Ahlak Bilimi

Ahlak bilimi  etik natüralizm topraklama ahlak rasyonel, içinde ampirik doğal dünyanın genel geçer temeli olarak çeşitli formlarda anlamlara gelebilir. [1] Bazen “bilimin insani değerler konusunda söylenecek bir şeyi olmadığı” inancının aksine, neyin doğru ve neyin yanlış olduğunu belirlemek için bilimsel yaklaşımı kullanmak olarak çerçevelenir. [2]

GENEL BAKIŞ  

Ahlaki bilim, en iyi olanın ve belirli bireylerin  veya tüm bilinçli yaratıkların gelişmesini nasıl en üst düzeye çıkaracağına değinebilir. [3] [4] “Ahlak” ın herhangi bir ampirik, laik veya felsefi tartışma için gerekli olan temel dayanaklara göre uygun bir şekilde tanımlanabileceği ve toplumların ahlaki sorulara cevap vermek için bilim yöntemlerini kullanabileceği öne sürülmüştür. [5] [6]

Özetle, nörobilim ve beyin evrimi dayalı ahlaki davranışa bilimsel yaklaşımların rutin ret perspektifinden Hume ‘ın uyarısı türetmek karşı  gerektiğini den olan uyarı tümden gelim çıkarımları ile sınırlıdır özellikle de talihsiz görünüyor. Bu karar, akıl yürütmenin ve problem çözmenin ne olduğuna, sosyal gezinmenin nasıl çalıştığına, değerlendirmenin sinir sistemleri tarafından nasıl gerçekleştirildiğine ve memeli beyinlerinin nasıl karar verdiğine dair programlı, nörobiyolojik bir bakış açısı da olsa daha derin bir şekilde ayrılabilir.

– Patricia Churchland , Braintrust kitabında  

Ahlaki bilim adamları tarafından savunulan normlar (örneğin, kürtaj , ötenazi ve belirli koşullar altında uyuşturucu serbestleştirme hakları ) insan anlayışının değişen ve büyüyen koleksiyonuna dayanacaktır. [7] Bilimin kabul edilen cehalet derecesi ve çeşitli anlambilimsel konularla bile, ahlaki bilim adamları şeyleri gelişmeyi teşvik etmek için neredeyse kesinlikle “daha iyi” veya “daha kötü” olarak tartışabilirler . [8]

TARIH 

FELSEFEDE  

Faydacı Jeremy Bentham , ahlaki araştırmaların bir bilim olmasının bazı yollarını tartıştı. [9] Deontolojik etiği , her durumda uyulması gereken kuralları (Bentham’ı endişelendiren bir şey) takip ederken, gerçekten çalışmak için ahlak bilimi ile aynı varsayımları yapmanın gerekli olduğunu kabul etmediği için eleştirdi .

W. V. O. Quine , bilginin tam bir açıklaması için psikoloji gibi doğa bilimlerine bakarak doğallaşan epistemolojiyi savundu. Çalışması, 20. yüzyılın son yarısında ahlaki natüralizmin yeniden canlanmasına katkıda bulundu. Normatif kuralların dikkatli ve seküler bir şekilde takip edilmesinin toplum için hayati olduğuna inanan Paul Kurtz , öforraksofi terimini normatif etik konusundaki yaklaşımına atıfta bulunmak için kullandı. Steven Pinker , Sam Harris ve Peter Singer , neyin doğru ve neyin yanlış olduğunu akıl ve ampirik yöntemlerle öğrendiğimize inanıyor. [10] [11]

Maria Ossowska , ahlaki normların kökenlerini anlamak için bilim yöntemlerini kullandı.

