Ergül Altaş Yazdı: Kitaplar Hayata Renk Katar

KİTAPLAR HAYATA RENK KATAR

Yazı beklersin dört gözle.

Su kıyılarında, dağ başlarında, reçine kokulu çam gölgelerinde, alınyazına mührü vurulan o uzak köyün kuytularında okumak için kitaplar biriktirirsin.

Abı hayat gibi gelir yaz. Derin bir nefesle tazelenir ömür. Asude bir zamandır başlar. Aklın, fikrin, gönlün ele avuca sığmaz. Arzu başında deli rüzgâr, dağlarda gezer. Nerede akşam, orada sabah. Gün doğmuş, gün batmış; umursamazsın. Hayat dediğin nedir? İşte geldik gidiyoruz.

Güzelin yanında vakit tez akşam olur.Sarışın bir afettir, gelir geçer yaz. Bir gözün görür, bir gözün görmez.Ne kitaplar biter, ne dost ziyaretlerinde tatlı sohbetler.Herşey yarım kalır. Aydınlığı yüze vuran uzun, sıcak, dingin yaz günleri biter.

Yaz, daha “Allahaısmarladık” demeden sonbahar çalar kapıyı. Ah vah etmezsin. Bir döngüdür bu bilirsin. Oturursun işinin başına, oyalanırsın. Aklın okuduğun kitaplarda, akşamı iple çekersin. Okunacak kitaplar arttıkça geceler uzasın istersin.

Şehrin gürültüsü, koşuşturmacası, hay huyu eskisi gibidir. Yadırgamazsın korna seslerini, kaldırımlara inen yayılmacı dükkân tezgâhlarını. Yağmur yağar, belki gökkuşağı çıkar. Renk gelir şehrin siyah beyaz yüzüne. Çocuklar okula gider, rüzgâr sokaklarda yaprakları kovalar. Sinemalara güzel bir film gelir; sahneye yeni bir oyun koyar belediye tiyatrosu. Şehrin takımı sezona iyi bir başlangıç yapar. İnsan böyle de yaşar.

Sonra bir gün kitap fuarı açılır. Değişir gökyüzünün rengi. Ufuklar aydınlanır. Şehre kitap kokusu siner. Okuru, yazarı; öğretmeni, öğrencisi kitaba koşar ışığa koşan pervaneler gibi. Uzak şehirlerden gelen mürekkep yalamış adamlar sevgiden söz eder, paylaşmaktan, merhametten. Mazide demirli umut yüklü gemiler açılır yarınlara. Fikri, zikri, dini, rengi, milleti farklı binlerce yazar yan yana, iç içe oturur aynı mecliste. Söyleyecek sözü olan söyler. Nasibi olan alır. Kimi nasibini başka yerde, başka kitapta arar.

Büyükler kalın kitaplar arar, yazsa roman olacak ömrünün anlatıldığı. Gönlünde saklayacak söz incisi şiirler bakar sergilerde genç kızlar. Müstesna vakitlerde sevdiğinin kulağına fısıldayacak. Delikanlılar, yüreklerinde kopan fırtınalara tercüman olacak sözcüklerin peşinde geceyi sabah eder. Çocuklar masal, şiir, hikâye; hayallerindeki yarınlarda dolaşır. Bulunan aranan değildir çoğu zaman. Arayışlar başka kitaplarda devam eder. “En iyi kitap sizi başka bir kitaba götürendir.”

Söz, kitaba gelince uzar, hikaye, roman olur. Sonbahar kış derken kitaplarla bahar tez gelir. Bir de bakarsın ufukta yaz, maşukuna göz kırpıyor.

Kitaplar, hayata renk katar.

Buraya not düşelim. Malum, söz uçar yazı kalır.