HAKÎM
Bak hakîm güneş gibi doğdu dünyana.
Uyan bırakma yapış eteğine. Zira ancak ve ancak hikmetin suyu nefsin pisliklerini temizleyicidir. Arın ve meydana dal. Söz bitti, sükût sarmaşıkları binayı sardı. Unutma sadece “Cenâb-ı Hak âletsiz ve vasıtasız olarak yaratıcı ve bizi sonsuz nimetlerine gark edicidir.” Yine unutma ki “O büyük yaratıcı insan aklına sayısız şarapların lezzetini tattırır, hem öyle tattırır ki tadarken bu şarabın kadehinden ne gözlerin, ne kulakların hattâ ne de dudakların haberi olur.”
İşte o lütufkâr el senin kalbini hikmet suyu ile yıkayıp pakladıysa, o artık senin için;
“Ezel sırlarını açan insan,
Hak vahyinin tercümanı
Allah ilminin hazinedârı ve
Allah’a giden yolun kapısıdır.”
Dünya üzerindeki bu dem hep aynı demdir. Sen kendinden haber ver. Evrende her daim var olan bu hakikatlere sen ne kadar yakınsın. Bunları gören göz, duyan kulak, hisseden gönül senin vücut ikliminde neşv-ü nemâ buldu mu? Sende bu sırları kaldıracak takat var mı?
El onun eli, göz onun gözü, kulak onun kulağı, gönül onun gönlü ise korkma, o kâmil insanın hakkı için konuş ona benzemeye çalıştığını haykır korkma, zira aşk ehli için sevmek benzemek demektir. Aşıklar için ona benzemek ne büyük lütuf, ne büyük şereftir.
Ama unutma ki o kemâl noktasından öteye de yol vardır ve “Ve lem yekün lehû küfüven ahad”, “Hiçbir şey onun gibi değildir.” Onun gibi olamaz.
Hey iman sahibiyim deyip aşka talip olan bende. Kendi fikirlerinin peşinden koşup burnunun ucundan öteyi göremeyen ahmaklardan olmak istemiyorsan, Hak velilerinin iman ve ruh terbiyesini pişiren ateşinin içinde ya aşk ile yanabilmeyi dile, ya İbrahim ol.
Sana gayb âleminin misk gibi kokularını duyuran o insanı bulamazsan, istediğin kadar fikir ve fazilet sahibi ol, ruhunun, vahdet güzelliklerini hissedebilmesi ve aşk ateşinde yanmanın haz ve lezzetini bilebilmesi ne kadar zordur bilesin vesselâm.
Emre Hanzade