Maria Ossowska , sosyolojinin normatif etik de dahil olmak üzere ahlak üzerine felsefi yansımalarla ayrılmaz bir şekilde ilişkili olduğunu düşünüyordu. Bilimin şunları analiz etmesini önermiştir: (a) mevcut sosyal normlar ve tarihçesi, (b) ahlak psikolojisi ve bireylerin ahlaki konular ve reçetelerle nasıl etkileşimde bulundukları ve (c) ahlak sosyolojisi. [12]

POPÜLER LITERATÜRDE  

Normatif bir ahlak biliminin teorisi ve yöntemleri, Joseph Daleiden’ın Ahlak Bilimi: Birey, Topluluk ve Gelecek Nesiller (1998) ‘ de açıkça tartışılmaktadır . Daleiden’in kitabı, Harris’in aksine, ilgili felsefi literatürü kapsamlı bir şekilde tartışıyor. In Ahlaki Peyzaj: Bilim İnsan Değerleri belirleme Nasıl , Sam Harris ‘in hedefi ‘bilim’ tarafından desteklenmesi ya da daha spesifik olarak nasıl ahlaki gerçeği göstermektir ampirik bilgi , eleştirel düşünme, felsefe, ancak en tartışmalı bilimsel yöntem. 

Patricia Churchland teklifler olduğunu, kabul David Hume s’ problem gerektiğini olup , bina ve tanımlamalardan indüksiyon kullanımı yaşam ve bilimde akıl yürütme geçerli bir yol kalır: [13]

Ahlaki davranışımız, diğer hayvanların sosyal davranışlarından daha karmaşık olmakla birlikte, mevcut sosyal ekolojide iyi yönetme girişimimizi temsil etmesi bakımından benzerdir. Nörobilim ve beyin evrim açısından, Hume’un dayalı uyarı ahlaki davranışa bilimsel yaklaşımların rutin ret türetmek karşı gerektiğini den olan uyarı tümdengelim çıkarımları ile sınırlıdır özellikle de talihsiz görünüyor. … Gerçek şu ki, bakım, yani benlik, yavrular, eşler, akraba ve diğerlerinin refahı için devrede yatan değerlerin birçok konuda sosyal muhakemeyi şekillendirdiği anlaşılmaktadır: çatışma kararları, barışı koruma, savunma, ticaret , kaynak dağıtımı ve sosyal yaşamın tüm zenginliklerinde diğer birçok yönü. [14]

Daleiden ve Leonard Carmichael bilimin olasılıklı olduğu ve kesinliğin mümkün olmadığı konusunda uyarıyorlar . Bu nedenle, insanlar anlayış kazandıkça ahlaki reçetelerin değişmesini beklemek gerekir. [15] [not 1]

BILIMSEL AHLAKTA GÖRÜŞLER  

İYI DAVRANIŞI TEŞVIK ETME EĞITIMI  

Ahlak bilimi, bireyleri motive etmenin ve şekillendirmenin en iyi yollarını keşfetmeyi amaçlayabilir. Bunu başarmak için yöntemler arasında açık erdemleri aşılamak , karakter gücü oluşturmak ve zihinsel ilişkiler kurmak yer alır . Bunlar genellikle bir miktar pratik neden gerektirir. James Rest, soyut akıl yürütmenin aynı zamanda ahlaki yargılarda da bir faktör olduğunu öne sürdü [17] ve ahlaki yargıların tek başına ahlaki davranışları öngörmediğini vurguladı: “Ahlaki yargı, savunuculuk davranışı ile yakından ilişkili olabilir, bu da sosyal kurumları etkiler. insanların davranışlarını etkileyen bir normlar ve yaptırımlar sistemi oluşturur. ” [17]Daleiden, dinlerin pratik bir erdem ve adalet duygusu, doğru ve yanlış hissi verdiğini ileri sürdü. Ayrıca insanları ahlaki durumlar hakkında eğitmek için sanatı ve mitleri etkili bir şekilde kullanırlar. [18]

Hükümetin rolü 

Harris, ahlaki bilimin “her kapıda bilim insanlarıyla” bir ” Orwellian geleceği” anlamına gelmediğini savunuyor . Bunun yerine Harris, normatif ahlaki konuların diğer bilimlerle aynı şekilde paylaşıldığını (örneğin tıp hakkındaki hakemli dergiler) hayal eder. [19]

