S.YAREN AYKALKAN : UMUT KUŞUM
Hayalimde yazmak var, kalemimle, kelamımla, kirlenmiş düşünceleri temizlemek, gülen insanların olduğu bir dünyada yaşamak isteğini arttırmak ve yaşamak var. Kendim, ailem, toplumum için küçük bile sayılmayacak adımları atmaya başladım…
22 Ekim 2018 - 20:09 - Güncelleme: 23 Ekim 2018 - 22:46
UMUT KUŞUM
Hayatımız boyunca hayaller kurarız çünkü hayali olmayan insan, geleceğine yön veremezmiş. Allah, nasip etmeyeceği şeyi hayal da ettirmezmiş derler.
Benim hayallerim yoktu, bu yüzden inşa edebileceğim bir geleceğim de olamazdı. Hayatı anlık yaşardım, anlık mutluluklar ve kısa süreli sevinçler… Hayatı kısa vakitte yaşadığım için hislenmelerde kısacıktı, bu yüzden yaşadıklarımdan pek zevk almaz, olaylara da olumlu bakamazdım…
Mucize mi dersiniz şans mı bilemem ama lisede ben de mucizemi bulmuştum. İlk defa hayal kurmuştum… Geçmişimi silmiş, çürükleri ayıklamış ve kendimi gelecekte bulmaya başlamıştım. Gülmeyi öğrenmiş, her ne olursa olsun hayata olumlu bakmaya başlamıştım. Hatta başkalarına da hayal kurmayı salık verir olmuştum. Yani önce mucizemi bulmuş, sonra da mucize olmaya başlamıştım, sanırsam bu yolda hayli de başarılı olmuşum, denilenlere göre…
Hayalimde yazmak var, kalemimle, kelamımla, kirlenmiş düşünceleri temizlemek, gülen insanların olduğu bir dünyada yaşamak isteğini arttırmak ve yaşamak var. Kendim, ailem, toplumum için küçük bile sayılmayacak adımları atmaya başladım…
Artık bana huzur veren tek şey maviydi, mavili hayaller kurmuştum, kâh deniz olmuş, boğulmuş, kâh gökyüzünde kuş olmuş, uçmuştum maviliklerde, en önemlisi de güven bulmuştum mavide…
İkinci kez babam olmuştu…
İkinci kez sığınabileceğim bir liman olmuştu…
Hayal kurmam için bir sebep bulmuştum…
Mavi gözlü umut kuşu bana ikinci kez hayat vermişti, geleceğimi hatırlatmıştı, en önemlisi hayallerimi vermişti…
Uyandığım her sabah, attığım her adımda bir umudum vardı artık. Bir yılda o kadar çok büyümüştüm ki aynadaki yansımam bana yabancı gelmeye başlamıştı…
Şimdi sapasağlam bir bina düşünelim, bu sağlam bina benim hayallerim, geleceğim olsun. Bu bina asla yıkılmaz çünkü benim hayallerimin yapı taşı sağlamdı, umut kuşum vardı hayallerimin yapı taşında, o yüzden sağlamdı, asla yıkılmazdı, sanıyordum…
Bu sağlam binanın altından bir tuğlayı çekince bina yerle bir…
Benim hayallerimi kuran umut kuşu uçuyordu ve hayallerim yerle bir…
Her güzel şeyin bir sonu varmış, her son mutlu olmazmış, bu da benim sonum, mesela.
Çünkü umut kuşum uçuyor ve ben arkasından, gözyaşlarımı içime akıtarak bağıra bağıra susuyorum…
20.10.2018 S. YAREN AYKALKAN
FACEBOOK YORUMLAR