ALDI BAŞIN VURDU
Uyumak istiyordu mavi ummanlara dalarak,
Rahatlamak yoktu, saç baş ayırtmadan yolarak,
Peşinden gittiğini umarsızca geride bırakarak,
Aldı başını vurdu yollara, yollara.
Şehrin kasvetini kırdı, yaylaların kıymetin bildi.
Çalıştı, çabaladı, ekti, biçti, yetişen yediverendi.
Üretti, tüketti, yedi, içti, israfı defterden sildi.
Aldı başın vurdu bağlara, bağlara.
Gerilerden erişti, aklı pek kıymetlendirdi.
İnsanın tabiata karşı mevkisin kuvvetlendirdi.
Anasırı Erbaa’nın her türlü özelliğin çözüverirdi.
Aldı başın vurdu çağlara, çağlara.
Yeni bir hayat murat etti çıktı yaylalara,
Gelecek kaygısı taşımadı, devretti yolu balalara,
Kullar göremedi hiçbir işin kaldı gayrı Allah’a,
Aldı başın vurdu dağlara, dağlara.
Kara bağla al bağla, yok yoksula bel bağla,
Kırıldı teker, araba kaldı yolda, otur imdi ağla,
Elinden gelmez çare, söyle derdin gönlüm dağla,
Aldı başın vurdu taşlara, taşlara.
Muammer AZMAK
20/03/2020