Şair Mert Öztaş'ın yeni şiiri: "Bir İstanbul Yalnızlığı"
Manisalı Genç Şairlerden Mert ÖZTAŞ'ın "Bir İstanbul Yalnızlığı" adlı ilk defa sitemizde yayımlanan yeni şiiri;
24 Nisan 2019 - 15:22 - Güncelleme: 19 Aralık 2020 - 15:08
Bir İstanbul Yalnızlığı
Uçsuz bucaksız şiirler yazıyorum sana.
Öldürüyor kendini içimdeki alengirli şâirler...
Siniyor üzerime
bohem dostlarımın yalnızlığı.
Kayboluyor zamanla tanık olduğum camgöbeği sevdâlar!
Pera'dan,
Galata'ya doğru yürüyorum.
Yıldızlar, mavi göğün esrârı ile salkım saçak...
Ay, bir ışık yılı uzağımda...
İçimde hayâta başkaldıran terennüm...
Havada “Rakı” rehâveti...
Çiğnediğim
kadîm taşlar...
Ve taşlar âdeta “Sen” kokuyor.
“Sen”i
ciğerlerime çekiyorum.
Uçsuz buçaksız şiirler yazıyorum sana.
Şiirlerimi Boğaz Köprüsü’nden asıyorum...
Ortaköy’den izliyor
İstanbul’un mağrur çocukları.
Gözlerinde
mercan rengi umutlar.
Sardunya kokulu geceleri hayâl ediyor her biri.
Deniz şarkılar söylüyor;
rüzgâr usul usul okşuyor saçlarını.
Ay’ın şavkı
vuruyor üstlerine.
Heyhat...
Ölüyor onlar, binbir derdin içinde.
Uçsuz bucaksız şiirler yazıyorum sana.
Beynimin en ücrâ köşelerinde raks ediyor kelimeler...
Gülhâne Parkı’ndayım, yürüyorum;
şiir yağıyor üzerime.
Korkuyorum...
Ellerini
sıkı sıkı tutuyorum karanlığın.
Patlıyor
gökyüzünde türküler.
Türküler ki, geleceği emziriyor.
Fecr vakti
toprağın bağrına uzanıyorum.
Seher Yeli,
öpüyor dudağımdan.
Dudağının, dudağımı öptüğü gibi.
Mert ÖZTAŞ
FACEBOOK YORUMLAR