FİDAN - Mehmet Burak Çeri

FİDAN

Ölüm gibi bir uykuydu

Yemin kapandı çeneme

Ömür yetmeyecek sandım

Sabırsızlık, taşla ezdi göğsümü

Cinneti içtim bardak bardak

Dağın altında zifiri bir yolda

Işığı görmeksizin gidişim

Sağırlık, körlük

Ördüm de ördüm bentleri dalgalara

Ve bir anda

Bir ağaç büyüdü karanlığın ortasından

Güneşi dalında getirdi

Dağ bile ürktü ışığından

Yemyeşil, yamyaşıl

Atalar sözündeki hikmet gibi

Anka kuşunun yuvası kadar görkemlice

Dikildi karanlığın karşısına

Bütün cemreler ebediyen düştü

Bütün yağmur sonrası kokuları

Bütün ferahlıkları

Nice görkemiyle

Sakın korkma der gibi

Dikildi yanıma

Canıma bedel o ıssızlığı

Yaşımdan fazla yürüdüğüm bu yolu

Artık yürümeye ne hacet

Mevsimin rengi

Aradığım nice hayat hepsi önümde

Bin canın olsa feda edersin bu renge

Bin canın olsa doyamazsın…

Mehmet Burak Çeri