KARABAĞ'IM - Hasan SANDALLIK

KARABAĞ'IM

Karabağ’da artık, kurumuş bir lale.

Muhtaç kalmış bir yıldız ile hilâle.

Ömrü boyunca çok fazla ölüm görmüş.

Gayri dayanılmaz oldu bu melale.

Sel oldu, dinmez Hocalı'da akan kan.

Görünmez Laçin'in yolları kan revan.

Kadındı, çocuktu, yaşlıydı demeden,

Bir gecede katledildi yüzlerce can.

Yıkıldı; yok edildi sarayın, tahtın.

Döküldü Tebriz'de, Hocalı'da kanın.

Can gardaşım, Oğuz’um, asil kandaşım.

Ayrı düştü, uçmağ gibi iki yanın.

Bir Enver daha çıkmaz mı bu asil kandan?

Bir haber var mıdır güzel Türkistan'dan?

Nuri Paşa’mla insek yine Kafkaslardan,

Kurtulur musun bu ataşdan, hardan?

Hasan SANDALLIK