10.09.2019 Tarihinde www.tarihistan.org. sitesinde yayınlanan yazıma gösterdiğiniz ilgiye teşekkür ederim.
Askeri havacılık ;
Kısa tarihi boyunca sadece pilotaj faaliyeti olarak görülmediği bir gerçektir. Havacılık terimi çok büyük bir organizasyonu kapsamaktadır.Genel hatları ile ifade edilirse Uçağın projelendirilmesinden mühendislik hesaplarına,üretimine,pilot ve teknisyen yetiştiren okullara,bunları yetiştiren uzman hocalara,lojistik destek veren ekipler ve ekipmanlarına, havaalanı ve seyrü- sefer idaresine,yerden havaya savunma sistemleri ve personeline, meteorolojik raporlama bölümlerine ihtiyaç duyan bir organizasyondur. 1911 yılında Trablus savaşında o dönem cılız bir fikir olan askeri havacılığımızda mecburiyetler karşısında “Yerden havaya savunma, sahrada hava taarruzuna karşı istihkâm” gibi teknikler uygulamaya çalışılmıştır ve başarılmıştır. Bir şeyin ilk olarak gerçekleştirilmesini yengi veya yenilgi olarak sınıflandırmamak daha doğru olacaktır. İtalyanlarla yaptığımız muharebede havacılık faaliyetleri zorunlu olarak icra edilmiştir biz ister istemez bunun tarafı durumunda kalmışızdır. Uçak kullanılması, Hava istihbarat gözlemi yapılması,ilk uçağın düşürülmesi vs. Havacılık harekatının bir parçasıdır ve Osmanlı ordusu bu faaliyetin tam ortasındadır.Farklı anlamların ve beklentilerin oluştuğu algısına vardığım yazımda; İçinde bulunulan muharebenin bazı bölümünde kullanılan uçak vs. araçların ilk olması tarafımızca başarı olarak ifade edilmemiştir sadece tarihi vakanın hatırlatılmasından ibarettir.
Bu arada konumuzun içinde geçtiği savaşı ve vatan sathı kabul ettikleri her yerde canlarını vermeye hazır olan kahramanları hatırlamadan geçmek nankörlük olur.İtalyanların 100.000 Kişilik kuvvetine karşılık 28.000 kişilik ordu ile adil olmayan bir oranda mücadele verilmiş sayılara rağmen beklenmeyen sert bir direnişle 20 Ekimden sonra İtalyan saldırıları durdurulmuştur.22 Aralıkta M.Kemal Tobrukta İtalyanları yenmiştir. Trablus,Derne ve Bingazide sonuç alamayan İtalyanlar Siyasal baskılarla , diğer stratejik noktalara yapılan saldırılarla ve ültimatomlarla Osmanlıyı barışa zorladılar. 18 Ekim 1912 Uşi anlaşması ile savaş sona erdi.Bu muharebelerde İtalyanların yaptıkları ve fedakar vatan evlatlarının kanlarını ve canlarını feda ederek verdikleri mücadele tabii ki unutulamaz.Şehit ve gazilerimize minnet borcumuz ödenemez.
Bu savaşta K.Afrika çöllerinden; Osmanlı İmp. tarihinin yönünü değiştirecek iki yıldız doğmuştur. Kur.Binbaşı M.Kemal, Kur.Binbaşı Enver Bey.
Vatan savunmasında üstün hizmetleri olan saygıdeğer dedeniz Ekrem Erkoç Bey’i minnet ve rahmetle anar saygılarımı sunarım. M.Tayfun Moğol