Suzan TAŞ : YARA İZİ

YARA IZI

"Unutmak büyük bir nimettir." derler.
 Sahi, kimler der?
 Bilmiyorum,
 Duymuşumdur bir yerlerden.
İnsan unutur mu sahiden?
 Hiç inanasım yok bu söze.
 Hatırlatacak bir iz de mi yok?
 Vardır bence.
 Vardır bende.
 En değerli yara izim,
 Sağ avucumun içinde.
 Ufak bir iz…
 Kalem ucu kadar,
 Kalem ucundan kalan...

Unutmak en büyük nimettir diyorduk.
 Eeee, nerede nimetimiz?
 Unutmaktan kasıt, hafiflemek midir?
 Evet. Bu olabilir işte.
İlk günkü tazeliğini yitirir izler.
 Bazen sürç-ı lisan eder.
 Dinlerim mecburen.
 Hayır! Dinlemek istediğimden.
 Yerini tazeler.
 Bazen param parça eder.
 Bazense parçaları bütün eder.
 Açılır o iz, tekrar büyür,
 Gözümün önünde.
 Yanıldım o halde,
 Hafiflemiyor, yara izleri.
 Unuttum diyor ama unutamıyor insan.
 Çıkamadım işin içinden...
İz hala yerinde ve derinde…

SUZAN TAŞ 19/11/2017 Saat 23:04 Avucumun içindeki o ufak izle geçmişi yâd ederken...