Daleiden, hükümetin, her örgüt gibi, sınırlı bir güce sahip olması gerektiğini belirtir. “Gücün bir kişinin veya bir elitin ellerinde geri dönüşü olmayan bir şekilde merkezileştirilmesi her zaman en sonunda insan ırkı için büyük kötülüğe yol açtı. Uzun süren tiranlık geleneğini sona erdiren, demokrasinin yeni denemesi – geleneği açık bir şekilde kırmak” idi. “ [20] Ayrıca hükümetin sadece en temel, makul, kanıt ve geniş çapta desteklenen ahlaki normları uygulamak için hukuku kullanması gerektiği açıktır . Başka bir deyişle, asla hükümetin görevi olmaması gereken birçok ahlaki norm vardır. zorlar. [21]

Cezanın rolü  

Bir yazar insanlar şartlandırılmış kişisel çıkar motive bir toplum elde etmek savunuyor, ceza ile el-ele gitmelidir ödül . [22] Örneğin, akıl yürütme bu hat, cezaevi suçların birçok faillerin için gerekli kalır. Liberter özgür irade yanlış olsa bile bu böyledir. Çünkü ceza hala amaçlarına hizmet edebilir: başkalarını kendi suçlarını işlemekten alıkoyar, toplumun neyi temsil ettiğini herkese eğitir ve hatırlatır, suçluyu daha fazla zarar vermekten alıkoyar, kurbanı rahatlatmaya veya geri ödemeye bir şekilde gider ve düzeltir suçlu (ayrıca bkz. tekrar suçlama ). Bu yazar savunuyor en azından herhangi hapis sistemi, yani gerektiğibu hedefleri gerçekleştirmek ve bu tür cezaların bu hedefleri en etkili şekilde nasıl gerçekleştirdiği ve çeşitli cezaevi sistemlerinin bu amaçlara ne kadar iyi hizmet ettiği konusunda ampirik bir soru olması . [23]

ARAŞTIRMA 

İnsanlar ahlaki meseleler hakkında akıl yürüttüklerinde sürekli olarak dahil olan beyin bölgeleri araştırılmıştır. [24] Ahlaki kararların altında yatan sinir ağı, başkalarının niyetlerini (yani, zihin teorisini) temsil eden ağla ve başkalarının (dolaylı olarak deneyimlenmiş) duygusal durumlarını (yani empati) temsil eden ağla çakışır. Bu, ahlaki akıl yürütmenin hem diğer insanların bakış açısından bir şeyleri görmekle hem de başkalarının duygularını kavramakla ilgili olduğu fikrini destekler. Bu sonuçlar, ahlaki kararların altında yatan sinir ağının muhtemelen alan-küresel olduğuna (yani, insan beyninde “ahlaki modül” diye bir şey olmayabilir) ve bilişsel ve duygusal alt sistemlere ayrılabileceğine dair kanıt sağlar. Ahlaki yargının önemli ve paylaşılan bir bileşeni, belirli bir sosyal bağlamda ahlaki açıdan göze çarpan içeriği tespit etme kapasitesini içerir.[25] davranışsal olarak belirgin olaylara onemi ağ cevap verir,  [26]  [27] ve karmaşık ahlaki muhakeme ve karar verme süreçlerinin hizmetinde mansap varsayılan ve frontal kontrol ağı etkileşimlerini modüle etmek kritik olabilir. Bu, ahlaki bilişin ayrı büyük ölçekli beyin ağları ve etkileşimleri aracılığıyla hem aşağıdan yukarıya hem de yukarıdan aşağıya dikkat süreçlerini içerdiğini düşündürmektedir.

DIĞER ÇIKARIMLAR 

Daleiden, bilimin, çeşitli davranışların bireylerin ve toplumun refahı üzerindeki etkisini değerlendirmek için ampirik kanıtları nasıl kullanabileceğine dair örnekler sunar. Bilimin , uyuşturucuların kriminalizasyonunu ve düzenlenmesini, bazı koşullar altında ötenaziyi ve bazı kültürlerde tolere edilmeyen cinsel davranışların iznini desteklediğini savunuyor ( homoseksüelliğe örnek olarak atıfta bulunuyor ). Daleiden ayrıca, insanın acısını, kürtajını azaltmaya çalışırken sadece izin verilmemeli, aynı zamanda ahlaki bir zorunluluk da olmalıdır (potansiyel bir çocuğun annesinde olduğu gibi, çok fazla acı çekme olasılığı ile karşı karşıya kalır). Bununla birlikte, kitabındaki tüm ahlaki iddialar gibi, Daleiden bu kararların dayanaklı olduğu ve ampirik kanıtlara bağlı olduğu konusunda kararlı. [7] [not 2]

