Yalnız Bu Bir Ümîd / Ali Canip Yöntem

Yalnız Bu Bir Ümîd

Ba’zan nihâl-i şi’rimin üstünde titreşir

Birkaç siyâh-reng ü likaa tayf-ı bî-meâl;

Onlar leyâl-i muzlimenin bûm-ı şetmidir,

Hep böyle çırpınır, mütemâdi şikeste-bâl.

Kalbimde bir ümîd-i müheyyic, fakat gelir,

Seyr eylerim bu levhayı nâlân ü pür-melâl :

Bir kirli kahkahayla güler, bağrır, eğlenir

Karşımda hep bu bir iki u’cûbe-î zılâl!…

Gel ey nihâl-i şi’r-i hazînîm, yazık sana,

Gel sep harîm-i rûh-ı melûlümde her gece

Yalnız benimle ağla saatlerle gizlice.

Onlar Ieyâl-i muzlimenin bûm-ı şetmidir,

Onlar bütün nevâziş-i sâfını incitir;

Yalnız bu bir ümîd : “Sabâh etsin incilâ!”

Ali Canip Yöntem