. İyi ki şiir var diyorsun. Şiirlerle dostluğumuz başlamadı mı? Biliyorsun ben de şiirsiz yaşam düşünemiyorum. Nice şairlerimiz de öyle düşünmüyor mu?
Bu aralar İstanbul Beyazıt’ta Çınaraltını mesken tutup kitaplarını satan Şair Hüseyin Avni Dede’nin şiirlerini ve yaşam öyküsünü okuyorum. Babasının Şair Durmuş Dede olduğunu okuyunca inanır mısın çocukluğuma yol aldım. 12 yaşlarındayım. Babamın köylüsü Durmuş Dede diye birisi evimize gelmişti. Bir gece kalıp İzmir’e gitmişti. Durmuş Dede’nin babamın çocukluk, gençlik arkadaşı olduğunu o gün öğrenmiştim. Konuşmalarında hep şiir vardı bir ara Attila İlhan diye de birini konuştular. Çocuğum, Attila İlhan’ın kim olduğunu bilmiyordum. Gençliğime adım atınca Attila İlhan’ın “Ben Sana Mecburum”, “Sisler Bulvarı” şiirlerini ezberlemiştim. Konuyu dağıtmadan şairimize dönelim.
Durmuş Dede, babama kitaplarından bırakarak İzmir’e gitmişti. Babam ileri ki yıllarda bizlere köyünü anlatırken, Durmuş Dede’ninde şiirlerini okurdu. Durmuş Dede’nin, Şair Hüseyin Avni Dede’nin babası olduğunu okuyunca “ Şairden şair doğar.” diyerek oğluyla gurur duyan babayı, babamı saygı ile andım. Bu aralar ağabeyim durmaksızın evdeki fotoğrafları taradı. Fotoğrafların içerisinde kim çıktı biliyor musun? Durmuş Dede’nin dört resmi.
Durmuş Dede köyden çıkıp, İstanbul’a gidince o da ekmeğini şiirlerinden çıkarmış, Durmuş Dede dost söyleşilerinde yukarıda dile getirdiğim gibi: “Şairden şair doğar” diyerek oğluyla gurur duyduğunu dile getirirmiş. Şair oğulda:
“Burçin belki unuttu belki hatırlar beni
Onun babası zengindi benim babam şair.”
Babasını anmıştır dizeleriyle. Sonra oğul şair yalnızlığını…
“Şimdiye kadar taşıdığım
En ağır yük
Yalnızlığım.”
Çınaraltında kitap satmasını belediye engelleyince şair oğul acılar içerisindedir.
“Kendimden biliyorum
Sizi de ağlatırlar bir gün
Nasibi acılardan alırsınız
Sizi de öksüz bırakırlar bu kentte
Bu kentte boynu bükük kalırsınız.”
Şair Durmuş Dede’nin oğlu olarak Hüseyin Avni Dede 1954’te İstanbul’da doğar. Baba da yıllarca doğduğu topraklara özlem duyar. Özlemi dizelerle uzayıp gider.
Akseki
Dağlarında duman dağılır,
Sabah erken davarların sağılır,
Yakalarında yazmış, oğlak yayılır,
Sılaya borçluyum güzel Akseki.
Değirmende bulgurların ayrılır,
Keş ile ekmeğin birden dürülür,
Derilerin helveşteye serilir,
Sılaya borçluyum güzel Akseki.
Namlı olan Akseki’nin yaylası,
Sapanla sürülür, bağı tarlası,
Mis kokulu tahanın helvası,
Sılaya borçluyum güzel Akseki.
Kuyuların ev gibidir, hem derin,
Suların tatlıdır, içince serin,
Hasretini çeken çoktur, hep senin,
Sılaya borçluyum güzel Akseki.

Footoğraf: Durmuş Dede 26.12. 1943

Şair Hüseyin Avni Dede (1954 İstanbul....)