Daleiden’a göre kültürel görelilik fikirleri bazı dersler sunar: araştırmacılar, bir kişinin davranışını çevresel bağlamı anlamadan yargılamamaya dikkat etmelidir. Koşulların farkında olduğumuzda bir eylem gerekli ve daha ahlaki olabilir. [28] Ancak, Daleiden bu her etik normları anlamına gelmez veya sistemleri gelişen teşvik eşit etkilidir vurguluyor [28] ve uygulanıyor diye oraya sık sık, bir güvenilir üstün norm olarak kadınların eşit muamele sunmaktadır.

ELEŞTIRILER  

Normatif bir ahlak bilimi fikri, bilim adamları ve filozofların birçok eleştirisiyle karşılaştı. Eleştirmenler arasında ahlakın bilimin bir parçası olamayacağını savunan fizikçi Sean M. Carroll yer alır . [29] O ve diğer eleştirmenler yaygın düzenlenen “alıntı gerçeklere değer ayrımı yani” bilimsel yöntem farklı kültürlerin normlarını tanımlamak rağmen, “ahlaki” sorulara cevap veremez. Bunun aksine, ahlaki bilim adamları, değerler ve bilimsel gerçekler (“ahlaki görecelik”) arasındaki böyle bir ayrımın sadece keyfi ve aldatıcı olmakla kalmayıp, farklı kültürlerdeki insan hakları ihlali belgelerine karşı harekete geçme yolunda ilerlemeyi engelleyen tutumunu savunurlar. [30]

Stephen Jay Gould , bilim ve dinin ” örtüşmeyen bir sulh yargıcı ” işgal ettiğini savundu . Gould’a göre bilim, gerçek ve teori sorularıyla ilgilenir, ancak anlam ve ahlakla değil, dinin büyücüsü ile ilgilidir. Aynı şekilde, Edward Teller siyasetin neyin doğru olduğuna karar verirken, bilim neyin doğru olduğuna karar verdi. [31]

Filozof Trevor Hussey, natüralizmin hemşirelik gibi mesleklerde oynayabileceği rol üzerine bir tartışma sırasında bilimin “çok basit” ahlakla ilgisiz olduğuna dair popüler görüşü çağırıyor. Gazetede ana odağı hemşirelikte natüralizm olmakla birlikte, bilimin en azından tanımlayıcı bir düzeyde ahlakla ilgilenebileceğini açıklamaya devam ediyor. Hatta kısaca ahlakın kendisi bir yazılı, bilimsel bir konu olabileceği fikrini eğlendirir kudretini“… ahlaki yargıların dünyanın geri kalanıyla aynı rasyonel, ampirik incelemeye tabi olduğunu iddia ederler: bilim için bir konudur – zor olsa da. Bu böyle gösterilebilirse, ahlak Ancak, burada ahlaki gerçekçiliğin gerçeğini kabul etmeyeceğim. ” [not 3]

