MERVE ARİÇ: SONBAHAR HÜZNÜ

SONBAHAR HÜZNÜ

Sonbahar kuzgunu saldım hayat ovasına,

Sonu bahar güz gülü topladım,

Sarı yapraklar arasında.

Kuş ölüleri, zekâsı büyük, yırtıcı kuzgunlar,

Örselenmiş bahar yaprakları, hüzün.

Ey güz ne zamandır böyle,

Apansız yakalarsın beni,

Sarı yapraklar arasında.

Gözlerimin önünde eriyen,

Hüzünlü solgun günler,

Bu yolculuk artık vedasız bir yolculuk,

Avcumda baharın özeti, kurumuş bir gül.

Ellerimi açtığımda hüznün kokusu,

Sızlatır burun direğini,

Yüreğimde ıssız bir hüznün sızısı,

Sarı yapraklar arasında.

Şimdi bacalar şenlendi,

Evlerde kalabalık insanlar,

Soba üstünde yemek,

Anne mutluluk dokuyor demek,

Sevgi dokuyor evlerde birileri,

Herkese neşe saçan

Umudunu yitirmiş ben,

Ne seven var ne sevilen,

Ne özleyen var ne özlenen,

Sarı yapraklar arasında.

    Merve Ariç 21.09.2017