NOTLAR   ^ Carmichael’dan alıntı yapmak gerekirse: “Biz hiçbir zaman astronomi hakkında bildiklerimizi bir kenara bırakmıyoruz, çünkü hala bilmediğimiz çok şey var ya da bir zamanlar bildiğimizi düşündüğümüz şeylerin çoğu artık doğru olarak tanınmıyor. Etik ve estetik yargılar hakkındaki düşüncelerimizde aynı argüman kabul edilemez mi? ” [16] ^ Joseph Daleiden’in“ Ahlak Bilimi ”adlı kitabıyla ilgili son sözü, “[Etik çalışması] sosyal bilimlere dahil edilmeli ve insan davranışının diğer herhangi bir alanı kadar titiz bir bilimsel araştırma programına tabi tutulmalıdır. Bu bilimsel titizlikten yoksun olarak, bu ciltte çıkarılan ahlaki sonuçlar, bazıları diğerlerinden daha fazla kanıt desteği olan çalışma hipotezleri olarak düşünülmelidir. Bu çalışmanın ana odağı olan ahlaki normları değerlendirme ve iletme sürecidir ve umarım ahlaki konulara karar vermenin yeni bir yolu olacaktır. ” ^ Hussey, “Doğalcılık ve ahlak ve siyaset arasındaki ilişki karmaşıktır ve derin felsefi meseleleri içerdiği için birkaç cümlede ifade edilmesi zordur. Burada sadece en kısa tartışma mümkündür. En popüler görüş bilim ve dolayısıyla natüralizmdir, değerlerle değil nesnel gerçeklerle ilgileniyor: olması gerekenden ziyade durumun ne olduğu. Ama bu çok basit. ” Hemen bir neden verir: “İlk olarak, bilim en azından ahlak ve siyaseti tanımlayıcı bir düzeyde inceleyebilir ve toplumlar ve bireylerin yaşamlarındaki çalışmalarını anlamaya çalışabilir ve evrimsel kökenlerini, sosyal yayılımlarını ve yakında.” Hussey daha sonra bilim adamlarının belirli değerlere nasıl uyması gerektiğini anlatıyor, ama aynı zamanda değerlerin bilimin araştırabileceği şeyi nasıl yönlendirdiğini. Gazeteye asıl ilgisi natüralizmi bir hemşirelik uygulaması olarak haklı göstermek, ancak sonunda şöyle yazar: “Son olarak, bilim ve ahlakın biri gerçeklerle ilgilenen ayrı alemler olduğu fikri, kesin ve net değil- Ahlaki gerçekçiliğin çeşitli versiyonları şimdi filozoflar arasında geniş çapta tartışılmaktadır (örneğin Railton, 1986, 1996, 2003; Sayre-McCord, 1988; Dancy, 1993; Casebeer, 2003; Shafer-Landau, 2003; Bağdat, 2004; Smith, 1994, 2004) Farklılıklarına rağmen, ahlaki realistler genellikle iki ilke üzerinde anlaşırlar: Birincisi, ‘Cinayet ahlaki açıdan yanlış’ veya ‘Dürüst olmalıyız’ gibi ahlaki sözlerimizin gerçek ifadeler olduğunu ve bu nedenle doğru ya da yanlış olmanın onları doğru ya da yanlış yapan gerçek dünyanın objektif incelemeye açık yönleridir. Bu tezin, ahlaki yargıların dünyanın geri kalanıyla aynı rasyonel, ampirik incelemeye tabi tutulması bir iddia olduğu söylenebilir: zor olsa da bilim için bir konudur. bunun böyle olduğu gösterilebilir, ahlâk, natüralizm içinde yer alır. Ancak, burada ahlaki gerçekçiliğin gerçekliğini varsaymayacağım. Ahlak için doğaüstü veya ilahi bir temeli iddia eden herhangi bir teori kadar en az güvenilirliğe sahip olduğunu söylemek yeterlidir: genel halk arasında popüler olsa da, ahlaki filozoflar arasında yaygın bir desteğe sahip olmayan görüşler – buna değer. “[32]

KAYNAKLAR   ^ Lenman, James (2008). Edward N. Zalta (ed.). “Ahlaki Natüralizm” . Stanford Felsefe Ansiklopedisi (Kış 2008 ed.). ^ “MORAL PEYZAJ Bilim İnsan Değerlerini Nasıl Belirleyebilir” . Sam Harris . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2019 . ^ Ted.com, “Sam Harris: Bilim Ahlaki Sorulara Cevap Verebilir.” ^ Harris, Ahlaki Manzara , s. 39ff ^ Daleiden, Joseph. Ahlak Bilimi: Birey, Toplum ve Gelecek Nesiller . ^ Harris, Sam (2010). Ahlaki Manzara . ^ Yukarıçık :a b Daleiden, Joseph (1998). Fasıl 20: Özet ve Sonuçlar. Sayfalar 485–500 ^ Sam Harris (2010), sayfa 183: “Bu konular hakkında konuşurken karşılaştığım şüpheciliğin çoğu,” mutluluk “un yüzeysel bir ruh hali olduğunu ve hayatta” mutlu olmaktan çok daha önemli şeylerin olduğunu düşünen insanlardan geliyor. “Bazı okuyucular” refah “ve” gelişmek “gibi kavramların da aynı şekilde etkili olduğunu düşünebilirler. Ancak, arzulayabileceğimiz en olumlu varlık durumlarını belirtmek için daha iyi bir terim bilmiyorum. yükseklikleri keşfedilmeye devam eden ahlaki bir manzara hakkında düşünmenin erdemlerinden biri, bizi bu anlamsal zorluklardan kurtarmasıdır. Genel olarak konuşmak gerekirse, sadece “yukarı” nı hareket ettirmenin ne anlama geleceği konusunda endişelenmemiz gerekir. aşağı”. ^ Deontoloji veya Ahlak Bilimi ^ http://thesciencenetwork.org/programs/the-great-debate/steven-pinker-3 ^ 11:25’te http://thesciencenetwork.org/programs/the-great-debate/the-great-debate-panel-1 adresindeki video tartışmasında ^ Marcin T. Zdrenka. (2006). “Ahlaki filozof mu yoksa ahlak sosyologu mu?” Klasik Sosyoloji Dergisi. ^ http://thesciencenetwork.org/programs/the-great-debate/the-great-debate-panel-1 ^ Churchland, Patricia Smith (2011). Braintrust: Sinirbilim Bize Ahlak Hakkında Ne Söylüyor ? Princeton Üniversitesi Yayınları. s. 7-9. ISBN 978-0-691-13703-2. LCCN  2010043584 . ^ p502, Daleiden (1998) ^ Leaonard Carmichael, “Mutlaklıklar, Görelilik ve İnsan Doğasının Bilimsel Psikolojisi”, H. Schoeck ve J. Wiggins (eds), “Relativism ve İnsan İncelemesi, Princeton, NJ: D. Van Nostrand, 1961, sayfa 16 ^ Yukarı atlayın:a b James R. Rest, Ahlaki Sorunları Yargılamada Gelişim. (1979). Minneapolis: Minnesota Üniversitesi Yayınları. ^ 323, 326, Daleiden (1998) ^ www.salon.com “Diyelim ki bilim adamları ahlaki gerçekleri keşfettiler. Bulgularını nasıl yürürlüğe koymaları gerekiyor? Polis ya da rahip gibi bir şey haline gelecekler mi?” Harris yazıyor“Onları insan sağlığı hakkındaki bilgilerini uyguladıklarından daha fazla zorlamak zorunda kalmayacaklar. Sigara içmenin kansere veya obeziteye neden olduğu ya da soğuk algınlığının ellerini yıkamamasıyla yayıldığı bilgisi ile bilim adamları Her kapıda laboratuvar önlerinde bilim insanlarının bulunduğu bazı Orwellian dünyasında yaşamıyoruz.Çocuklarınıza merhametli olmayı öğretmenin veya kısa süreli tatmini ertelemeyi öğretmenin en iyi yolunun olduğunu keşfettik Yaşamın ilk iki yılında kalsiyum alımının çocuğun duygusal hayatı üzerinde önemli bir etkisi olduğu ortaya çıkarsa ne öğrenirsek, hangi ebeveyn bu bilgiyi istemez? bu argümanın “Cesur Yeni Dünya” bileşeni temelsizdir. “ ^ 219, Daleiden (1998) ^ 273-274, Daleiden (1998) ^ 77, Daleiden (1998), “Herhangi bir hayvanı eğitirken ödüller ve cezalar, övgü ve suçlama kullanıyoruz. İnsan türü ayni açıdan değil, bu bakımdan sadece derece farklıdır. ” Daleiden ^ 289, (1998) ^ “Bzdok, D. ve ark. Ahlaki bilişin nöral korelasyonlarını ayrıştırma: Ahlak, zihin teorisi ve empati üzerine ALE meta-analizi. Brain Struct Funct, 2011.” ^ Sevinç, Güneş; Gurvit, Hakan; Spreng, R. Nathan (Temmuz 2017). “Ahlaki olarak yüklenmiş bilgilerin algılanmasıyla dikkat çeken ağ bağlantısı” . Sosyal Bilişsel ve Duyuşsal Sinirbilim . 12 (7): 1118-1127. doi : 10.1093 / tarama / nsx035 . PMC  5490682 . PMID  28338944 . ^ Seeley, W.W .; Menon, V .; Schatzberg, A.F .; Keller, J .; Glover, G.H .; Kenna, H .; Reiss, A.L .; Greicius, M.D. (28 Şubat 2007). “Çıkıntı İşleme ve Yönetici Kontrolü için Ayrılabilir İç Bağlantı Ağları” . Sinirbilim Dergisi . 27 (9): 2349-2356. doi : 10.1523 / JNEUROSCI.5587-06.2007 . PMC  2680293 . PMID  17329432 . ^ Menon, Vinod; Uddin, Lucina Q. (29 Mayıs 2010). “Dikkat, anahtarlama, dikkat ve kontrol: insula fonksiyonunun bir ağ modeli” . Beyin Yapısı ve İşlevi . 214 (5-6): 655-667. doi : 10.1007 / s00429-010-0262-0 . PMC  2899886 . PMID  20512370 . ^ En üste atla:a b 100, Daleiden ^ Sean Carroll (2010-05-04). “Bilim Ve Ahlak: You Can ‘Is Kimden ‘meli’ türet değil ‘ ” . NPR . Erişim tarihi: 2010-06-14 .Bir maksimizasyon problemi olarak ahlakın dökümü ilk bakışta aşırı derecede kısıtlayıcı görünebilir, ancak prosedür potansiyel olarak çok çeşitli yaklaşımları açıklayabilir. Bir özgürlükçü kişisel özgürlük hissini en üst düzeye çıkarmak isteyebilirken, geleneksel bir faydacı mutluluğun bazı versiyonlarını en üst düzeye çıkarmak isteyebilir. Mesele şu ki, ahlakın amacı, prensipte, doğrudan ampirik yollarla ölçülebilen belirli koşullar yaratmak olmalıdır. … Yine de, bu programın mümkün olmadığını iddia etmek istiyorum. … Ahlak bilimin bir parçası değildir, ancak olmasını isteriz. Bu iddiayı desteklemek için ileri sürülebilecek çok sayıda argüman var, ama üçüne sadık kalacağım. ^ Sam Harris (2010-03-29). Bilim “adına Ahlaki karışıklık ‘ ‘ ” . PROJE NEDENİ . Erişim tarihi: 2014-12-06 .Ayrıca, herhangi bir şeye değer vermekte özgür olduğu konusunda glib fikrinden kaynaklanan çok pratik, ahlaki kaygılar da vardır – en sonuçta, yüksek eğitimli, laik ve aksi halde iyi niyetli insanların düşünceli ve çoğu zaman aralıksız olarak duraklamasına izin veren şey tam olarak budur. , zorunlu örtünme, genital eksizyon, gelin yakma, zorla evlendirme ve dünyanın başka yerlerinde bulunan alternatif “ahlak” ın diğer neşeli ürünleri gibi uygulamaları kınamadan önce. Hume’s meraklıları ayrımın ne olduğunu asla anlayamazlar ve ahlaki farklılıkların entelektüel “toleransı” nın şefkatle başarısız olmasının ne anlama geldiğini görmezler. Bu tartışmanın çoğunun akademik anlamda yapılması gerekmekle birlikte, bu sadece akademik bir tartışma değildir. ^ Bilim ve Toplum Üzerine Denemeler. “Bilim ve Ahlak”. ^ Doğal hemşirelik, Trevor Hussey (2011), Hemşirelik Felsefesi, Cilt 12, S.45-52.

Kaynak: https://www.bilgipedia.org/category/ahlak-sosyolojisi/